W pierwszej połowie dwudziestego wieku młody Li Tienlu przyłącza się do wędrownego teatru lalek i robi karierę jako główny tajwański lalkarz. Podczas drugiej wojny światowej Japończycy rządzący Tajwanem wykorzystują tradycyjny chiński teatr lalek jako narzędzie propagandowe. Po wojnie teatry uliczne znowu zaczynają grać.

Głównymi bohaterami filmu są: piękna i nieszczęśliwa prostytutka [Sophia Loren] oraz jej "opiekun" [Marcello Mastroianni]. Gdy mężczyzna popełnia morderstwo, jego "podopieczna" postanawia zrobić wreszcie to, o czym marzyła - uciec i uwolnić się od fatalnej dla niej zależności. On jednak dowiaduje się o jej planach i stara się je udaremnić...

Algier 1997. Trwa wojna domowa w Algierii. Islamscy fundamentaliści terroryzują kraj. Opresje dotykają też kobiet. Terroryści chcą przejąć kontrolę nad kobiecymi ciałami, nad tym, jak się mają ubierać i kiedy pokazywać się publicznie. W takiej atmosferze żyje młoda studentka Nedjma. Jej pasją jest moda. Chciałaby zostać profesjonalną projektantką mody, organizować pokazy. Chce żyć normalnym życiem młodej kobiety. Studiować, wymykać się w nocy, by wytańczyć smutki z przyjaciółką i czerpać z życia pełnymi garściami. Kiedy atmosfera wokół sytuacji politycznej gęstnieje i duch konserwatyzmu staje się coraz bardziej namacalny, Nedjma nie przyjmuje tego do wiadomości. Postanawia otwarcie walczyć o swoją niezależność i godność.

Film opowiada historię młodej dziewczyny o imieniu Song Lian (Li Gong), która nie mając perspektyw na ukończenie studiów, podejmuje decyzję o zamążpójściu. Wie, że wybierając bogatego męża nie ma szans, by być jego jedyną kobietą. Po przybyciu do siedziby swojego małżonka Song Lian powoli poznaje zwyczaje mieszkańców i rytuał zawieszania czerwonych latarni. Jest to inny świat, w którym musi nauczyć się funkcjonować.

Rok 1936 był niezwykły dla wrażliwego, 8-letniego Moncho: chłopiec poszedł do szkoły, gdzie spotkał wspaniałego nauczyciela, don Gregoria, znalazł przyjaciela, dowiedział się o istnieniu potężnych sił Erosa oraz objechał rodzinną Galicję wraz z zespołem brata, saksofonisty. Jednak z chwilą wybuchu hiszpańskiej wojny domowej życie chłopca odmieni się nieodwracalnie.

Filmowy Kaspar Hauser, ubrany w dres i słuchawki, pojawia się na prawie bezludnej plaży na wyspie "X" nad morzem "Y" w roku "0". Szeryf (w tej roli Vincenta Gallo), który jest jednocześnie DJ-em, rozpoznaje w nim Mesjasza. Księżna władająca niewielką społecznością czuje się zagrożona przez blond chłopca i wysyła przeciw niemu kryminalistę, wielkiego fana disco, o znamiennym imieniu The Pusher (w tej roli także Vincent Gallo), aby rozwiązał problem Kaspara.

W pierwszy wiosenny dzień na schodach paryskiego mostu tajemniczy nieznajomy wręcza kloszardowi dwieście franków. Gdy bezdomny wzbrania się przed przyjęciem tak hojnego wsparcia, ofiarodawca prosi, by oddał pieniądze w kościele przy figurze świętej Teresy gdy będzie mu się lepiej powodziło. Bohaterem opowieści jest Andreas Kartak, górnik ze Śląska, którego różne koleje losu przygnały do Francji. W bójce zabił męża ukochanej kobiety, ma za sobą niespełnioną miłość, więzienie, nie może znaleźć pracy, gdyż lubi zaglądać do kieliszka. Żyje z dnia na dzień sypiając nad Sekwaną. Akcja filmu to ciąg prób spłacenia honorowego długu. Co krok pojawiają się przeszkody, ale dziwnym trafem Andreasowi nigdy nie brakuje pieniądzy. Na festiwalu w Wenecji w 1988 roku film zdobył Złote Lwy.

 Historia niezwykle utalentowanego chłopca, wychowywanego na biednej chilijskiej prowincji przez ubogą Elvirę (Verónica Sánchez). Talent małego Augusto (Juan José Susacassa) odkrywa Aguiar (Daniel Giménez Cacho), który sam ma aspiracje artystyczne. Aguiar przeprowadza się z Santiago do małego miasteczka, kiedy zdaje sobie sprawę, że nie zrobi kariery malarza. Do prowadzącego aptekę mężczyzny zgłasza się Elvira, i znajduje tu pracę, od teraz życie jej i syna ulega zmianie.  Obraz ukazuje także realia życia na prowincji, postaci mieszkańców i ich domostwa, a w tle rozgrywają się wydarzenia polityczne lat sześćdziesiątych w Chile, starcia lewicowców popierających idee marksizmu, (są wzmianki o Allende) i prawicowców broniących wiary oraz tradycji.       

