Urszula przygotowuje wielkanocne śniadanie na cześć córki i jej nowego narzeczonego. Kiedy córka przyjeżdża, okazuje się, że narzeczony jest od niej trzydzieści lat starszy. Śniadanie zamienia się w kolację, a Urszula przeżywa najgorszy dzień w swoim życiu.

Jane Thornton (Cheryl Ladd) przylatuje do Seattle na przyjęcie urodzinowe Mandy Roberts (Bess Armstrong), swojej serdecznej przyjaciółki. Na miejscu dowiaduje się, że kobieta podjęła nieodwołalną decyzję o rozwodzie z mężem Willem (William R. Moses). Ich kilkunastoletnia córka Kelly (Lindy Booth) bardzo przeżywa rozpad rodziny. Jane próbuje pomóc porzuconemu mężczyźnie, który czuje się samotny i z trudem odnajduje się w nowej sytuacji. Nieoczekiwanie ich znajomość przeradza się w głębsze uczucie. Wkrótce nawiązują romans. Wywołuje to wściekłość Mandy, która oskarża koleżankę o nielojalność i zdradę...

Anna (Silvana Pampanini) to urodzona w robotniczej rodzinie piękna neapolitanka, która postanawia za wszelką cenę znaleźć męża, co pozwoli jej wyrwać się z biedy. Pewnego dnia dziewczyna poznaje przystojnego marynarza, Andrea (Massimo Girotti), i marzenia spełniają się, kiedy na jej palcu pojawia się piękny pierścionek zaręczynowy. Ślub planowany jest po powrocie narzeczonego z wyprawy morskiej. W międzyczasie szef Anny dopuszcza się na niej gwałtu. Od tej pory życie dziewczyny zaczyna się rozsypywać jak domek z kart. 

Armenia rok 1914. Dokładna chronologiczna relacja wydarzeń związanych ze zbrodnią ludobójstwa dokonanego na Ormianach. Historia walczących i przegrywających, znaczona honorem i krwią. Opowieść o ludziach bezwzględnych i tych, którzy nadzieję pokładali w wierze. Cierpienie i siła chęci życia widziane oczami pięknej Mayrig.

Rok 1881. Arcyksiążę Rudolf (Omar Sharif), następca tronu Austro-Węgier, zostaje zmuszony do zawarcia małżeństwa z księżniczką Stefanią (Andréa Parisy). Siedem lat później spotyka młodą arystokratkę Marię Vetserę (Catherine Deneuve), w której się zakochuje. Próbuje unieważnić nieudane małżeństwo i połączyć się z ukochaną. Na drodze staje im jednak cesarz Franciszek Józef (James Mason).

To miał być rutynowy lot samolotu pasażerskiego przez Pacyfik. Wkrótce po starcie z Kalifornii, spokój pasażerów został jednak szybko przerwany. Kapitan postanowił ominąć burzę i skierował samolot w pobliże zamkniętej wojskowej strefy, w której przeprowadzano w tym samym czasie test nowej rakiety. Pechowy zbieg okoliczności oraz niefrasobliwość wojskowych doprowadziły do groźnej sytuacji na pokładzie. Podczas gdy pasażerowie samolotu walczyli o przetrwanie, w siedzibie linii lotniczych rozpoczęto opracowywanie możliwych scenariuszy dalszych wydarzeń oraz plan sprowadzenia samolotu do... miejsca którego nikt by się nie spodziewał.

W położonym w górach Santa Cruz domu mieszka Maya Dardel (Lena Olin) - szanowana pisarka i poetka, która postanawia pożegnać się z życiem. Zanim jednak się to stanie, twarda, dominująca kobieta ogłasza w radiu konkurs na swojego spadkobiercę, któremu powierzy nie tylko swój majątek, ale i dziedzictwo literackie. W castingu mogą wziąć udział tylko młodzi pisarze, których poddaje rozmaitym próbom, także erotycznym… Spośród atrakcyjnych i utalentowanych mężczyzn pisarka wybiera dwóch, którzy najmniej się jej podporządkowują: wrażliwego, poranionego Ansla (Nathan Keyes) i cynicznego, porywczego Paula (Alexander Koch). Z każdym z nich nawiązuje nieoczywistą relację. Który z mężczyzn okaże się jej bliższy?

