Alain Évrard (Vincent Lindon), kierowca ciężarówki, który wyszedł właśnie z więzienia, jest zmuszony do tymczasowego zamieszkania w domu swojej matki, Yvette (Hélène Vincent). Powrót w rodzinne strony sprawia, że nienawiść i przemoc, które dawniej determinowały relację matki i Alaina, ponownie pojawiają się w stosunkach pomiędzy nimi. Pewnego dnia syn przypadkiem dowiaduje się, że Yvette ma guza mózgu. Alain postanawia skrócić jej cierpienie, planując w tym celu podróż do szwajcarskiej kliniki, która oferuje chorym pomoc przy eutanazji.

Val pracuje jako gosposia bogatej rodziny w São Paulo. Pierze, gotuje, sprząta i jest powiernicą 17-letniego Fabinho, którego matka nigdy nie ma dla niego czasu. Val sama ma córkę, ale nie widziała jej od lat. Zostawiła ją w rodzinnym mieście pod opieką krewnych. Niespodziewanie dziewczyna zapowiada swój przyjazd. Jessica jest teraz młodą, pewną siebie kobietą, ma zamiar studiować architekturę w São Paulo i nie przyjmuje do wiadomości relacji państwo-służba. Zamiast zamieszkać w pokoiku matki, zajmuje pokój gościnny, bierze co chce z lodówki, a nawet bawi się w basenie z Fabinho i jego przyjaciółmi. Krok po kroku, niegdyś nienaruszalne reguły domowe zaczynają się rozpadać, wbrew woli Val. I w końcu, w środku awantury między matką a córką, wychodzi na jaw tajemnica Jessiki…

Akcja rozgrywa się w połowie lat 60. w Londynie. Nastoletni Jimmy (Phil Daniels) wstępuje do młodzieżowego gangu "Modsów". Grupa wymaga bezwzględnej lojalności. W pewien weekend paczka postanawia wyjechać do Brighton, gdzie królem Modsów jest niejaki Ace (Sting). Na głównej promenadzie chłopcy wszczynają walkę z gangiem Rockersów.

Chłopka w ciąży szuka zadośćuczynienia w sądzie, po tym jak jej mąż zostaje kopnięty przez członka starszyzny wioski w pachwinę. Gdy coraz bardziej sfrustrowana Qiu Ju podróżuje po kraju, widz ma szansę obserwować zmieniające się na przestrzeni czasu chińskie społeczeństwo.

Dargye i jego żona Drolkar mają trzech synów i wiodą spokojne, zwyczajne życie. Razem z dziadkiem zajmują się hodowlą owiec. Młodsi synowie wciąż dokazują. Biegają po łące i bawią się "balonem", czyli pochodzącą z malejących zapasów prezerwatywą należącą do rodziców. To wydarzenie wywołuje serię dylematów, które burzą harmonię rodziny. Co jest ważniejsze w kręgu życia i śmierci - dusza czy rzeczywistość?

Drugi film Midiego Z, portret życia chińsko-birmańskich uchodźców (Chińczyków z diaspory w Birmie), próbujących ułożyć sobie życie w Tajlandii. Obraz świata nielegalnych emigrantów, przemycających ich przez granicę gangów, emigranckiej ekonomii opartej na drobnej przestępczości, handlu żywym towarem i narkotykami oraz prostytucji. Świat ten obserwujemy z punktu widzenia dwóch bohaterów: młodego chłopaka A-honga i dziewczyny San Mei. Chłopak razem z siostrą przekracza granicę, dostaje się do Tajlandii. Ale jak się okazuje, jego siostra została już sprzedana przez ich matkę handlarzom żywym towarem. By ją odkupić, A-hong próbuje pracy w Bangkoku jako przewodnik chińskich turystów, ale gdy z powodu powodzi turystyka pada, zostaje bez pieniędzy i pracy. Pieniądze na wykupienie siostry próbuje więc zdobyć handlując materiałami potrzebnymi do produkcji amfetaminy. San Mei jest z kolei dziewczyną, której gang zlecił "opiekę" nad siostrą A-honga. Obiecano jej za to upragnione tajwańskie dokumenty, pozwalające zalegalizować pobyt. Reżyser pokazuje perypetie bohaterów w chłodny, precyzyjny, nasycony gorzkim humorem sposób. Często pokazuje ich w długich, nieruchomych ujęciach. Wychodząc od popularnych konwencji (kino gangsterskie) tworzy realistyczny, przejmujący portret ludzi wykorzenionych, egzystujących w prawnej próżni i ekonomicznej szarej strefie.

Ponure chińskie miasteczko. Opadający tynk. Koleiny. Resztki śniegu. Wędrowny akwizytor zachęca mieszkańców do kupna cudownie pachnących mydełek. Skromny buddyjski mnich oferuje im bardzo święte talizmany. Lokalny leśnik drży z obawy, by żaden zmarznięty obywatel nie wyciął żadnego z drzew w jego rewirze. Na jednej z źle utwardzonych dróg znalezione zostaje czyjeś ciało.

