Nie wiecie, po co przyszła, że wróci bądźcie pewni. To widmo ciemności, to Kobieta w czerni – mówi legenda Crythin Gifford. W pobliżu opuszczonej posiadłości, po zachodzie słońca, pojawia się kobieca postać ubrana na czarno. Zawsze, wkrótce potem w okolicy umiera dziecko. Po śmierci właścicielki Domu na Węgorzowych Moczarach do miasteczka przyjeżdża młody notariusz Artur Kipps (Daniel Radcliffe), ma uporządkować jej sprawy spadkowe. Niewiele może się jednak dowiedzieć. Okoliczni mieszkańcy boją się mówić o tym, co zdarzyło się tu przed laty. W czasie odpływu sam Kipps udaje się do przeklętego miejsca. Nie przypuszcza, że przekraczając próg posiadłości, stanie się częścią przerażającej historii Crythin Gifford.

Przyrodnie siostry - niezależna Marian i nieśmiała Laura - od czasu śmierci ojca mieszkają w posiadłości wuja, barona Fairlie. Dbając o wykształcenie panien, sprowadza on nauczyciela rysunku, malarza Waltera. Mężczyzna zakochuje się w Laurze od pierwszego wejrzenia. Choć ona odwzajemnia to uczucie, nie ma odwagi pójść za głosem serca. Wkrótce bowiem ma się odbyć jej ślub z narzeczonym wybranym przez opiekuna.

Irena jest listonoszką, która samotnie wychowuje synka. Mieszka w strasznych warunkach, za sąsiada ma pijaka, który chce ją wyrzucić z domu. W pracy też nie układa jej się najlepiej. Irena bardzo liczyła na spadek po ciotce, ale i tu jej się nie udaje. Spadek przejęła bowiem sąsiadka ciotki. Pewnego dnia w jej samotnym i nudnym życiu pojawia się mężczyzna, kaleki rencista. Rodzi się między nimi uczucie. Ale finał tej miłości jest tragiczny.

Historia młodej aktorki, która dostała rolę w filmie reżyserowanym przez czeskiego imigranta mieszkającego w Paryżu.

Fale przypływu wyrzucają na brzeg nagie ciało mężczyzny. Niedoszły topielec Jack Lynch jest kapitanem jachtu należącego do miejscowych milionerów, bliźniaków Ashby. Uszkodzona łajba zostaje odnaleziona kilka mil od brzegu. Na pokładzie jest tylko poturbowana kobieta. Christina Ford oskarża Jacka, że zastrzelił jej przyjaciela Teda Ashby, a ją samą zgwałcił. Jack niewiele pamieta z owej sztormowej nocy, ale z pewnością nie zabił swego pryncypała, a już na pewno nie musiał gwałcić kobiety, która od czterech miesięcy była jego kochanką.

Film przedstawia losy Tome Matsuki [Sachiko Hidari], od jej narodzin w Tohoku w 1918, przez upadek cesarskiego rządu podczas drugiej wojny światowej, do jej końcowych lat życia we wczesnych latach 60 dwudziestego wieku, w czasie przemian demokratycznych w Japonii. Młoda Tome zostawia córkę pod opieką swojego ojczyma, obiecując przesyłać pieniądze do domu, aby jak najszybciej mogli znów razem zamieszkać. W czasie wojny pracuje w fabryce i doświadcza upragnionej niezależności. Zostaje działaczem związkowym i wdaje się w romans z żonatym szefem. Pieniądze które wysyła trafiają jednak w ręce dalszej rodziny, a jej córka Nobuko i ukochany ojczym żyją w biedzie. Aby zarobić więcej pieniędzy, Tome zostaje pokojówką Japonki Midori. Jednak w wyniku nieszczęśliwego wypadku dziecko Midori ginie. Tome czuje się winna tej tragedii. W poszukiwaniu ukojenia przyłącza się do buddyjskiego kultu. Jak na ironię ludzie których spotka na swojej drodze i czyny, których się dopuści, nie dadzą jej spokoju ducha. A echa przeszłości dosięgną ją u kresu życia.

Alex (Andrew Stevens) ma wszystko - wspaniały dom, żonę i syna. Wszystko dobrze się układa dopóki nie spotyka Amandy, pieknej i zmysłowej, ale jakże niebezpiecznej kobiety. Nawiedzają ją potworne wizje, a jej mąż profesor psychologii, kieruje ją na badania. Do głosu dochodzi jednak ciemna strona jej natury, gdy dowiaduje się, że jej mąż ją zdradza. Czuje się wzgardzona i zaczyna potworną zemstę. [opis dystrybutora]

Zdesperowana kobieta wykorzystana przez mechanizmy walki o pozycję społeczną męża po jego samobójczej śmierci dąży do unicestwienia osób, które przyczyniły się do tej tragedii. Metody zemsty są różne poprzez seks aż do narkotyków.