Film oparty jest na prawdziwej historii Maxa Manusa, partyzanta norweskiego ruchu oporu. Ukazuje jego losy od wybuchu II wojny światowej aż do lata 1945 roku. Po zakończeniu kampanii zimowej przeciwko Rosjanom w Finlandii Max Manus wraca do Norwegii okupowanej przez Niemców. Bardzo szybko dołącza do ruchu oporu, stając się jednym z najważniejszych członków tzw. Gangu z Oslo, dowodzonego przez Gunnara Sønsteby. Partyzanci podejmują wiele akcji przeciwko nazistom, w tym m.in. przeciwko statkom niemieckim stacjonującym w porcie Oslo, z których najbardziej znaną było zatopienie torpedowca Donau.

Max (Michel Piccoli) to paryski detektyw, niezależny finansowo i sfrustrowany gangami, których nie jest w stanie złapać. Żeby zachować twarz, postanawia śledzić grupę małych złodziejaszków, chcących obrabować bank. Cały popołudniowy czas zaczyna spędzać z dziewczyną szefa grupy, prostytutką Lili (Romy Schneider). Udaje przed nią bogatego bankowca, który może zapewnić jej lepszą przyszłość. Po pewnym czasie udaje mu się zdobyć plany napadu, ale czy wszystko pójdzie tak, jak zaplanował?

Pewien żydowski artysta malarz Max Hoffman, utraciwszy rękę w trakcie I wojny Światowej, prowadzi galerię i mieszka w Monachium, gdzie przyjmuje na nauki młodego i ambitnego stażystę - Adolfa Hitlera, który bardzo chce zostać sławnym i cenionym malarzem. Oboje zaprzyjaźniają się choć różnią ich temperamenty. Hoffman jest zrezygnowany i dystansuje się do rzeczywistości. Adolf natomiast usiłuje przekonać Maxa że nie jest antysemitą, aby w ten sposób uzyskać uznanie dla swoich szkiców. Film przewrotnie pokazuje postacie - w Adolfie nie ma nic nieludzkiego i demonicznego. W Maxie jest sporo ironi, rozczarowania. Oboje prowadzą inteligentne i ciekawe rozmowy, próbując przekonać i zrozumieć wzajemne racje. Ciekawa rola J.Cusacka i piękna muzyka Preisnera to walory tego filmu....

W domu Hanny (Michèle Laroque) i Jeana (Erik Cazals De Fabel), rodziców czworga dzieci, odbywa się przyjęcie. Na imprezę przychodzą sąsiedzi i przyjaciele gospodarzy ze swoimi pociechami. Wszyscy są odświętnie, elegancko ubrani. Nawet 7-letni Ludovic (Georges Du Fresne), syn wydających przyjęcie, jest gustownie przebrany ... za dziewczynkę. Początkowo wszyscy uznają to za niegroźną psotę małego figlarza. Z czasem jednak sytuacja staje się dwuznaczna i krępująca, szczególnie, gdy Ludovic wprost deklaruje, że kiedy dorośnie chce być dziewczyną. Okazuje się, że uwielbia on bawić się lalkami, i co najbardziej bulwersuje dorosłych, podoba mu się chłopiec, z którym siedzi w ławce. Bawi się z nim nawet w wesele, występując oczywiście w roli panny młodej...

