Akcja filmu rozgrywa się 1943 roku w Warszawie tuż przed Wielkanocą. W getcie wybucha powstanie. Młoda Żydówka Irena ukrywa się u znajomych. Podczas próby aresztowania przekupuje agentów gestapo i ucieka. Błąkając się po ulicach spotyka dawnego narzeczonego.

Wielki szuler (Jan Nowicki) wraca do gry. Po kilku latach spędzonych za kratkami zamierza rozpocząć nowe życie u boku żony, która zdążyła już podzielić wspólny majątek i nie myśli o powrocie do dawnego związku. Przygodnie spotkany prywaciarz, którego Szu doszczętnie ogrywa, nie zamierza puścić tego płazem. Straciwszy nadzieję na odzyskanie pieniędzy, Mikun (Leon Niemczyk) sięga po broń, ale i tak nie udaje mu się zatrzymać oszusta. W czasie pobytu w Lutyniu Szu poznaje Jurka (Andrzej Pieczyński), młodego taksówkarza, który marzy o wielkich i szybkich pieniądzach. Nauka pokera u starego mistrza wydaje się chłopakowi przepustką do wielkiego świata.

Były kryminalista, Jack Ryan (Ryan O'Neal) zostaje zwolniony z pracy na kalifornijskiej farmie.Zaczyna romansować z Nancy Baker (Leigh Taylor-Young), która jest sekretarką i kochanką właściciela farmy z której był zwolniony. Nancy ma pomysł jak okraść swojego szefa, ale do tego potrzebny jest jej wspólnik, więc wciąga w swój plan Jacka...

Pilot odrzutowca Bull Meechum, zwany Wielkim Santinim, po opuszczeniu wojskowej bazy w Hiszpanii wraca do domu. Tam zaprowadza koszarowe nawyki oraz typowo wojskowy dryl. Władcza postawa prowadzi do powolnego rozkładu jego małżeństwa oraz do konfliktu z dziećmi: córką Mary Anne i synem Benem. Burzliwy przebieg mają zwłaszcza relacje między ojcem a synem. Chłopak nie zamierza podporządkowywać się rozkazom ojca. Dąży do samodzielności, podejmując decyzje bez jego zgody. Gdy zaprzyjaźnia się z czarnoskórym Toomerem, ojciec wpada w gniew

The Suburbans, zespół jednego przeboju z lat osiemdziesiątych występuje na przyjęciu weselnym. Wśród gości znajduje się młoda przedstawicielka firmy fonograficznej, dziewiętnastoletnia Cate, która postanawia na nowo wylansować grupę. Niestety, okazuje się to trudniejsze, niż przypuszczała...

