Berlin. Młoda para w wielkim mieście. On: rozczarowany pisarz w głębokiej depresji. Kolejne listy z negatywną oceną twórczości tylko pogarszają jego stan zdrowia i każą zapomnieć o artystycznych ambicjach. Całe tygodnie spędza bezczynnie na kanapie. Czyta. Ona: pełna życia i energii. Do szczęścia potrzeba jej trochę radości. Stara się zachęcić kochanka do pracy, bezsilnie próbuje przełamać rutynę codzienności. Jest coraz bardziej zdesperowana. Aż pewnego razu wychodzi z domu i spędza noc wałęsając się po nocnym Berlinie. Tańczy, flirtuje, dobrze się bawi. Zaczyna rozumieć, że potrzebuje od życia i ludzi czegoś innego. Miłości i poczucia bezpieczeństwa. Wraca do domu. Nagle wszystko staje się inne. "Noc śpiewa swoje własne pieśni"...

Ambitny Philip Ullich przejmuje od ojca prowadzenie rodzinnego biznesu. Pewnej nocy, w ich wiedeńskiej kamienicy w tajemniczy sposób zjawiają się… zmarli przodkowie. Zapoczątkują tym samym serię nieprzewidywalnych zdarzeń. W ciągu jednej długiej nocy będzie miało miejsce i morderstwo, i romans, i niebezpieczna gra z fałszywymi tożsamościami. Na jaw wyjdą skrywane dotychczas rodzinne tajemnice. Przodkowie wyjawią skąd tak naprawdę pochodzi fortuna Ullichów. W tej sytuacji nie wiadomo już komu można zaufać, kto kłamie, kto z kim dzieli wspólne sekrety, czy ma romans. Nie jest to takie proste w świecie, w którym nawet śmierć nie oznacza końca.

Pewnego dnia, bez żadnego ostrzeżenia i bez wyraźnych powodów żona Bruna prosi go, aby odszedł od niej i od dziecka. Może na trochę, a może na zawsze. Bruno spełnia jej prośbę. Kobieta rozpoczyna samodzielną egzystencję, z którą początkowo nie umie sobie poradzić. Wydaje się, że jest na najlepszej drodze do głębokiej depresji. Po pewnym czasie zaczyna jednak stopniowo odzyskiwać kontrolę nad własnym życiem. Uczy się walczyć o niezależność; otwierają się przed nią nowe perspektywy, poznaje ludzi, którzy stają się dla niej ważni.... [opis dystrybutora]

We wczesnych latach 90. Tbilisi przekształca się w stolicę Gruzji — nowego, niezależnego państwa, które powstało po rozpadzie Związku Radzieckiego. Kraj natychmiast staje w obliczu problemów społecznych: fali przemocy, wojny toczącej się na wybrzeżu Morza Czarnego (o sporne terytorium Abchazji) oraz samozwańczo wymierzanej sprawiedliwości. Jednak dla dwóch czternastolatek, Eki i Natii, nierozłącznych przyjaciółek, życie dopiero się zaczyna. Toczy się ono na ulicy, w szkole, w czasie spotkań z przyjaciółmi czy ze starszą siostrą. Eka dorasta bez ojca i buntuje się przeciwko zatroskanej matce i starszej siostrze. Z kolei ojciec Natii to alkoholik, który terroryzuje całą rodzinę. Dla obu rozkwitających dziewcząt życie toczy się dalej, mimo że poznały już smak męskiej dominacji, zbyt wcześnie zawartego małżeństwa i miłości pozbawionej złudzeń.

Trzy lata po tym, jak Felix zdał maturę i opuścił rodzinne miasteczko, aby studiować i robić karierę w metropolii, młodzieniec wraca do swojej miejscowości. Ma zamiar objąć stanowisko urzędnicze w lokalnej policji oraz - w miarę możliwości - odświeżyć niedawne znajomości. Z początku wszystko układa się bardzo dobrze. Problemy pojawiają się jednak, gdy zaczyna docierać do swoich starych przyjaciół. Niemal wszyscy wkraczali w świat dorosłości z wielkimi ambicjami i oczekiwaniami, jednak teraźniejszość przysporzyła im znacznie więcej problemów związanych z samodzielnością niż sobie wyobrażali.

Jeden z bardziej uznanych. w ostatnich latach zarówno przez krytyków jak i widzów, niemieckich filmów. Przeszłość bohaterów "Decyzji" - mężczyzny i kobiety jest niejasna - być może to byli terroryści, obecnie ukrywający się przed wymiarem sprawiedliwości w tłumie turystów wypoczywających na portugalskich plażach. Ich 15-letnia córka jest od urodzenia przymusową zakładniczką takiego stanu rzeczy - nigdy nie miała koleżanek, z którymi mogłaby poplotkować, nie zerwała się ze szkoły, nie była na wakacyjnym obozie; nigdy nie umówiła się z chłopakiem. W chwili, gdy na horyzoncie pojawia się perspektywa rozpoczęcia nowego, normalnego życia w Brazylii, drobne zaniedbanie powoduje, że bohaterowie filmu znów muszą uciekać. Tymczasem ich córka zakochuje się. Jej miłość doprowadzi do tragedii i rozbicia rodziny.

