Ekipa filmowa pod kierownictwem Manoel kręci film na terenie Portugalii we współpracy z francuskim producentem. Afonso, francuski aktor pochodzenia portugalskiego, pragnie odwiedzić rodzinne strony swojego ojca, które zna wyłącznie z opowieści. W czasie przerwy w zdjęciach wyrusza w towarzystwie Manoela oraz dwójki aktorów do górskiej prowincji Alto Minho, gdzie mieszka jego ciotka.

Jest rok 2016. Polacy żyją mistrzostwami świata w piłce nożnej. Z mediów docierają również coraz bardziej niepokojące wieści na temat konfliktu w Syrii i fali uchodźców uciekających do Europy przez tzw. "szlak bałkański". Julia i Piotr są dobrze sytuowaną parą z dużego miasta. Po ciężko przepracowanym roku marzą im się wakacje. Plany zmienia im matka Piotra, która prosi go o sprowadzenie do Polski jego ojca - uchodźcę, przebywającego w obozie na grecko-macedońskiej granicy. Piotr nie miał z ojcem kontaktu od 30 lat. Jednak mimo swoich wątpliwości i oporu Julii, postanawia spełnić prośbę matki. Dystans dzielący ich eleganckie mieszkanie w Warszawie od obozów uchodźców w Grecji i Macedonii to niespełna 2000 km. Julia i Piotr uświadamiają sobie, jak blisko ich komfortowego życia dzieje się to, co dotychczas widzieli tylko w telewizji.

W małej rosyjskiej wiosce mieszkańcy od pokoleń muszą walczyć z watahami wilków. Pewnego razu jeden z myśliwych, Jegor, zabiera z jamy małe wilczki. Ściąga tym na siebie zemstę ich matki. W końcu Jegor podczas polowania strzela do wilczycy, ale ona nie umiera, więc myśliwy zabiera ranne zwierzę do domu. Chce je wyleczyć i oswoić. Czy w ten sposób walka człowieka z naturą dobiegnie końca?

Achille (Jérémie Duvall) jest bogatym i przystojnym nastoletnim Paryżaninem, który staje się ofiarą przypadkowego brutalnego ataku. Aby dojść do siebie i otrząsnąć się z traumy, chłopak zostaje wysłany nad morze. Na miejscu spotyka Briana (Jules Pélissier), gniewnego młodego mężczyznę, który nienawidzi świata i ludzi. Ich relacja szybko robi się bardzo niezdrowa i sprowadza jednego z nich na bardzo mroczną i pełną przemocy ścieżkę…

Profesor Ludovico Bruchi jest emerytowanym wykładowcą, którego największym marzeniem jest święty spokój. Niestety, jest ono dalekie od spełnienia, przyczyną chaosu w życiu starszego pana jest jego syn Oliviero oraz jego żona Stella i ich 5-letnia córeczka Papere. Wkrótce związek młodych rozpada się, a profesor zmuszony jest do zaopiekowania się synową i wnuczką. Stella jest osobą irytującą do tego stopnia, że Bruschi rozważa wyrzucenie jej z domu. Jednak wkrótce między dwojgiem tak różnych ludzi zaczyna rozkwitać uczucie.