Film opowiada o trzydziestokilkuletniej rozwódce, autorce powieści dla nastolatków, która postanawia wrócić do rodzinnego miasteczka w Minnesocie i odzyskać serce swojego byłego chłopaka. Nie będzie to jednak takie łatwe, ponieważ mężczyzna jest już żonaty i ma małą córeczkę.

Pewnego dnia Robert, mąż i ojciec dwóch dziewczynek, dowiaduje się, że we Francji właśnie zginęła jego dawna znajoma, z którą łączył go przelotni romans. Osierociła ośmioletniego chłopca, który jest synem Roberta. Mężczyzna nie wie, co robić, gdyż żona nic nie wie o zdradzie. W końcu jednak wyjawia prawdę. Zaskoczona kobieta nie wie co robić, ale w końcu zgadza się na przyjazd małego Jean-Claude'a na wakacje...

Choć Victoria Robeson (Susan Lucci) jest szczęśliwą mężatką, tęskni do bardziej podniecającego życia, choćby takiego jakie prowadzi jej przyjaciółka i sąsiadka zarazem, popularna pisarka, Jane Mary Woodman (Lenore Kasdorf). Mąż Victorii, Michael (Tim Matheson) choć marzy o dziecku, rozumie ambicje zawodowe żony, która całą swoją energię lokuje w galerii sztuki. Pewnego dnia Victoria, poznaje młodego utalentowanego fotografa Evana Gannsa (Michael Dudikoff) i ... całe jej życie zmienia się. Pragnie jego pocałunków, a kiedy je otrzymuje marzy o czymś więcej. Konsekwencje poddania się namiętnością są tragiczne. Teraz Victoria musi udowodnić, że winna jest jedynie zdrady, a nie morderstwa.

Kontynuacja słynnego melodramatu Claude Leloucha z 1966 r. Ona - Anne (Aimee) jest wziętą producentką filmową; on - Jean-Louis (Trintignant) testuje nowe modele aut wyścigowych i organizuje rajdy. Oboje ułożyli sobie życie na nowo, chociaż nie wstąpili w związki małżeńskie. Ich dzieci są już dorosłe. Najnowszy film Anne nie odnosi spodziewanego sukcesu, ale producentka nie poddaje się. Odnajduje w starym kalendarzyku numer telefonu Jean-Louisa i umawia się z nim na spotkanie. Chce nakręcić film o wydarzeniach sprzed 20 lat, powrócić do historii ich pięknej miłości. Jean-Louis, początkowo niezbyt zachwycony tym pomysłem, ostatecznie zgadza się. Ekipa przystępuje do zdjęć. Ekranowa fikcja miesza się z wspomnieniami sprzed lat.

Pan Brockelhurst i jego rozkapryszona narzeczona Lady Mary wraz ze swoim kamerdynerem Crichtonem i pomywaczką Tweeny odbywają rejs jachtem lorda Loama. Niestety, statek rozbija się, a czworo rozbitków ląduje na bezludnej wyspie. W tych surowych warunkach przyjdzie im porzucić różnice klasowe i wspólnie walczyć o przetrwanie. Samotna wyspa stanie się również początkiem romansu między bogatą i rozpieszczoną panienką a jej lokajem.

Przyjaciółki ze studiów, Barbara i Irena, zajmują wysokie stanowiska w fabryce odzieżowej w Łodzi. Kiedy Barbara dowiaduje się, że prawa do projektu, za który dostała wysokie wynagrodzenie, należą do człowieka zwolnionego z pracy kilka miesięcy wcześniej, odmawia przyjęcia nagrody od ministra. Irena nie rozumie postawy koleżanki. Barbara zostaje zwolniona z pracy. Drogi przyjaciółek rozchodzą się, by po kilku latach zejść się ponownie. Film wpisuje się w nurt kina moralnego niepokoju

Któregoś wieczoru bohaterka, Kobieta, podczas kolacji wyłącza się. Jakby jakiś przewód się przepalił, ale nikt tego nie zauważył. Kiedy budzi się rano, stawia krok nad zwłokami. Nie zwraca uwagi na drugie martwe ciało. Zdaje się nic nie czuć. Tu dopiero film się zaczyna.