José, bezduszny i cyniczny gliniarz z Wysp Kanaryjskich, jako strażnik graniczny decyduje o losie setek afrykańskich uchodźców wyrzuconych na brzeg hiszpańskiego raju. Kiedy niemiecka turystka, Nathalie, staje się świadkiem przybycia łodzi z uchodźcami i rusza im z pomocą, jej los splata się z historią José, jednego z rozbitków,  Congolese Zoli, oraz jego syna, Mamadou. Ta wciągająca i poruszająca opowieść o człowieczeństwie i odpowiedzialności stawia pytanie, czy warto przyjmować postawę zaangażowaną. Pokazuje problematykę uchodźstwa z trzech stron: samego uchodźcy, policji a także turystów, którzy nie zawsze gotowi są na spotkania z uchodźcami, szczególnie kiedy są na wakacjach.

Mina (Pegah Ferydoni) jest Iranką, której rodzina usilnie stara się znaleźć dla niej męża. Kobieta jednak odrzuca wszystkich potencjalnych kandydatów. W końcu poznaje Kiana (Hadi Khanjanpour) - chirurga, który przybył z Niemiec do ojczyzny w poszukiwaniu żony. Mina, uwiedziona możliwością życia w Europie, zaczyna poważnie interesować się odnoszącym sukcesy irańskim emigrantem po trzydziestce. Nowo poślubieni małżonkowie szybko jednak się przekonają, że wspólne życie jest znacznie trudniejsze niż im się mogło na początku wydawać.

Słynny, szokujący antywojenny film z lat 50-tych: ośmiu niepełnoletnich jeszcze chłopców zostaje wcielonych do Wermachtu podczas ostatnich dni wojny, w kwietniu 1945 roku. Niedojrzali i nieświadomi okrucieństwa wojny, otrzymują rozkaz, by bronić mostu przed zbliżającymi się oddziałami amerykańskimi. Przepełnieni patriotycznym entuzjazmem, wierzą, że muszą wykonać go za wszelką cenę. Ale jeden za drugim giną podczas obrony. Kiedy niemiecka grupa rozbrajająca ma przygotować wysadzenie mostu w powietrze, bezcelowość i bezsens poprzedniego rozkazu stają się jasne. Tylko małemu Mutzowi (Fritz Wepper ) udaje się przetrwać i w głębokiej apatii powrócić do domu.

Zrealizowana z dużym rozmachem opowieść o historii kolonizacji Republiki Południowej Afryki. Akcja rozpoczyna się w 1652 roku, kiedy na południowy kraniec Afryki przybywają pierwsi europejscy osadnicy, holenderscy kupcy. Zakładają oni Kapsztad, jednak odbywa się to kosztem rdzennej ludności. Zakończenie dotyczy wydarzeń z 1910 roku, kiedy utworzono Związek Południowej Afryki jako jedno z dominiów brytyjskich.

Ekranizacja powieści Güntera Grassa jest kroniką życia małego Oskara a także protestem jednostki wobec koszmaru II Wojny Światowej. Oskar w dniu swoich trzecich urodzin podejmuje w pełni świadomą decyzję, że z dorastaniem koniec. Realizację tego dziwnego przedsięwzięcia ułatwia mu wypadek - spada ze schodów w piwnicy i przez resztę życia rzeczywiście już nie rośnie. Mamy więc do czynienia z malcem o nadąsanej twarzy i małych oczkach, który nigdzie się nie rusza bez swojego blaszanego bębenka i tłucze weń z niezrozumiałym zapamiętaniem. Umie także krzyczeć tak głośno, że wokół pękają szyby...

Film opowiada o homoseksualnym związku trzech kobiet. Ukazuje relacje pomiędzy zaborczą projektantką mody Petrą von Kant (Margit Carstensen), a jej oddaną asystentką Marlene (Irm Hermann) i piękną modelką Karin (Hanna Schygulla). Obraz jest filmową wypowiedzią na temat wolności kobiet w miłości i jako taki wywołał sporo kontrowersji.

Helga jest uzależniona od narkotyków i często popada w stany emocjonalne wahające się pomiędzy wielką euforią i głęboką depresją. Do porządku przywołują ją kontrole urzędników z Jugendamtu. Wtedy udaje jej się stworzyć pozory normalnego mieszczańskiego życia. Mimo chaosu, nierzadkich narkotyczno-alkoholowych libacji, w których mimowolnie uczestniczył chłopiec, świat dzieciństwa pozostał w jego pamięci najlepszym z możliwych. Film austriackiego reżysera, bardzo osobisty i wypełniony ogromnym ładunkiem emocjonalnym, nie jest wcale sielankowym obrazkiem. Mały Adrian jest świadkiem produkcji odurzających kompotów, przed którymi przestrzega go matka, jest zmuszany przez jednego z jej kompanów do picia wódki, to on też odkrywa, że jeden z goszczących u nich dealerów  zmarł we śnie. To jednak nie te epizody, a prawie nieograniczona wolność, ogrom czasu spędzanego z matką, jej wielka miłość i całkowite oddanie synowi oraz poczucie, że wszystko, co dzieje się wokół niego, jest jakąś niezwykłą i niekończącą się przygodą, ukształtują młodego bohatera, a później przełożą się na poruszającą filmową opowieść.