Bohaterki filmu Canteta przyjeżdżają na Haiti niczym do odzyskanego raju. Czego szukają w ramionach ciemnoskórych żigolaków? Czy tylko seksualnej przygody, zastrzyku młodości, poczucia władzy? Być może płacąc za seks kupują wraz z nim iluzję bycia przez moment kimś innym: bardziej pożądanym, kochanym, kimś lepszym. Nikt nie roztrząsa tu moralnych dylematów. Upokarzający dla obu stron proceder zaciera swoje kontury w sielankowej scenerii. Miejscowi doskonale rozpoznają potrzeby swoich podstarzałych klientek usiłując za wszelką cenę podtrzymać ów sztuczny raj. Tymczasem tuż obok zamkniętych kurortów toczy się prawdziwe życie wyspy świat biedy, przemocy, politycznych zawirowań (akcja filmu rozgrywa się pod koniec lat 70.). Zajęte romansami wczasowiczki nie wiedzą nic o istnieniu tamtej rzeczywistości. Nie pasuje on do wizji "wyspy szczęśliwej", sprzedawanej przez biura podróży. Ich codzienne życie w Ameryce czy Europie Zachodniej zapewne też odbiega od popularnych wyobrażeń karaibskiego playboya, który marzy o ucieczce do lepszego świata. Obie strony karmią się więc stereotypami. Dzięki nim świat wygląda prościej. I nikomu nie przeszkadza fakt, że w postrzeganiu obcego fascynacja egzotyką mieszą się z rasistowskim, postkolonialnym poczuciem wyższości. Wszyscy uczestniczą tu w tej samej grze. Jedynie weteranka Ellen, na co dzień profesorka college'u, w smakowitej kreacji Charlotte Rampling przejrzała na wylot panujące zasady. Ona już nie ma złudzeń. Nie wierzy w mit szlachetnego dzikusa. Jedyne co, jej pozostało, to rozkoszowanie się rolą kapryśnej damy i czerpanie z tego maksimum przyjemności.

Wielbiciele nowej fali rocka z początku lat 80., a właściwie jednego z jej odłamu, tzw. depesze, tj. fani zespołu Depeche Mode, to grzecznie wyglądający chłopcy w garniturach i pod krawatami z fantazyjnymi grzywkami, podrygujący w rytmie elektronicznych dźwięków i mechanicznej perkusji – „odkrycia” tamtych lat. Dość rock’n’rolla, hard rock i punk też się przejadły, nadeszła epoka nowej fali. 19-letni Harry (Tom Schelling) kocha właśnie taką muzykę i wraz z kolegami z zespołu pod kosmicznie brzmiącą nazwą „Apollo Schwabig” chce zrobić karierę w show businessie. Uważa się za managera muzycznego, a jest tylko urzędnikiem bankowym niższego szczebla, bez większych szans na awans, chce promować „Apolla”, ale nie ma pojęcia o muzyce i żadnych kontaktów w branży. Jest pełen entuzjazmu i wierzy w sukces. Jednak sama wiara nie wystarczy. Gdy straci dziewczynę, której tak imponował “muzyczny biznes”, rozkręcany przez chłopaka, straci przyjaciół z “Apolla”, a nawet nielubianą pracę w biurze, nie pozostanie mu nic innego, jak postawić wszystko na jedną kartę, by nie przegrać swoich młodzieńczych marzeń...

Ekranizacja bestsellerowej powieści jednego z najbardziej uwielbianych pisarzy naszych czasów Paulo Coelho, autora takich książek jak „Alchemik”, „Podręcznik wojownika światła”, „Brida”, „Jedenaście minut”. Wydawać się by mogło, iż dwudziestoośmioletnia Weronika Deklava ma w życiu wszystko: urodę, dobrze płatną pracę i piękne mieszkanie w Nowym Jorku. Brakuje jej jednak najważniejszego: sensu życia. Dlatego pewnego wieczora, Weronika postanawia umrzeć. Dwa tygodnie później budzi się w szpitalu ze śpiączki. Okazuje się, że lekarzom udało się ją uratować po próbie samobójczej. Jednak serce Weroniki doznało nieodwracalnego uszczerbku i wkrótce przestanie bić. Mając przed sobą niewiele czasu, Weronika zaczyna patrzeć na świat jak nigdy wcześniej. Zmienia otaczający ją świat oraz siebie.

Od wyjazdu Veroniki (Kristen Bell) z Neptune w Kalifornii mija dziewięć lat. Kobieta mieszka w Nowym Jorku wraz ze swoim chłopakiem (Chris Lowell), gdzie stara się o pracę w prestiżowej kancelarii. Pewnego dnia kontaktuje się z nią Logan Echolls (Jason Dohring), który został oskarżony o zabójstwo gwiazdy pop. Pragnąc pomóc swojemu przyjacielowi, wraca do rodzinnego miasta.