Film jest oparty na historycznym wydarzeniu, jakim była walka Pakistańczyków i Hindusów o Kargil w 1999 roku. Karan Shergill (Hrithik Roshan) to bogaty, lekkomyślny bawidamek. Życie spędza na imprezowaniu, próżnowaniu i podrywaniu studentki dziennikarstwa, Romili Dutty (Preity Zinta). Rodzice martwią się losem syna, który nie ma żadnych planów na przyszłość. Pod wpływem impulsu Karan składa papiery do szkoły wojskowej, lecz nie wytrzymuje panującego tam drylu i wraca do domu. Jego rodzice czują się zawiedzeni, a rozczarowana postępowaniem chłopaka Romila odchodzi od niego. Upokorzony Karan postanawia wrócić do szkoły i stać się prawdziwym mężczyzną. Wkrótce udaje się mu skończyć szkołę i trafia do pułku dowodzonego przez pułkownika Sunila Damle (Amitabh Bachchan). Gdy rozpoczyna się wojna z Pakistanem, Karan czynnie wypełnia swoje obowiązki żołnierza. Spotyka też Romilę, która zajmuje się relacjonowaniem wydarzeń z wojny.

Nastolatka z nadwagą Tracy Turnblad i jej najlepsza przyjaciółka Penny Pingleton zgłaszają się do udziału w Corny Collins Show i Tracy wygrywa. Ale kiedy Amber Von Tussle i jej matka chcą zniszczyć Tracy zaczyna się chaos.

Pierwszy dźwiękowy film zrealizowany przez Eisensteina, skazany przez radzieckie władze na nieistnienie, zrekonstruowany został dopiero po trzydziestu latach. Fabuła pierwszej wersji filmu oparta została na jednej z noweli Turgieniewa, do której reżyser dodał słynną historię pioniera Pawki Morozowa, symbolu donosiciela, zabitego przez swojego braci ojca po tym, jak doniósł do NKWD na swych rodziców, iż nie oddali państwu całego zboża. Dramat ten Eisenstein ukazał przez pryzmat bogatych odniesień do wątków biblijnych. Film nie spotkał się z aprobatą urzędników rządzących kulturą i mimo kolejnych przeróbek (nad jedną z nich pracował także Izaak Babel) nie wszedł na ekrany kin.

Gangster Suraj Rana adoptuje bezdomnego, małego chłopca. Arjun (Sunny Deol) uczy się jak kierować firmą. Odnosi sukcesy i nie zmienia tego fakt narodzin Karana (Sohail Khan), syna Suraja. Chłopcy dorastają jako bracia. Po śmierci Suraja, jego następcą zostaje Arjun. Karan zakochuje się w Bindiyi (Nauheed Cyrusi), córce pracownika Suraja. Pragnie się z nią ożenić. Niestety dziewczyna sama zakochana w kimś innym, darzy Karana jedynie sympatią. Chłopak postanawia za wszelką cenę ją zdobyć. Bez względu na to po czyjej stronie stanie jego brat.

Bohaterem Lakeboat jest Dale, student elitarnej uczelni, który w czasie letniej przerwy semestralnej udaje się w podróż statkiem. Poznaje tam świat, z którego istnienia, nigdy nie zdawał sobie sprawy. Poprzez niewinne oczy Dale'a widzimy codzienne życie załogi. Wielu marynarzy zaciągnęło się na statek w ucieczce przed długami, zaległymi alimentami oraz innymi, znacznie gorszymi problemami. Kiedy nocny kucharz Guigliani nie pojawia się na pokładzie statku w momencie odbijania z portu , jego zniknięcie staje się źródłem rozszerzających się plotek. Każdy członek załogi uzupełnia je własnymi fantazjami, które prostą historyjkę zamieniają w przerażającą historię. Przepiękna sceneria Wielkich Jezior, rzadko pokazywana w filmach, w sposób niezwykły kontrastuje z treścią opowiadanej historii.

Sonia (Isabelle Adjani) jest nauczycielką języka francuskiego w szkole dla trudnej młodzieży. Uczniowie klasy stanowią przekrój współczesnego francuskiego społeczeństwa. Zróżnicowani kolorem skóry, wiarą, poglądami są pełni nienawiści zarówno do świata jak do siebie nawzajem. Pewnego dnia ich frustracje i emocje biorą górę nad zwykłym porządkiem lekcji. Panujący chaos przeradza się w konflikt. Gdy jednemu z nich wypada z plecaka pistolet sytuacja w klasie wymyka się spod jakiejkolwiek kontroli.

