Niskobudżetowy film, lecz bardzo realistyczny. Pluton Lt. Bensona znajduje się na wrogim terytorium podczas wojny koreańskiej. Zostaje im przydzielone zadanie zdobycia jeszcze jednego wzgórza, gdzie kryją się snajperzy...

Po licznych niepowodzeniach w swoim życiu nastoletnia Natalie Miller (Patty Duke) idzie do koledżu. Tam wkracza w świat politycznych aktywistów. Jej zaangażowanie nie podoba się jednak rodzicom, którzy przekupują nawet pewnego studenta, aby ten skłonił ją do rezygnacji z prowadzonej działalności. Dziewczyna jednak odkrywa podstęp i ucieka. Postanawia rozpocząć życie na własną rękę. Wkrótce zdobywa pracę jako kelnerka w klubie nocnym i poznaje młodego artystę Davida (James Farentino)... Patty Duke za rolę Natalie została nagrodzona Złotym Globem w 1970 roku w kategorii "najlepsza aktorka w komedii lub musicalu".

Menashe Lustig jest nieszczęśliwy. Jego żona zmarła, a zasady społeczne nie pozwalają samotnemu mężczyźnie wychowywać dziecka. Syn pozostaje więc pod opieką zamożnego despotycznego wuja, co skazuje Menashego na samotność i konieczność poszukiwania nowej towarzyszki. I desperackie próby udowodnienia światu, że jest w stanie zajmować się dzieckiem, a jednocześnie pozostać wiernym tradycji.

Linda Lawrence awansuje z sekretarki na stanowisko account executive w agencji reklamowej. Zakochuje się w byłym gwiazdorze futbolu, Jimmy'm Hall'u, i wychodzi za niego. Radiowiec Harry Galleon poprze karierę Lindy, jeśli będzie dla niego "miła". Kiedy Jimmy robi się zazdrosny, Linda rzuca pracę i zostaje kurą domową. Ale wciąż ciągnie ją do kariery.

Od jakiegoś czasu Anna cierpi na koszmary, które stanowią odbicie rzeczywistych przeżyć nieznanej jej kobiety o imieniu Aylin. Anna zostaje w magiczny sposób wciągnięta w tajemniczy świat Aylin. Sen i rzeczywistość w końcu stapiają się w jedno, by odnowić więź między tymi dwiema kobietami. [opis dystrybutora]

Doktor Taylor Briggs jest autorytetem w sprawach chorób pamięci. W czasie pobytu w Brazylii zostaje poproszony o radę w sprawie pacjenta znalezionego w wodach Amazonki. Podczas przeprowadzania badań przypadkowo odkrywa tajemniczą substancję, która otwiera serię genetycznie przechowywanych wspomnień w jego mózgu. Wspomnień nie należących do niego.

Film jest historią piętnastoletniej Melissy, która nie może odnaleźć się w otaczającym ją świecie. Problemy w domu przeplatają się z problemami w miłości. Nie chcąc dopuścić do siebie matki, dziewczyna ma tylko dwie bliskie jej osoby: babcię, z którą rozumie się bez słów i najlepszą przyjaciółkę Manuelę. Mimo wszystko, Melissa, pod wpływem pierwszej miłości i związanego z nią rozczarowania, wkracza w świat seksu i zatraca się w nim. Film przedstawia problemy młodej, dojrzewającej dziewczyny, która szuka miłości nie tam, gdzie powinna i związane z tym konsekwencje. 

Cztery osoby rozważają przy kawiarnianym stoliku różnicę pomiędzy komedią i tragedią. Aby ją zilustrować, wymyślają dwie alternatywne wersje losu tytułowej Melindy. Wkracza ona w życie innych bohaterów niespodziewanie pojawiając się na przyjęciu i wywołując niekontrolowany ciąg dalszych zdarzeń. W jednej wersji sytuacja staje się komediowa, w drugiej bardziej tragiczna, choć jak to u Allena bywa - nie do końca.