Alex i Selma podróżują po lasach Bośni i Hercegowiny. W pewnym momencie psuje się ich samochód a Selma zauważa, że są obserwowani. Kobieta mocno zaciska swój muzułmański amulet „hamajlija” i od tego momentu zaczyna się ich koszmarna podróż w samo jądro ciemności. Film ostro ocenia współczesną historię, wojnę oraz trudności jakich przysparza pojednanie. To opowieść na miarę naszych czasów. I jest to dzieło zrealizowane doskonale pod każdym względem.

Ekranizacja powieści E.M. Forstera. Wywodzący się z arystokracji Anglik, Clive Durham (Hugh Grant) zakochuje się z wzajemnością w koledze ze studiów, Maurycym (James Wilby). Clive nie akceptuje własnego homoseksualizmu i uważa ich relację za czysto platoniczną, opartą raczej na intelektualnym porozumieniu niż pożądaniu. Wkrótce, w obawie przed konsekwencjami, postanawia zupełnie zerwać znajomość.

"Maudie" to wzruszająca opowieść oparta na życiu malarki Maud Lewis, dziś uważanej za jedną z najważniejszych kanadyjskich artystek. Niesamowita historia o romansie pomiędzy samotnikiem (Ethan Hawke), a kruchą, ale pełną energii kobietą (Sally Hawkins), która pragnie niezależności, by móc z wielką pasją malować swoje wyjątkowe obrazy.

Mikołaj to przyszły dziedzic rosyjskiej korony. Matylda jest światowej sławy tancerką baletową. Przelotna miłostka, jaka ich połączyła, przeradza się w burzliwy romans, niepożądany na dworze. Beztroskie szczęście pary mogłoby trwać wiecznie, jednak los wziął górę nad pragnieniami. Dochodzi do tragicznego wypadku królewskiego pociągu. Ojciec Mikołaja, Aleksander III, ratuje rodzinę, jednak płaci za to własnym zdrowiem. Jego dni są już policzone. Mikołaj - rosyjski następca tronu - uświadamia sobie, że śmierć ojca oznacza dla niego koniec osobistej wolności.

Maxime (Xavier Dolan zagrał we własnym filmie po raz pierwszy od 6 lat) właśnie wybiera się na dwa lata do Australii. Chce pozostawić za sobą nie tyle Kanadę, co pracę w barze, uczuciowe niespełnienie i nieustanne kłótnie z matką, którą musi się zajmować. Kilka ostatnich tygodni przed wyjazdem spędza z paczką starych przyjaciół: piją piwo, palą papierosy, grają w kalambury, obrażają się i godzą. Dla nieśmiałego Maxime'a, po którego twarzy, niczym łza, spływa czerwone znamię, kumple stanowią namiastkę kochającej i akceptującej rodziny. Jednym z najbliższych przyjaciół chłopaka jest Matthias (Gabriel D’Almeida Freitas), początkujący prawnik zmierzający wprost do kariery i ślubu. Sprecyzowane plany obu chłopaków pokrzyżuje jednak pewna impreza, podczas której zagrają w studenckim filmie, w scenie pocałunku. Spotkają się w niej, ubrane w almodovarowskie błękit i czerwień, tłumione latami uczucia i nieoczekiwanie odkryte pożądanie. Czy bohaterowie odważą się z nimi skonfrontować?

