W Kolumbii uprawa maku (Amapolas) to niebezpieczny, lecz dochodowy biznes. Farmer Emilio jest zmuszony pracować u kuzyna przy zbiorze maku, a jego dziewięcioletni syn Simon zaprzyjaźnia się z rówieśnicą. Dziewczynka pragnie szczeniaka, na którego kupno jej nie stać. Simon codziennie go dla niej kradnie, a nocą zwraca właścicielom. Pewnego dnia kuzyn odkrywa tajemnicę Simona i postanawia wykorzystać go w pewnym chytrym planie.

Hallie (Christina Cox), redaktorka nowojorskiego magazynu, ma za  zadanie wyłonić dziesięciu najbardziej pożądanych kawalerów.  Zakłada się ze swoją przyjaciółką (Jocelyne Loewen), że sama wykreuje, ze zwykłego faceta ściągniętego prosto z ulicy, zwycięzcę. Stawką jest 1000 dolarów. Znajdują  zarabiającego na ulicy  mężczyznę imieniem Eddie (Dean Cain), który wygląda jak włóczęga.  Przyjaciółki zabierają go do domu Hallie. Myją go, zabierają do fryzjera, kosmetyczki i kupują drogą, modną garderobę. Hallie uczy Eddiego savoir-vivre'u i etykiety, zmienia go w mężczyznę przyciągającego uwagę, umiejącego rozmawiać i zachować się w dobrym towarzystwie. Budzi on zachwyt znajomych Hallie, a z czasem i samej Hallie.

Johan i Anna-Karin od lat starają się o dziecko. Po wizycie w klinice leczenia bezpłodności dowiadują się, że Ann-Karin nie może zajść w ciążę ponieważ nasienie Johana jest zbyt słabej jakości. Dla desperacko pragnącej dziecka kobiety ta wiadomość jest ciosem. Pojawiają się również inne problemy. Małżeństwo zaczyna przeżywać kryzys.

Człowiek jest tylko marnym aktorem, który po odegraniu swej roli w odchłań przepada... I o tym właśnie jest ta adaptacja sztuki Szekspira. To dzieje Lorda Macbeta, który by osiągnąć swą pozycję, za namową swej żony Lady Macbet, posuwa się do najgorszych morderstw i świństw. W końcu jednak sam niszczy wszystko co osiągnął ... Ta czarnobiała adaptacja sztuki Szekspira charakteryzuje się także wspaniałym nadanym przez Orsona Wellesa klimatem.

Producenci oscarowego "Jak zostać królem" przedstawiają ponadczasową opowieść o żądzy władzy, zdradzie, pasji i szaleństwie. Krwawa gra o tron w średniowiecznej Szkocji z Michaelem Fassbenderem i Marion Cotillard w rolach głównych. Wiedźmy przepowiadają, wracającemu z wojennej wyprawy lordowi Makbetowi, świetlaną przyszłość. Budzące się w nim ambicje i żądzę władzy podsyca Lady Makbet. Prorocze słowa czarownic spełnią się, ale jego droga na tron spłynie krwią, a korona na jego skroniach okupiona zostanie szaleństwem.

W języku suahili makala oznacza węgiel. Kasongo karczuje las, by go wypalić, a później prowadzi wyładowany workami zdezelowany rower do odległego o dziesiątki kilometrów miasteczka, gdzie ma sprzedać towar. Cały ten nieludzki wysiłek wydaje się niemal absurdalny, gdy zestawimy go z nędznymi zarobkami. A jednak Syzyf-Kasongo brnie przez piach i wierzy w poprawę losu.

Tragiczny wypadek z udziałem majora milicji powoduje lawinę wydarzeń, które poddają w wątpliwość wiarę w najbardziej fundamentalne wartości. Ukazane w filmie działania służb mundurowych oparte na wewnętrznych układach, korupcji i przemocy, składają się na do bólu prawdziwy obraz świata, gdzie rację ma silniejszy, a pojęcie moralności dawno rozmyło się w mętnej brei wszechogarniającego fałszu. To mocne, dobrze zrealizowane kino, skłania do refleksji nad naturą człowieka. Czy w każdym z nas drzemie bestia? Jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć, aby uniknąć odpowiedzialności? Gdzie leży granica człowieczeństwa?

Boleśnie szczery portret społeczeństwa zaniedbującego matki. Obraz kraju, w którym dzieci dostają amoku z powodu kart kredytowych i oskarżają niewinnych o molestowanie, gdzie starzy ludzie umierają opuszczeni i gdzie emerytowane sprzątaczki stają się ofiarami seryjnego mordercy. Wszystkie historie są prawdziwe, a intrygująca struktura filmu, gdzie fikcja zamienia się w dokument, sprawia, że film wywołuje jeszcze więcej emocji i wzbudza kontrowersje.