Urokliwa komedia obyczajowa złożona z trzech nowelek osnutych wokół jednego wydarzenia - zamknięcia jednego z paryskich domów publicznych. Zlikwidowano go, podobnie jak inne "placówki" tego typu, na mocy dekretu z 13 kwietnia 1946 r. W pierwszej nowelce dochodzi do zamknięcia rzeczonej placówki. Prowadząca ją para - Charles i Blanche - ze smutkiem przyjmują decyzję władz. Bardzo lubili swoje zajęcie, a "podopieczne" traktowali jak córki. Zwłaszcza Charles cierpi na myśl o zamknięciu interesu, nie potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji. Dla zatrudnionych dziewcząt likwidacja przybytku również oznacza konieczność ułożenia sobie życia od początku. Jedna chce się zaangażować jako tancerka w kabarecie, inna zamierza wyjechać do Oranu, gdzie kuzyn pomoże jej "się ustawić", jeszcze inna chce zrobić kurs dla masażystek, a dwie następne wybierają się do Ameryki Południowej, aby tam szukać szczęścia. Byli właściciele zawiązują komitet oporu i chcą urządzić demonstrację, aby zaprotestować przeciwko "krzywdzącemu prawu", ale Charles odmawia w tym udziału w obawie przed kolejnymi kłopotami. Na pożegnanie on i Blanche pozwalają dziewczętom wziąć sobie na pamiątkę jakiś drobiazg. Najpiękniejszej i najobrotniejszej z nich, Lucette, dają szczególny prezent - czerwoną latarnię, która wisiała nad drzwiami wejściowymi. Tak wyposażona Lucette odważnie patrzy w przyszłość i niebawem zaczyna piąć się coraz wyżej po drabinie społecznej. Gdy zostaje baronową Sechel du Hautpas, latarnia od pana Charlesa zajmuje honorowe miejsce w hallu jej pałacu. Pewnej nocy do pałacu zakradają się złodzieje. Wśród zrabowanych przez nich przedmiotów jest również pamiątkowa latarnia. Złodzieje zostają schwytani i stają przed sądem, skradzione rzeczy udaje się odzyskać. Niestety, nie wszystkie. Brakuje latarni, a na niej baronowej Lucette szczególnie zależy. Kłopot w tym, że rabusie zupełnie nie mogą sobie przypomnieć, co z nią zrobili. Po procesie, na którym zjawiła się większość dawnych koleżanek Lucette, jedna z nich, Heloise, postanawia wyjechać na prowincję. Tam poznaje Leona Haudepin, szanowanego członka miasteczkowej społeczności. Pan Heudepin, samotny stary kawaler, ratuje dziewczynę od aresztowania i zaprasza do swego domu, gdy okazuje się, że Heloise nie ma gdzie przenocować. Ponieważ nazajutrz śliczne dziewczę dostaje grypy, musi zostać w gościnie u Leona następnych kilka dni. Pan Haudepin troszczy się o nią z zapałem. Oburzona jego postępowaniem stara gosposia wymawia służbę, ale Leon nawet nie próbuje jej zatrzymać. Nie wie jednak, jak sobie poradzi z przygotowaniem kolacji dla siedmiu swych kolegów z klubu sportowego, którzy mają go odwiedzić w celu uchwalenia statutu klubu. Heloise proponuje, aby pozostawił to jej i nazajutrz sprowadza do pomocy jedną ze swych koleżanek po fachu, Sophie. Panowie są tak zachwyceni uroczą obsługą, że nawet nie zwracają większej uwagi na to, co mają na talerzach. Dochodzą jednomyślnie do wniosku, że następne zebrania też powinny odbywać się u Leona. Ponieważ gości za każdym razem przybywa, Heloise musi sprowadzać wciąż nowe dziewczęta do pomocy. Niebawem dom pana Haudepin słynie już w całej okolicy.

Scenariusz tego kultowego kryminału Johna Stixa i Charlesa Guggenhaima został oparty na autentycznych wydarzeniach, jakie miały miejsce pod koniec lat pięćdziesiątych w St. Louis. Doszło tam do słynnego napadu na bank. W filmie biorą udział nawet policjanci, którzy uczestniczyli w tamtych wydarzeniach. jedną z głównych ról powierzono Steve`owi McQueenowi. Gra on kierowcę, pracującego dla czterech złodziei, planujących wielki skok. Mają swój plan, który powtarzają wielokrotnie, żeby przewidzieć wszelkie możliwe zmiany, bowiem w trakcie skoku, nie będzie juz czasu na zastanawianie się. Większość filmu zajmują przygotowania czwórki fachowców do napadu. Wreszcie są już gotowi na skok...

Znany już widzom American Film Festivalu duet reżyserski, urodzona w Polsce Magdalena Zyzak i Zachary Cotler, powraca z własną wersją "Nieoczekiwanej zmiany miejsc". Tym razem na przekór powtarzanym przez Donalda Trumpa teoriom to majętna meksykańsko-amerykańska familia postanawia odgrodzić się murem od ubogich ludzi wierzących, że przepływająca przez rodzinną posiadłość woda ma cudowne właściwości. Z pomocą młodych aktorów, a także znajomych twarzy – w tym Mariel Hemingway, niezapomnianej Tracy z "Manhattanu" Allena – twórcy snują hipnotyzującą opowieść, w której niekończącym się imprezom bogatych dzieciaków, od rana popijających na trawniku szampana, przygląda się nowy pracownik (Jackson Rathbone). Chłopak jest coraz bardziej zafascynowany jedną z bawiących się nim dziewczyn. "Bezbożne, aroganckie bachory o chorych umysłach" – podsumowuje pracujący od lat dla rodziny Aristas biały mężczyzna, zazdrosny, że nie jest na ich miejscu. Bo w filmie Zyzak i Cotlera nie ma miejsca na stereotypy.