Film opowiada historię czterech kobiet noszących imiona Sity- Vaidehi (Manisha Koirala), Maithili (Mahima Chaudhry), Janki (Madhuri Dixit) i Ramdulaari (Rekha). Vaidehi jest żoną Raghuvira (Jackie Shroff). Małżeństwo nie jest udane- Raghuvir bije żonę, zdradza ją i nadużywa alkoholu. Nieszczęśliwa Vaidehi podejmuje decyzję o powrocie do rodziny. Tam spotyka ją odrzucenie- ojciec uważa, że jego córka przyniosła hańbę rodowi i że powinna trwać przy mężu. Cieszy się, że Raghu każe Vaidehi do siebie wrócić. Vaidehi, odkrywając niecne zamiary męża, ucieka przed nim i rusza w podróż po Indiach. Spotyka trzy inne kobiety, które, podobnie jak ona, walczą o swoją godność. Janki jest aktorką i panną oczekującą dziecka. Maithili ma wyjść za mężczyznę, który pragnie tylko jej posagu. Ramadulaari usiłuje pomóc kobietom, które znalazły się w kłopotach i właśnie do niej trafia Vaidehi, nieustannie ścigana przez męża.

Sara, nastolatka z Gwatemali, obcina włosy, przebiera się za chłopca i wraz z przyjaciółmi Juanem i Samuelem wyrusza w ekscytującą i niezwykle niebezpieczną podróż na osławionej trasie pociągami towarowymi do Los Angeles. Mają nadzieję na lepsze życie w USA, gonią za marzeniem, nie zdając sobie sprawy, że może zupełnie nie być tym, czym się wydaje. Rodzące się uczucie do indiańskiego chłopca Chauka, którego Sara spotyka w drodze, przynosi gniew i rozgoryczenie. Jednak w konfrontacji ze śmiertelnym zagrożeniem ze strony bandytów i skorumpowanych stróżów prawa, grupa nastolatków dostaje solidną lekcję przyjaźni i lojalności.

Poruszający dramat o lęku przed szaleństwem, z wielkimi gwiazdami hiszpańskiego kina (Candela Peña, Antonio de La Torre czy Geraldine Chaplin). Gracia, Martín i Coral to trójka rodzeństwa, z których każde wiedzie zupełnie odmienne życie i żadne sobie z nim nie radzi. Choć wiedzą, że potrzebują siebie nawzajem, to w potrzebie nie potrafią sobie pomagać. Wiadomość o zbliżającej się śmierci ojca zmusi rodzeństwo do konfrontacji z najbliższymi i spojrzenia w głąb siebie.

Film Katarzyny Klimkiewicz i Domingi Sotomayor Castillo został zainspirowany wierszem "Wypadek drogowy" Wisławy Szymborskiej. Podobnie jak polska noblistka, reżyserki opowiadają o tragizmie, który niepostrzeżenie wdziera się do porządku banalnej codzienności. W zrealizowanym na chilijskiej wyspie Chiloé krótkim metrażu przyglądają się trzem kobietom biorącym udział w rodzinnym spotkaniu. Do kompletu brakuje jeszcze tylko męża jednej z nich. Oczekiwanie nieznośnie się wydłuża, a w miarę upływu czasu towarzysząca bohaterkom beztroska ustępuje miejsca strachowi i bezsilności. W eksperymentalnym filmie dwóch utalentowanych reżyserek wszystko, co najważniejsze dla fabuły, rozgrywa się w przestrzeni pozakadrowej. Oczom widzów ukazują się natomiast zdezorientowane kobiety w konfrontacji z nieznanym. Konceptualna Wyspa spodobała się na festiwalu w Rotterdamie, gdzie otrzymała nagrodę dla najlepszego filmu krótkometrażowego. W uzasadnieniu jury określiło ją jako "klimatyczny film, w którym czas i miejsce uchwycone zostały w tak delikatny sposób, że napięcie i dramatyzm przeszywają widza".

Lis (Carmen Arrufat) jest wysportowaną, zdolną nastolatką. Chce wyrwać się z prowincji, która jest już dla niej za mała. Marzy o pracy cyrku, ale wie, że osiągnięcie celu nie będzie łatwe. Czeka ją walka z rodzicami (Laia Marull, Sergi López), którzy nie rozumieją i nie wspierają pragnień córki. Jest lato. Lis spędza je na zabawach z przyjaciółkami i kolegami - jest wśród nich Polak - oraz na wygłupach ze starszym od niej o kilka lat chłopakiem, Nestorem (Joel Bosqued). Wszechobecni sąsiedzi i nieustanne plotki zmuszają Lis do ukrywania związku. Nie chce, żeby dowiedzieli się o nim rodzice. Tymczasem sielankowe lato dobiega końca, a nadchodząca jesień wywróci życie dziewczyny do góry nogami.

Historia kobiety, której sklep z kosmetykami do makijażu zostaje zamknięty, a ona stopniowo popada w depresję. Kilkuletni synek i nastoletnia córka zostają wyrzuceni z prywatnej szkoły i muszą sobie radzić sami. W mieszkaniu narasta bałagan i zaczyna brakować jedzenia. Mimo to, dzieci przejawiają wolę życia.