Opowieść według scenariusza Ingmara Bergmana o miłości i dziwnej grze toczącej się między bohaterami. Ragnar (Stig Olin) jest mężem Fridy (Anita Björk) i stał się sensem jej życia, mimo iż pobrali się tylko dlatego, że Frida była w ciąży. Ich poukładane codzienne życie zaburza Rut (Gunn Wållgren), neurotyczna malarka, z którą Ragnar ma romans.

Rosario jest kobietą zamężną i ma syna Carlosa. Mimo to nie jest szczęśliwa, jej małżeństwo podyktowane jest sprawami finansowymi. Jej prawdziwą miłością jest inżynier, który odnalazł jej synka gdy on uciekł z domu. Zamierza z nim uciec do Brazylii, lecz ich plan niweczy ciężki stan zdrowia męża. Po dwudziestu latach,jej kochanek zapisuje w testamencie sporą sumę jej młodszemu synowi. Starszy syn pragnie wyjaśnić tą nietypową sprawę.

Główna bohaterka, Rosa (Carmen Machi), to mieszkająca w Madrycie zamężna kobieta, dla której nic nie może się równać z satysfakcją, jaką daje widok smakowitego dania podanego punktualnie w porze obiadowej. Film pokazuje 24 godziny z życia domowego, zawodowego i seksualnego Rosy. Życia, od którego pewnej nocy decyduje się uciec. Ktoś może powiedzieć, że jest to film o wyalienowaniu i zniewoleniu gospodyni domowej, ale tak naprawdę jest to historia kobiety, która - wchodząc w okres menopauzy - bez przyjaciół, ani życia towarzyskiego, poświęciła się rodzinie. Uważa, że nie jest ładna, nie lubi siebie. Ale gdy nadchodzi noc - pojawia się zupełnie inny świat: humorystyczny, czarny, absurdalny.

Kelly Reichardt adaptuje trzy historie autorstwa Maile Meloy, w których snuje opowieści o życiu różnych kobiet z Montany. Skupia się przy tym głównie, choć nie wyłącznie, na trzech: zestresowanej prawniczce, opiekunce domowego ogniska i samotnej ranczerce. Każda z nich czegoś desperacko szuka, za czymś tęskni, próbując z godnością podejmować wyzwania dnia codziennego. Reżyserka drobiazgowo prezentuje odmienne oblicza swoich bohaterek, pozwalając każdej z nich rozkwitnąć na ekranie, nawet jeśli tylko przez kilka pojedynczych scen. To autentyczne, kompleksowe studium przypadków, wyważone, zaprezentowane z wyczuciem, bez popadania w nadmierny sentymentalizm. Eleganckie i mądre. Po premierowym pokazie na Sundance i późniejszym w Toronto krytycy rozpływali się w zachwytach, chwaląc grające w Certain Women znakomite aktorki i samą reżyserkę, którą recenzent „Variety” określił jako najbardziej subtelną artystkę spośród wielkich współczesnych amerykańskich twórców filmowych.

Film przedstawia losy kilku osób, które zdecydowały się pozostać na niewielkiej wyspie mimo powszechnej ewakuacji spowodowanej nadciągającym trzęsieniem ziemi. Dobrze sytuowany, zrzędliwy starzec Mesut nie chce opuścić swego domostwa, jest bowiem przekonany, że ktoś zamierza go okraść. Jego chory, niezaradny syn Adem powraca spragniony ojcowskiej opieki i współczucia. Gosposia Esma spotyka w lesie zbłąkaną dziewczynę Meryem, którą przygarnia potem miejscowy lekarz. Choć kataklizm zbliża się z każdą chwilą, to jednak prawdziwa apokalipsa rozgrywa się w sercach i umysłach bohaterów. Ich mikroświat ulega coraz większej polaryzacji - podczas gdy zagubieni mężczyźni pogrążają się w fałszu i egoizmie, kobiety wydają się powracać do boskiego porządku i naturalnej harmonii. To właśnie ich radosny, liryczny śpiew daje chwile wytchnienia zagrożonej wyspie.

Wszyscy Rosjanie od tysiąca lat znają imię Książę Vladimir Czerwone Słońce. Niektórzy wyobrażają go sobie jako Wielkiego Księcia, który wprowadził chrześcijaństwo do Rosji i zjednoczył ludy słowiańskie. Inni widzą go jako bohatera największych rosyjskich dzieł, sprawiedliwego władcę stolicy Kijowa, opiekuna rosyjskiej ziemi, hojnego w wydawaniu uczt. Film ten pokazuje Księcia Vladimira z dwóch perspektyw, tak samo jak innych bohaterów; widz ogląda ich na tle barwnej dawnej Rosji podczas przyjęć, bitew, polowań i uczt.