Janko nie obchodzi własna rodzina (żona Mare i siedmioletni synek Bruno), chyba że wiąże się to z seksualną gratyfikacją lub awansem w społecznej hierarchii. Kiedy tuż przed Świętami Bożego Narodzenia Mare traci pracę, Janko bije ją, zmuszając do ucieczki z synkiem z domu. Po nieprzyjemnym epizodzie w domu przyjaciółki oboje lądują na ulicy. Początkowych scen filmu Matanica, kiedy poznajemy rodzinę na krawędzi dezintegracji, nie powstydziłoby się wielu klasyków kina europejskiego. Jednak reżyser nie jest zainteresowany budowaniem uniwersalnej paraboli na temat ludzkiego losu, lecz osadzoną w konkretnym środowisku historią walki kobiety o własną godność i przeżycie. Analizuje także specyfikę Chorwacji, w której transformacja w ustrój kapitalistyczny wytworzyła moralną pustkę.

Jun Shik w czasach, kiedy Korea była okupowana przez Japonię, pracuje na farmie u dziadka Tatsuo. Chłopak marzy, aby wziąć udział w maratonie podczas igrzysk olimpijskich w Tokio. Podobne plany ma także Tatsuo. Obaj mężczyźni są więc dla siebie rywalami. W 1939 roku wybucha wojna, Tatsuo i Jun są zmuszeni do zmiany planów i zostają przydzieleni do wojska. Ich losy nieustannie się ze sobą splatają. Najpierw Tatsuo staje na czele jednostki, w której służy Jun, a następnie obaj zostają schwytani przez sowietów i trafiają do obozu jenieckiego. Rywalizacja między nimi trwa. Ostatecznym polem rozgrywki mają okazać się igrzyska olimpijskie w 1948 roku w Londynie. Czy bohaterom uda się zrealizować dawne marzenia?

Dwie nastoletnie uczennice uczęszczające do szkoły zakonnej, Anne (Jeanne Goupil) i Lore (Catherine Wagener), intensywnie przeżywają okres odkrywania swojej cielesności i seksualności. Wpływ na ich postawę mają dzieła dekadenckich twórców. Wspólne wakacje sprzyjają w zatraceniu się w perwersyjnych i masochistycznych praktykach. Dziewczynki deklarują się jako wyznawczynie Szatana, z pomocą Léona (Michel Robin), opóźnionego w rozwoju ogrodnika, odprawiają czarną mszę i parodiując drogę krzyżową, przysięgają czynić samo zło. Zaczyna się niewinnie - od czytania zakazanych lektur, kłamstw podczas spowiedzi, podglądania zakonnic. Z czasem nastolatki idą dalej, aż do tragicznego w skutkach zdarzenia.

W centrum Paryża zostaje zastrzelony człowiek. Świadek morderstwa okazuje się być następnym celem Amerykańskich gangsterów. Zadanie ochrony świadka i wyjaśnienia zagadki mordu przypada inspektorowi Maigret.

Ekranizacja powieści Georgesa Simenona "Maigret zastawia pułapkę", w której rolę wielkiego detektywa zagrał tym razem Jean Gabin. Komisarz Maigret zajmuje się sprawą czterech tajemniczych morderstw dokonanych na kobietach w jednej z dzielnic Paryża. Sprawca wydaje się być niezwykle przebiegły. Komisarz postanawia zastawić na niego pułapkę. Udaje, że znalazł winnego, przeprowadza rekonstrukcję zbrodnii, podsuwając równocześnie prawdziwemu mordercy potencjalne ofiary, obserwowane przez inspektorów policjantki. Zbrodniarzowi udaje się wywieść policję w pole. Podejrzane zachowanie żony pewnego architekta powoduje, że Maigret postanawia zaaresztować jej męża, nie mając żadnych dowodów przeciwko niemu. Niestety, trop wydaje się być fałszywy, zostaje popełnione kolejne morderstwo. Czyżby tym razem Maigreta zawiodła intuicja?