Historia dwojga mistrzów kung-fu: Ip Mana (Tony Leung Chiu Wai) z południowych Chin i Gong Er (Ziyi Zhang) z północnych. Ich drogi krzyżują się w jego rodzinnym mieście Foshan, na dzień przed japońską inwazji w 1936 roku. Zmierzają do legendarnego Złotego Pawilonu, gdzie ma odbyć się ceremonia przejścia na emeryturę słynnego mistrza Gong Yutian (Qingxiang Wang), ojca Gong Er. Podczas ceremonii odbywa się ostatni pojedynek Yutiana, który pragnie zjednoczyć przedstawicieli północnego i południowego stylu sztuk walki. Opowieść o zdradzie, honorze i miłość, która rozgrywa się na tle wojny i okupacji.

Scenariusz filmu oparty jest na książce "The Blind Side: Evolution of the Game" Michaela Lewisa. Przedstawia prawdziwą historię Michaela Ohera (Quinton Aaron), czarnoskórej gwiazdy futbolu amerykańskiego. Bohater w młodości był bezdomny. Pewnego dnia bogata rodzina Leigh Anne Touhy (Sandra Bullock) otoczyła go opieką, co pozwoliło mu zrealizować marzenia o karierze sportowej.

"Wielki Liberace" to prawdziwa historia wielkiej gwiazdy estrady polskiego pochodzenia. Świat znał go jako Valentino Liberace - bajecznie bogatego, niewiarygodnie utalentowanego i kochanego przez publiczność celebrytę. Jego występy zawsze były wielkim wydarzeniem, a pełen przepychu styl stał się inspiracją m.in. dla Eltona Johna, Madonny, czy Lady Gagi. Jednak jego prywatne życie odbiegało od wszystkiego, co wiedziały o nim miliony fanów.

Druga ekranizacja powieści F. Scotta Fitzgeralda. Jay Gatsby (Alan Ladd) jest milionerem o tajemniczej przeszłości. Dorobił się fortuny, ale do szczęścia brakuje mu tylko ukochanej sprzed lat, Daisy (Betty Field)...

Szalone lata dwudzieste. Jay Gatsby (Toby Stephens) jest tragicznie zakochany w pochodzącej z dobrego domu pięknej i rozpuszczonej Daisy Buchanan (Mira Sorvino), która wiele lat wcześniej porzuciła go dla bogatszego. Gdy mężczyzna wreszcie dochodzi do majątku, robi wszystko, aby odzyskać kobietę swoich marzeń. Jednak jego proletariackie korzenie oraz tajemnicze pochodzenie ogromnego majątku stoją na przeszkodzie prawdziwego szczęścia.

Lata dwudzieste nigdy nie błyszczały lepiej niż w tej wystawnej i romantycznej ekranizacji klasycznej powieści F. Scotta Fitzgeralda. Robert Redford zagrał tu Jaya Gatsby'ego, kochającego się w pięknej i zepsutej Daisy Buchanan (Mia Farrow), która porzuciła go dla bogatszego. Ale teraz Gatsby jest bajecznie bogaty i gotów zaryzykować wszystko, by odzyskać Daisy. "Wielki Gatsby" - laureat dwóch Oscarów - powstał według stylowego scenariusza Francisa Forda Coppoli z udziałem gwiazdorskiej obsady. To także barwne przywołanie czasów gorącego jazzu i zimnego szampana, gdy kobiety były tak egzotyczne i wymagające, jak kwiaty z oranżerii, zaś życie stawało się zbyt szybko zbyt wygodne.

Życie legendy. Filmowa biografia Bobby'ego Darina, amerykańskiego piosenkarza popowego, który największe sukcesy święcił w latach 50. i 60. XX wieku. Jako jeden z pierwszych, wykonywał własne wersje, tzw. coverów utworów rockandrollowych, m.in. The Rolling Stones. Rolę Bobby'ego Darina z powodzeniem zagrał Kevin Spacey, który wszystkie piosenki zaśpiewał samodzielnie, prezentując całkiem dobry talent wokalny.

Dwóch braci przyjeżdża z Włoch do Stanów Zjednoczonych, aby otworzyć tam prawdziwą włoską restaurację. Szybko się jednak okazuje, że oczekiwania Amerykanów są nie do spełnienia przez prawdziwe włoskie menu. Załamani włoscy kucharze, zdając sobie coraz bardziej sprawę z możliwości bankructwa, mimo wszystko starają się sprostać tym wymaganiom.

