Opowieść o miłości wyprzedzającej swój czas i intymnej więzi zdolnej przełamać niejedno tabu, ubiera w kostium – akcja rozgrywa się w Bretanii w 1770 roku – jak najbardziej współczesne pragnienia i uczucia. Bohaterkami filmu są szykowana do aranżowanego małżeństwa arystokratka Heloiza oraz przybyła z Paryża malarka, Marianna. Ta druga ma namalować portret tej pierwszej, ale w sekrecie: Heloiza nie chce bowiem pozować, buntując się w ten sposób przeciwko przymusowemu zamążpójściu. Marianna dyskretnie obserwuje swoją modelkę, intensywnie tworzy, ale niszczy kolejne wersje obrazu. Czuje, że nie pozna prawdziwego oblicza młodej kobiety tak długo, jak sama będzie ukrywać własne.

Młody malarz Eben nie potrafi znaleźć źródła natchnienia. W Central Parku spotyka Jennie. Zafascynowany kobietą maluje jej portret. Wkrótce Jennie staje się dla niego ideałem - zakochuje się w niej.

Pozostający pod wpływami włoskiego neorealizmu (sam reżyser przyznał, że wielkim wzorcem były dla niego dzieła Roberta Rosseliniego) Ingmar Bergman bierze na przykładzie dziewcząt z poprawczaka za temat swego głęboko pesymistycznego obrazunapięcia między światem ludzi dorosłych a dorastających. Napiętnowane przez los dziewczyny próbują buntować się przeciwko nierozumiejącemu ich światu dorosłych i szukać własnej drogi w życiu. Rewolta ta jednak z powodu bezsilności dziewcząt oraz wszechwładzy ich wychowawczyń skazana jest na niepowodzenie.

Arcydzieło filmowe mistrza niemieckiego ekspresjonizmu, które zainicjowało w kinematografii nurt kammerspielu. Historia starego portiera, dumnego ze swej pozycji, który pewnego dnia zostaje zdegradowany i przydzielony do obsługi toalet, opowiedziana jest z niebywałą wrażliwością głównie za pomocą nowatorskiego zastosowania kamery. Jej ruchy, położenie oraz sposób oświetlenia odzwierciedlają stany emocjonalne bohatera i nadają znaczeń obrazowi.

Opowieść o gangsterze, który uciekając przed policją, wprowadza zamieszanie w - spokojne do tej chwili - życie pary przyjaciół. Poczciwy Juju i Artysta pomagają bandycie, jak potrafią. Organizują dla niego fałszywy paszport i pieniądze, aby mógł uciec do Ameryki... Szybko jednak zaczynają tego żałować. Rene Clair okazuje się znowu mistrzem w przedstawianiu środowiska. Zainscenizował doskonałe zgranie obrazów, postaci i muzyki.

Paul ma 20 lat i właśnie ze Środkowego Zachodu przyjechał do Nowego Jorku. Pod dworcem wpada mu w oko piękna dziewczyna. Kiedy ją odnajduje, okazuje się, że Wye jest niewiele od niego starsza i jest tancerką. Zafascynowani sobą zaczynają wspólnie spędzać czas. Wybucha romans. Wye poznaje Paula ze swoją rodziną. Nie tą biologiczną, ale wybraną przez siebie. To kompletnie nieznany Paulowi świat balów queerowych związanych ze społecznością LGBTQ. Wye nigdy nie ukrywała swojej tożsamości płciowej, to Paul założył, kim ona jest. Teraz zmuszony jest skonfrontować się z wieloma pytaniami o tożsamość, także swoją i tym, co to znaczy przynależeć. Historia romansu, w którym zderzają się kompletnie różne światy dwojga kochanków. Twardy amerykański realizm i pulsujące energią podziemne życie Ameryki nieheteronormatywnej.

Benigno (Javier Cámara) jest pielęgniarzem, samotnym maminsynkiem, głęboko zadurzonym w pięknej balerinie Alicii (Leonor Watling). Alicia wskutek wypadku samochodowego zapada w śpiączkę na cztery lata. Benigno jest przy niej dzień i noc, nie przestaje do niej mówić, uważa bowiem, że to jej pomoże. Równolegle do tej miłosnej historii Almodóvar tworzy na ekranie historię pary dwojga ludzi - torreadorki Lydii (Rosario Flores) i dziennikarza Marco (Darío Grandinetti), który po swoich wzlotach i upadkach w filmie odnajduje swoją drugą połówkę... Pewnego dnia Benigno wybiera się na balet i dziwi się widząc mężczyznę płaczącego ze wzruszenia na siedzeniu obok. Miesiąc później Benigno spotyka tego mężczyznę w szpitalu. Nazywa się Marco i jest partnerem Lydii, kobiety, która zapadła w śpiączkę po tym, jak zaatakował ją byk. Tragedia jest punktem spójnym, w jej wyniku tworzy się prawdziwa, męska przyjaźń.