Trzy przeplatające się historie z transgenderowym tłem. Atrakcyjna kobieta podróżuje przez tajską prowincję, szukając w małym mieście śladów swojej przeszłości. Nastolatek, przyłapany przez ojca na przebieraniu się w sukienki, zostaje wysłany do klasztoru. Młody mężczyzna wraca z Ameryki, by zamknąć rewiowy klub nocny z występami transseksualnych kobiet, należący do ojca, którego nigdy nie poznał. Kino drogi łączy się tu z tragikomedią -przepięknie komponowane kadry pokazują epizody z życia bohaterów, portretowanych z ciepłem, ale i z nutą ironii. Sukkhapisit pokazuje różne warianty płciowej tożsamości, ale tematem jej filmu jest przede wszystkim uniwersalne pragnienie bliskości i akceptacji. Pierwszy film reżyserki, "Insects in the Backyard" został zakazany przez tajską cenzurę. Tym razem sięga ona po bardziej komercyjne i łagodne środki - premiera filmu miała miejsce w czasie Walentynek. Nie znaczy to jednak, że temat podjęty został powierzchownie. "Będzie lepiej" to hasło, które amerykańscy aktywiści kierowali do homoseksualnych nastolatków, by zapobiegać fali samobójstw w tej grupie. Miało sygnalizować, że szkolne prześladowania kiedyś się kończą, a życie osób LGBTI staje się z czasem coraz bardziej znośne. Sukkhapisit między wierszami sygnalizuje, że drogi jej bohaterów raczej nie były usłane różami - świadomie koncentruje się jednak na jaśniejszych stronach rzeczywistości. Obok nastrojowych zdjęć mocną stroną filmu jest obsada - w roli dojrzałej trans-piękności, Saitan, pojawiła się Penpak Sirikul, aktorka niezwykle popularna w latach 80. Jej fryzura, kostiumy, ale i sposób gry wydają się nieco z innej ery (w jednej ze scen pojawia się w sukience będącej aluzją do "Spragnionych miłości" Wong Kar-waia), co doskonale pasuje do charakteru bohaterki. Wśród aktorów pojawia się też Nuntita Khamphiranon - transseksualna piosenkarka, która podbiła serca tajskiej widowni spektakularnym występem w programie telewizyjnym "Thailand's Got Talent". Tu wciela się w Tonlew, dziewczynę z nocnego klubu, która wbrew stereotypom nie gustuje w brokacie, wybierając raczej styl chłopczycy. Mimo to jej niezwykły głos i delikatna uroda sprawiają, że właściciel klubu będzie musiał zakwestionować swoją heteroseksualność. Piosenki Khamphiranon znalazły się na płycie z muzyką filmu, przyczyniając się dodatkowo do jego popularności - która być może otworzy drzwi dla innych tego typu produkcji w tajskim kinie.

Kompozytor Gustav Mahler (Robert Powell) jest chory, a na dodatek jego małżeństwo z Almą (Georgina Hale) znajduje się na rozdrożu. Podczas licznych rozmów, mających na celu uratować związek, mężczyzna przypomina sobie rozmaite traumatyczne wydarzenia z przeszłości. Wspomnienia dotyczą jego dysfunkcyjnej rodziny, samobójstwa brata, przejścia na wiarę katolicką, wreszcie śmierci dziecka pary. 

Film o wielowątkowej, mozaikowej konstrukcji. Akcja obejmuje jeden dzień. Bohaterowie spotykają się na ulicach San Fernando. Są wśród nich: starszy pan chory na raka, wybitnie inteligentny chłopiec, na próżno zabiegający o akceptację ze strony ojca, dziewczyna hałaśliwą muzyką zagłuszająca poczucie pustki, kobieta ślepo zapatrzona w swojego męża i zapomniany triumfator popularnych teleturniejów.

Kiedy bajecznie bogaty i rozpuszczony Bob Merrick (Rock Hudson) rozbija się swoją motorówką, ekipa ratunkowa spieszy na miejsce, by ratować lekkomyślnego mężczyznę. W tym  samym czasie - z powodu braku natychmiastowej pomocy lekarskiej - umiera szanowany i zasłużony dla lokalnej społeczności lekarz - Wayne Phillips. Gdy Merrick poznaje wdowę po lekarzu, szybko zakochuje się w pięknej kobiecie (nominowana do Oscara Jane Wyman). Jego starania o uwagę Helen prowadzą jednak do tragedii. Merrick postanawia odpokutować swoje winy i zrobić wszystko, by zasłużyć na miłość kobiety...

Maggi Jackson (Helena Bonham Carter) sama wychowuje trzy córki i czterech synów. Każdy z chłopców ma jakieś zaburzenia związane z autyzmem. Film ukazuje problemy z jakimi, na co dzień musi mierzyć się Maggi. Jej walkę z przeciwnościami i troskę o dzieci. W pewnym momencie pojawia się Dimiti, szkolny woźny, którego zainteresowało zachowanie Christophera. Przychodzi on z pomocą i wsparciem dla bardzo zmęczonej kobiety.