Film opowiada historię życia Veroniki Guerin, dziennikarki "Irish Sunday Independent". Kobieta najpierw odkryła, a następnie zdemaskowała jeden z najpotężniejszych gangów Dublina, zajmującego się rozprowadzaniem narkotyków. Veronica wiedziała, że to, co robi, jest niezwykle niebezpieczne, mimo tego nie dała się zastraszyć narkotykowym baronom. W 1996 roku zostaje zamordowana, ginie od kul zamachowców. Jej dwuletnia, samodzielna walka, a także determinacja, z jaką się jej oddawała, zapisały się w sercach wszystkich Irlandczyków. Zapłaciła najwyższą cenę za swoje oddanie. Po śmierci Guerin, rząd uchwalił zmiany w konstytucji, które umożliwiały konfiskatę majątków bossów narkotykowych gangów.

Trwa lato w pięknej, wiejskiej miejscowości Huilotepec. Teresa jest zaskoczona nagłym zniknięciem męża. Uważa, że opuścił ją dla innej kobiety. Jej syn Gabino jest żołnierzem, który ma za zadanie kontrolę samochodów. Nieduży ruch sprawia, że Gabino razem z kolegą po fachu Alberto, większość czasu spędza na prześladowaniu miejscowej ludności. Mieszkańcem miasta jest także 16-letni Oscar, nazywany Goliathem, który jest wyrzutkiem społecznym, posądzanym o zabójstwo swojej dziewczyny. Teresa, aby dowiedzieć się, co stało się z jej mężem, udaje się na poszukiwania. Wędrując ulicami, spotyka ludzi samotnych, cierpiących, zagubionych, zastraszonych. Nicolás Pereda, zacierając granice pomiędzy rzeczywistością i fikcją, tworzy fascynujący portret społeczności i kultury małego miasteczka w Meksyku.

Mike Leigh stworzył przejmujący film o dobroci, która w wyjątkowych okolicznościach może nieść ból i cierpienie. Tytułowa Vera (Imelda Staunton) pracuje jako sprzątaczka, zajmuje się domem i rodziną, jest wzorową matką. Jednak życie tej z pozoru zwyczajnej kobiety kryje wstrząsającą tajemnicę. Vera pomaga kobietom, których problemem jest niechciana ciąża. Co kieruje bohaterką, która z uśmiechem decyduje o życiu i śmierci?

W zapomnianej i podupadłej wiosce, zawieszonej gdzieś między życiem a śmiercią, została tylko garstka zrezygnowanych mieszkańców. Nowi od dawna nie przybywają, a wszyscy młodzi już stąd uciekli. Pewnego dnia pojawia się w niej tajemniczy nieznajomy. Wysiada z pociągu, w czerwonym ubraniu z małą, czerwoną walizką. Jest pierwszym gościem od bardzo, bardzo dawna. Jego przybycie ożywi wieś i będzie szeroko komentowane. Początkowe zdziwienie zacznie jednak powoli przeradzać się w podejrzenia. Niebawem ożyją głęboko ukryte i mroczne wspomnienia o pewnej krwawej, weselnej nocy. Czy obcy miał z tym coś wspólnego? Czy przyniesie cierpienie czy nową nadzieję?

Maurice i Ian są starzejącymi się aktorami posiadającymi kilka drobnych sukcesów na swoich kontach. Teraz, gdy nadeszły ich "złote lata", Ian zaczął szczególnie obawiać się śmierci, dlatego też zgadza się na to, żeby jego bratanica Jessie wprowadziła się do niego, aby się nim zaopiekować. Jessie, dwudziestoletnia dziewczyna z prowincji, okazuje się być koszmarem dla nieustannie pijącego, grubiańskiego i odpychającego głupca jakim jest Ian. Ale Maurice zauracza się młodą dziewczyną i staje się jej przewodnikiem po kulturalnych zabytkach Londynu. Jednak po pewnym czasie uświadamia sobie, że jego chęć pomocy Jessie nie jest spowodowana jedynie altruistycznym podejściem do ich znajomości...

Vengo - film o flamenco, o Andaluzji, gdzie nade wszystko ceni się honor. Główny bohater, Caco, nie może pogodzić się ze śmiercią swej córki. Szuka zapomnienia w zabawach przy muzyce flamenco.