"Wielkie oczy" to film oparty na prawdziwej historii malarki Margaret Keane w reżyserii jednego z największych wizjonerów współczesnego kina – Tima Burtona ("Alicja w krainie czarów", "Mroczne cienie"). W rolach głównych występują nominowana do Oscara Amy Adams ("American Hustle") oraz zdobywca Oscara Christoph Waltz ("Django"). "Wielkie oczy" to jeden z najpoważniejszych kandydatów do Nagród Akademii w 2015 r. W latach sześćdziesiątych XX wieku świat zachwyca się intrygującymi portretami kobiet i dzieci o tajemniczych, wielkich oczach. Autorstwo obrazów przypisuje sobie niezwykle ambitny Walter Keane. Jednak za genialnymi pracami stoi żyjąca w jego cieniu żona Margaret. Kobieta walczy o prawdę, uznanie i wyzwolenie się spod wpływu bezwzględnego despoty oraz z roli, którą narzuca jej społeczeństwo.

Żyjący w ubóstwie sierota Pip (Jeremy Irvine) niespodziewanie otrzymuje od tajemniczego darczyńcy olbrzymią fortunę. Pieniądze pozwalają mu na całkowitą zmianę życia - teraz Pip jest bogatym londyńczykiem. Swoją nową pozycję wykorzystuje, by pozyskać względy pięknej arystokratki Estelli (Holliday Grainger), w której potajemnie kochał się od dziecka. Jednak szokująca tajemnica, kryjąca się za bogactwem Pipa, raz jeszcze odmieni jego losy, a także wszystkich, którzy są mu bliscy...

Kalkuta, wczesne lata 60 dwudziestego wieku. Subrata Majumder [Anil Chatterjee] stara się zapewnić dobre życie swojej żonie Arati [Madhabi Mukherjee], swoim rodziców oraz dwójce dzieci. Pieniędzy jest jednak zbyt mało, więc Arati idzie do pracy. Odnosi sukces i jest zadowolona ze swojego zajęcia, ale ten sprzeczny z tradycją krok wprowadza zamęt do rodziny. Krewni nie kryją swojej dezaprobaty. Gdy Subrata traci pracę, ona musi wyżywić rodzinę. Przepaść pomiędzy małżonkami się powiększa. Mężczyzna traci szacunek do samego siebie nie mogąc spełnić swej roli jako żywiciel rodziny, a Arati odkrywa "wielki świat".

Wychowany w religijnym fanatyzmie Jerry (Dennis Quaid) od dzieciństwa zdradza ogromny talent muzyczny. Jego muzyka w niczym nie przypomina religijnych rytmów. Błyskotliwej karierze muzycznej Jerry'ego towarzyszą chuligańskie wybryki, narkotyki i alkohol. Obrazoburcze zachowanie i bluźniercze teksty piosenek przysparzają mu tyleż przeciwników, co zwolenników. Punktem zwrotnym w karierze Jerry'ego staje się jego trzecie małżeństwo z 13-letnią kuzynką Myrą (Winona Ryder). Tego postępku nie są w stanie wybaczyć mu nawet fani.

Akcja filmu dzieje się w więzieniu dla kobiet na Filipinach. Więźniarki są nieustannie torturowane i poniżane przez sadystyczne strażniczki. Kilka kobiet postanawia zbuntować się i ryzykując życiem, podejmują próbę ucieczki. W akcji pomagają im dwaj mężczyźni.

Don Antonio Barracano jest "ojcem chrzestnym" wschodnich dzielnic Chicago, zamieszkanych głównie przez włoskich imigrantów. Sędziwy "opiekun" cieszy się ogólnym szacunkiem i poważaniem i każdy, kto potrzebuje pomocy lub rady, zwraca się przede wszystkim do niego. Don Antonio rozsądza sprawiedliwie, łagodzi nawet zadawnione spory, ratuje zdesperowanych dłużników z rąk lichwiarzy. Jego rodzina: żona Armida, piękna córka Geraldine oraz dwóch przystojnych synów: Gennarino i Frankie jest mu bezgranicznie oddana i wyznaje te same co ojciec wartości. Barracano mieszkają w pięknym domu na przedmieściu i prowadzą restaurację w "swojej" części miasta. Pewnego dnia w posiadłości Don Antonia zjawia się ciężarna dziewczyna, Rita. Prosi "ojca chrzestnego", aby zapobiegł rodzinnej tragedii.