W latach sześćdziesiątych władze chińskie zachęcały ludzi, aby przesiedlali się z miast na biedniejsze tereny wiejskie, i tam rozwijali lokalny przemysł. Główna bohaterka filmu ma dziewiętnaście lat i mieszka wraz z rodzicami i bratem w prowincji Guizhou. To właśnie tu ma wszystkich przyjaciół, to tu poznała smak pierwszej miłości, jednak jej ojciec wierzy, że w Szanghaju czeka na nich lepsza przyszłość. Tylko czy można razem żyć i nie dzielić tych samych marzeń i snów...

Trzy kobiety. Trzy różne historie życiowe. Virginia bardzo kocha swego męża. Czuje jednak pewną pustkę. Alice szuka prawdziwej romantycznej miłości. Życie obu dziewczyn wywróci się do góry dnem, gdy spotkają 20-letnią Cecile - kobietę będącą symbolem pragnienia.

Pyuupiru jest jednym z najgorętszych nazwisk na mapie japońskiej sztuki współczesnej. To nie tyle artysta, ile zjawisko. W centrum działań Pyuupiru jest jego/jej własne ciało, ale warto zaznaczyć, że jego/jej sztuka nie ogranicza się do serii operacji plastycznych transformujących ciało męskie w kobiece. Uwodzi w tej sztuce plątanina pozorów i napięć, pozbawiająca widza pewności co do tak (pozornie) oczywistych pojęć jak „męskość” czy „kobiecość”. Pyuupiru rozstawia genderową łamigłówkę, projektując przerysowane, mangowe kostiumy, tworząc figury włóczkowych gigantów we fluorescencyjnych kolorach czy serie fotograficznych autoportretów, na których jego płeć jest absolutnie nierozpoznawalna. Pyuupiru jest równocześnie twórcą i tworzywem, mężczyzną i kobietą, celebrytą szalejącym w tokijskich nocnych klubach i nieśmiałą, zagubioną duszą. Reżyser filmu, Daishi Matsunaga, śledził artystę z kamerą przez osiem lat, a portret, jaki tworzy swoim filmem, daleki jest od przeestetyzowanych, lecz konfrontacyjnych akcji Pyuupiru. Sztuka Pyuupiru jest obcesowa, głośna i jaskrawa, natomiast dzieło Matsunagi jest intymne, dyskretne i unikające tanich sensacji oraz skandalizującego voyeryzmu.

U zarania nowego tysiąclecia w kolebce chrześcijaństwa Jerozolimie ma miejsce niezwykłe odkrycie. Odkopane szczątki ludzkie w niepokojący sposób odpowiadają historycznym i biblijnym przekazom dotyczącym śmierci Jezusa Chrystusa. Ksiądz-jezuita Matt Gutierrez i izraelska archeolog Sharon Golban mają wspólnie rozwikłać archeologiczną zagadkę, która nie tylko może zniszczyć kruchy pokój w regionie, ale zburzyć fundamenty Kościoła i podwaliny zachodniej cywilizacji.

Tytuł sztuki G. B. Shawa, która stała się inspiracją dla filmu, został zaczerpnięty z mitologii greckiej. Pigmalion był legendarnym królem Cypru, który zakochał się w wyrzeźbionym przez siebie posągu kobiety. Współczesny bohater, Henry Higgins, jest zarozumiałym profesorem fonetyki, który zakłada się z przyjacielem o to, że w pół roku uczyni z przypadkowo poznanej prostej kwiaciarki prawdziwą damę. "Pigmalion" uważany jest za najlepszą, jak dotąd, ekranizację sztuki Shawa, zaraz obok jej wersji muzycznej - "My Fair Lady".

Sędziwy architekt David Miller nie zamierza dać się zaskoczyć śmierci. Sam postanowił zdecydować, kiedy umrze. Jego decyzja jest ostateczna i nieodwołalna. Wszystko dokładnie zaplanował. Wybrał miejsce, określił czas, a także znalazł niezawodny – jak mu się przynajmniej wydawało - sposób. Niestety, zgodnie z teorią chaosu, jeśli coś może się popsuć, to się popsuje. Nie inaczej jest w tym przypadku. Doskonały plan pali na panewce. W noc, która miała być ostatnią w życiu Davida na Ziemi, dojdzie do zdarzeń, które nie śniły się bohaterowi. W towarzystwie Esperanzy, kobiety, która miała pomóc mu zejść z tego łez padołu, oraz Trépleva, młodego Rosjanina zarabiającego ciałem na chleb (w jednego z jego klientów wcielił się sam reżyser), David jeszcze raz przekona się, jak zaskakujące i psotliwe potrafi być życie, a także jak naiwne jest planowanie przyszłości.