Cukier był od zawsze symbolem Kuby. Fabryki zajmujące się przetwarzaniem trzciny cukrowej dawały pracę mieszkańcom większości kubańskich wiosek. Melaza, której nazwa wywodzi się od ogromnych pól obsadzonych trzciną cukrową, była jedną z nich. Teraz jednak działanie cukrowni zawieszono, a pracowników zwolniono. W scenerii opuszczonej hali, ukryci pomiędzy zniszczoną maszynerią, Monica i Aldo uprawiają miłość. Małżeństwo żyje w skromnym domu razem z ośmioletnią córką Moniki i jej sparaliżowaną matką, poruszającą się na wózku inwalidzkim. Aldo jest nauczycielem pływania, ale nie może prowadzić zajęć, bo w miejscowym basenie brakuje wody. Monica jest jedną z nielicznych osób, wciąż zatrudnionych w cukrowni. Jej praca polega na codziennym oglądzie maszyn. Ich zarobki nie wystarczają na godziwe utrzymanie ani na dodatkowe wydatki, jak dom, który wynajmują na godziny od zaprzyjaźnionej pary. Kiedy Monica i Aldo kochają się w nim, właściciele wyczekują w parku na możliwość powrotu do siebie. Sytuacja zmienia się, kiedy przyłapuje ich policja. W konsekwencji muszą zapłacić grzywnę za wynajem "na czarno". Para musi w krótkim czasie zarobić dodatkowe pieniądze. Monica podejmuje się pracy sprzątaczki. Aldo ma problemy ze znalezieniem godziwego zajęcia. Trudni się sprzedażą mięsa, a więc czynnością zakazaną przez kubańskie prawo. Ponowny zwrot w ich życiu następuje wraz z obfitym deszczem. Brudna deszczówka zapełnia miejscowy basen. Młodzi ludzie z okolicy wreszcie zyskują miejsce, gdzie Aldo może uczyć ich pływać. Bohater wchodzi do wody, zanurzając w niej głowę tak głęboko, by czołem dotknąć dna. Ten symboliczny chrzest to początek jego nowego życia. Bohaterowie starają się utrzymać na powierzchni, żyjąc pomiędzy duchami przeszłości a niemożliwością lepszego jutra. Nadzieja jest wszystkim, co mają. Ale w mieście nic się nie zmienia. Tu nadzieja już dawno umarła. Fabryka cukru wciąż stoi zamknięta. Ciszę przerywa jedynie zrywający się wiatr, unoszący kurz z ulic. Wieczorem każdy z mieszkańców miasteczka dołącza do przechodzącego ulicą patriotycznego przemarszu. Aldo i Monica również się do niego przyłączą, z wiarą w to, że głód i potrzeby ludzi znikną same już niebawem.

Melancholijna dziewczyna czuje się turystką we własnym życiu. W poszukiwaniu miłości i noclegu dryfuje przez kolejne łóżka, salony spa i studia jogi. Spotyka mężczyzn, z którymi wdaje się w romanse i rozmawia.

Kolejny po głośnym, prowokacyjnym "Antychryście" film Larsa von Triera. Tym razem autor "Przełamując fale" i "Tańcząc w ciemnościach" pragnie zrealizować bardzo osobiste, psychologiczne kino katastroficzne i piękny film o końcu świata. Głównymi bohaterkami "Melancholii" są dwie siostry grane przez Kirsten Dunst i Charlotte Gainsbourg. Młodsza wychodzi właśnie za mąż, gdy okazuje się, że do Ziemi niebezpiecznie zbliża się inna planeta, grożąc końcem świata. Przyszłego męża zagra Alexander Skarsgård, jego świadka Stellan Skarsgård (faktycznie ojciec Alexandra), a John Hurt wcieli się w ojca sióstr. W filmie pojawią się także Charlotte Rampling, Kiefer Sutherland czy Udo Kier.

MELANCHOLIA opowiada o trójce bohaterów – zakonnicy, prostytutce i jej alfonsie, będąc 8-godzinną medytacją na temat miłości, życia i cierpienia, Reżyser stawia w niej filozoficzno-egzystencjalne pytania o kondycję współczesnego świata. To obraz pełen odcieni psychologicznych, historyczno-społecznych, filozoficznych oraz... humorystycznych. Zdesperowani, naznaczeni przez traumatyczne doświadczenia bohaterowie szukają sposobów, które pozwoliłyby im wzajemnie zrozumieć się i dalej żyć. Za wszelką cenę chcą uciec od nękającego ich niepokoju, włącznie z ryzykowaniem życia, które… paradoksalnie, próbują ocalić. Krok po kroku poznajemy ich prawdziwe relacje, ich historie (ściśle związane z krwawą przeszłością Filipin) oraz przyczyny ich smutku. Nic nie jest takie, jakie się wydaje i wraz z rozwojem fabuły ujawniają się kolejne jej warstwy. By osiągnąć ten efekt, Diaz sięga po zróżnicowane środki wyrazu: od cynizmu do braterskiej miłości, od dramatu silnych postaci do lirycznej abstrakcji, od wydźwięku politycznego do refleksji nad rolą kina w życiu, od poetyckiego piękna do narracyjnej przemocy. W ten sposób, w miarę spokojna akcja filmu zostaje naruszona przez serię wstrząsająco brutalnych scen, które pokazują ponure tło doświadczeń bohaterów – ich wspomnienia, ich namiętności, ich przeszłość. Film zrealizowany został w konwencji naturalistycznej, w czasie rzeczywistym, włącznie z odważnymi scenami erotycznymi…

Film oparty jest na prawdziwej historii. Pięciu przyjaciół wyruszyło do Meksyku na wieczór kawalerski. Jednakże nie wszystkim z nich było dane dotrzeć na miejsce.