Codziennie, dokładnie o szóstej wieczorem, po modlitwie, pięćdziesięcioletni wdowiec Fred (Ton Kas) zasiada do kolacji złożonej z trzech ziemniaków, fasolki i kiełbasy. Zarówno układ warzyw na talerzu jak i każdy ruch służący ich spożyciu jest w pełni kontrolowany i uświęcony tradycją przez tego sztywnego praktykującego kalwina. Holenderskie miasteczko, w którym żyje, jest również stworzone jakby idealnie dla niego; chodniki są dokładnie wysprzątane, żywopłoty przystrzyżone, topole rosną w rzędach a w niedzielę jego mieszkańcy grzecznie maszerują do kościoła. To równina, nad którą góruje wyniosła wiara i karzące słowo boże uosobione w postaci miejscowego pastora. Sam Fred jest niczym tytułowy Matterhorn: groźny, i lodowaty w kontakcie z innymi ludźmi. Jednak nie jest to film o holenderskiej sielance. Spokojny świat domu samotnego wdowca znika, gdy trafia do niego biedny wędrowiec Theo (René van 't Hof). Fred niczym dobry Samarytanin daje mu pracę w ogrodzie i przyjmuje pod swój dach. Niesubordynowany, lekko opóźniony Theo bez skrupułów zaburza spokój domu. Zaczyna od kolacji, którą całą rozgniata i miesza na talerzu, później z równą konsekwencją przechodzi do życia Freda. Choć Theo mało mówi, potrafi świetnie naśladować głosy zwierząt i lubi przebierać się w sukienki zmarłej żony Freda... Pomiędzy dwoma mężczyznami zaczyna zawiązywać się więź silniejsza, niż mogłoby się to podobać parafianom.  Ktoś pisze na ścianie domu Freda "Sodoma i Gomora", przyjaciele zaczynają odwracać wzrok. Dotychczas przyjazna okolica okazuje się bagnem, które może pochłonąć Freda i Theo...

W wyimaginowanym miejscu, ironicznie nazwanym Janambhumi (miejsce urodzin), kobiet wciąż maleje. A to z powodu zwyczaju zabijania dziewczynek noworodków, który przed laty popularny był w pewnej części Indii. Przywódca wioski ma pewien problem - pięciu synów jest w wieku, kiedy powinni się ożenić. Wtedy mężczyzna kupuje im jedną z kobiet, która poślubia wszystkich naraz.

Alicja (Maria Seweryn) ma 19 lat, przygotowuje się do matury w szkole muzycznej. Matka Alicji, Barbara (Joanna Żółkowska), jest lekarzem weterynarii. Z córką łączą ją idealne stosunki. Zaraz po maturze Alicja i Barbara mają wyjechać do USA, gdzie przebywa ojciec dziewczyny. Pewnego dnia Alicja odkrywa w domu dokument, z którego wynika, że jest adoptowanym dzieckiem. Zarzuca Barbarze, że nie wyznała jej prawdy. Wizyta w domu dziecka i biurze ewidencji pozwalają odnaleźć nazwisko prawdziwej matki Alicji. Dziewczyna odwiedza Ewę (Krystyna Janda) mieszkającą w rozpadającej się ruderze. Rozdarta pomiędzy dwoma matkami, Alicja poznaje uczucia, których dotychczas nie znała - gorycz porażki, nienawiść, bezsilność, zazdrość. Już wie, że świat nie jest taki prosty, a na wiele pytań nie ma odpowiedzi.

Film oparty na faktach.Opowiada autentyczną historię. Jody Ann Shaffell rodzi syna, Zacka. Poniewaz jej małżeństwo od początku nie układało się, nawet przyjście na świat potomka nie poprawiło sytuacji. Dlatego zdesperowana Jody decyduje się na rozwód. Wraz z dzieckiem przeprowadza się do domu matki i ojczyma. Znajduje pracę i zaprzyjaźnia się z jedną z nowych koleżanek, Colleen, która okazuje się lesbijką. Ich przyjaźń wkrótce przeradza się w głębokie uczucie. Jej matka postanawia uchronić wnuka przed złym, jej zdaniem, wpływem córki.

W tym filmie Rainer Werner Fassbinder rozważa na temat wykorzystywania człowieka przez społeczne, wrogie jednostce mechanizmy. Mąż tytułowej bohaterki chce wyrazić swój sprzeciw wobec nieludzkiego traktowania pracowników w fabryce. Morduje dyrektora fabryki. Zaraz potem popełnia samobójstwo. Te dwa zajścia sprawiają, że tytułowa bohaterka staje się obiektem manipulacji mediów. Wykorzystują ją obie strony polityczne. Nikt natomiast nie interesuje się jej uczuciami, głębokim smutkiem.