Państwo Ionescu to młode małżeństwo wychowujące w Bukareszcie dwoje dzieci. Życie obchodzi się z nimi łaskawie: nie mają problemów materialnych ani zdrowotnych, kochają się. Cały ich świat legnie jednak w gruzach, gdy Tudor (świetny Bogdan Dumitrache, nagrodzony za tę rolę na festiwalu w San Sebastián) wybierze się z dziećmi do parku i podczas - nakręconej w jednym ujęciu 18-minutowej brawurowej sceny - straci z oczu pięcioletnią córkę. Gdzie mogła się podziać? Wówczas rozpoczyna się ponaddwugodzinne dochodzenie, które trzyma w napięciu niczym rasowy dreszczowiec. Oprócz intrygi ważna okazuje się w tym filmie analiza rozpadu psychiki bohaterów i narastającego kryzysu w ich związku. Ze względu na metraż oraz enigmatyczny tytuł (pororoka oznacza wywołaną przez morski przypływ niszczycielską falę posuwającą się w górę ujścia rzeki) dzieło Constantina Popescu porównywano do "Sieranevady" - hitu 16. edycji Nowych Horyzontów. Choć ukazany tu obraz współczesnego Bukaresztu bardzo różni się od tego z filmu Puiu, "Pororoca" także jest dowodem wyśmienitej kondycji rumuńskiego kina.

Okupowana Polska, rok 1943. Fryderyk, reżyser, i Witold, pisarz, wyruszają do majątku Hipolita, znajomego Witolda. W spokojnej atmosferze prowincji, gdzie niemal udaje się zapomnieć o trwającej wojnie, mężczyźni zaczynają toczyć tajemniczą, dwuznaczną grę. Manipulują ludźmi ze swego otoczenia, rozkoszując się obserwowaniem ich reakcji. Nie wszystko jednak da się przewidzieć... Ekranizacja filozoficzno-erotycznej powieści Witolda Gombrowicza.

Wojna w Korei. Gdy dyplomaci dyskutują na spotkaniu ONZ o kształcie negocjacji pokojowych, na froncie wciąż giną żołnierze. Porucznik Joe Clemons (Gregory Peck) dowodzi 135-osobową grupą bojową podczas ataku na utrzymywane przez Chińczyków Pork Chop Hill. Gdy do walczących docierają wreszcie posiłki, z oddziału porucznika pozostaje przy życiu zaledwie 25 żołnierzy.

Czarno-biały obraz mówiący o starszej kobiecie, Anieli Walter. Mieszkająca w starym domu, wywodząca się z rodziny szlacheckiej, osoba obdarzona jest dużym poczuciem humoru i swoistym dystansem do świata. Towarzyszem jej codziennych czynności jest suka, Filadelfia; od czasu do czasu odwiedza ją syn z wnuczką, czekający tylko na to by przejąć majątek po matce. Lecz starsza osoba widząc (następnie dosadnie doświadczając) zachowania syna zmienia stare plany

Fred (Stanley Tucci) po czterech latach odwiedza swoją kochankę, Velvet (Alice Eve). Oświadcza jej, że porzucił żonę i chce odnowić dawny romans. Gdy kobieta odmawia, mężczyzna popada w obsesję i zaczyna ją prześladować.

Jola jest młodocianą prostytutką, pracującą na Dworcu Centralnym. W dworcowej ubikacji zostaje pobity Andrzej, młody gej. Oboje są narkomanami zakażonymi HIV. Jola zaczyna opiekować się Andrzejem. Stara się zapewnić mu wszystko - mieszkanie, ubranie i jedzenie, a nawet kolejne porcje narkotyków. Andrzej wie, że umiera. W Joli zaczyna narastać uczucie zagrożenia. Szuka pomocy w ośrodku księdza Jana. Warunkiem przyłączenia się do grupy z ośrodka jest zerwanie z dotychczasowym trybem życia. Ksiądz Jan dostaje od władz na siedzibę ośrodka świeżo wyremontowany, podmiejski pałacyk. Przyjeżdża do niego z podopiecznymi. Miejscowi są rozgoryczeni: liczyli na mieszkania w pałacyku. Żądają wygnania zarażonych. Dochodzi do ataku na pałacyk i jego podpalenia. Z pożaru Jolę wynosi Małocha, jedyny z miejscowych, który odważył się na jakikolwiek kontakt z zarażonymi. Andrzej ginie w płomieniach.

Adaptacja powieści sci-fi Arkadija i Borysa Strugackich przypominająca nieco arcydzieło Andrieja Tarkowskiego "Stalker". Pisarz Viktor Banev, członek specjalnej komisji ONZ, przyjeżdża do zamkniętej, ściśle strzeżonej strefy, w której zachodzą do tej pory niezbadane anomalia atmosferyczne - cały czas pada rzęsisty deszcz, a przez chmury przebija się tylko światło podczerwone. Ma on za zadanie doradzić naukowcom, jak poradzić sobie z problemem, który wywołuje u niektórych osób żyjących w strefie nieodwracalne zmiany na ciele. Ponadto pragnie wywieźć ze strefy swoją córkę uczęszczającą do szkoły znajdującej się w zonie.

Choć walki w Wietnamie już dawno ustały, dla Johna Steele'a wojna nie skończyła się jeszcze. Jego śmiertelny wróg stoi na czele "Czarnych Tygrysów" - mafii terroryzującej południową Karolinę. Gdy z ich rąk ginie najlepszy przyjaciel Johna, Steele postanawia go pomścić i w pojedynkę wymierzyć sprawiedliwość. Zniszczyć mafię może tylko w bezpośrednim starciu z jej bezlitosnym przywódcą, a zwycięstwo wymaga niezwykłego sprytu i odwagi.

Gdy Macklin opuszcza więzienie, dowiaduje się, że jego brat został zastrzelony przez dwóch, wynajętych przez mafię zabójców. Bracia bowiem dokonali napadu na bank, którym zarządzali przestępcy. Macklin poprzysięga zemstę... Ekranizacja opowiadania Donalda E. Westlake'a, znanego pod literackim pseudonimem jako Richard Stark.