Filmowa wersja spektaklu znanego i głośnego angielskiego teatru tańca DV8. Jego bohaterami są uliczni artyści, którzy poszukują pracy w nadmorskim miasteczku i walczą z samotnością. Ich historia jest opowiedziana zwyczajnymi dialogami i tańcem. Film otrzymał w 2005 roku wiele nagród, m.in. Prix Italia w Mediolanie, Rose d'Or w Lucernie, a także na festiwalach w Amsterdamie, Brighton, Montrealu, Brasilii i w Nowym Jorku. Wersja teatralna "The cost of living" była prezentowana w Teatrze Dramatycznym Warszawie.

Liz Michaels (Jennifer Beals) wraca do domu po załamaniu nerwowym. W drzwiach spotyka tajemniczą nastolatkę Caitlin (Lola Tash). Dziewczyna twierdzi, że jest córką męża kobiety. Liz przyjmuje ją do swój dach, lecz wkrótce zaczyna zastanawiać się nad intencjami nastolatki.

Megan Lambert (Jaclyn Smith) wraz z kilkuletnim synkiem towarzyszy mężowi w podróży służbowej do Nowego Jorku. Przypadkowo spotkany w hotelu prawnik z Los Angeles, Sean Farrell (Christopher Reeve), rozpoznaje w skromnej nauczycielce z Madison swoją żonę, która przed sześciu laty zaginęła podczas trzęsienia ziemi w Meksyku.

Film oparty jest na prawdziwej historii, która wydarzyła się latem 2002 roku, w Huston, w Teksasie. Opinią publiczną wstrząsnęła wówczas wiadomość o zbrodni popełnionej przez szanowaną dentystkę Clarę Harris (Elizabeth Pena). Podejrzewając swego męża Davida (Brett Cullen) o zdradę, kobieta postanowiła przyłapać go na gorącym uczynku. Wynajęła prywatną detektyw Bobbi Bachę (Sela Ward) i zleciła jej śledzenie małżonka. Gdy dochodzenie potwierdziło obawy Clary, ta zabiła Davida, trzykrotnie przejeżdżając go mercedesem. W lutym 2003 roku Clara Harris została skazana na 20 lat więzienia.

Kiedy w 1957 roku ZSRR wysyłało swojego satelitę w kosmos, sowieci byli przepełnieni nadzieją i optymizmem. W tym filmie marzenie o kosmosie symbolizuje marzenie o wolności. Główny bohater - Konyok jest prostym, dobrym człowiekiem – kucharzem, zajmującym się amatorsko boksem. Żyje w małym miasteczku portowym w ZSRR. Jest związany z kelnerką – Larą. Oboje śledzą ruchy satelity ze wzmożoną uwagą. Na bokserskim ringu Konyok poznaje Ghermana – tajemniczego byłego więźnia politycznego. Gherman wyjawia sekret, że chce uciec na Zachód. W filmie obserwujemy przyjaźń Konyoka i Ghermana – ten drugi opowiada przyjacielowi o możliwościach które leżą za granicą ZSRR.

Ostatni film Andrzeja Żuławskiego jest jak artystyczny testament spisany młodzieżowym slangiem. Enfant terrible polskiego kina traktuje literacki pierwowzór Witolda Gombrowicza z właściwą sobie dezynwolturą. Akcja filmowego Kosmosu nie toczy się już w Zakopanem, lecz w zachodniej Europie, a z czasów międzywojnia została przeniesiona do współczesności. Przede wszystkim jednak powieść uważana przez wielu za najmroczniejszą w dorobku Gombrowicza została przekształcona w autentycznie zabawną farsę. Choć mamy do czynienia z ewidentną twórczą zdradą, słynącemu z prowokacji pisarzowi zapewniłaby ona zapewne maksimum satysfakcji. W Kosmosie Żuławski, jak za najlepszych czasów, mknie przez fabułę w szaleńczym tempie, uwodzi nas pięknem pojedynczych kadrów i finezją językowych gier. W historii początkującego pisarza Witolda znajduje także pretekst do podzielenia się z widzem radością płynącą ze snucia opowieści i kreowania ekranowego świata.

Jest sam środek zimy. Do małej miejscowości trafia tajemniczy przybysz, który obdarzony jest mocą leczenia i ratowania życia. Choć mieszkańcy doceniają jego talent i z uwagą słuchają osobliwych przemówień o miłości i Bogu, wkrótce orientują się, że obcy jest wyjątkowo aspołeczny i nie do końca spełnia ich rosnące oczekiwania. Bohater nawiązuje jednak intensywny kontakt z dwoma kobietami i chłopcem. Bez wątpienia jest to jedna z najosobliwszych postaci w kinie ostatnich lat, sytuującą się pomiędzy świętym a jurodiwym. Aktorstwo Yeşila nadaje temu pełnego wyrazu ? romans z młodą dziewczyną aktor odgrywa za pomocą mrożących krew w żyłach okrzyków wolności i miłości. Kars jawi się tu jako miasto apokaliptyczne, rządzone przez armię, zasypane śniegiem, przesiąknięte chorobą, fatalizmem i śmiercią (niech za przykład posłużą choćby często powtarzane sceny w rzeźni). W tle ciągle trwają manewry wojskowe. Odgłosy wybuchów i strzałów składają się na bardzo oryginalny i wszechogarniający pejzaż dźwiękowy. W obrazie widać analogie do Dürera i Tarra. Erdem często dynamizuje akcję długimi jazdami na Steadicamie, które dopełniają szaleństwa.

Gideonette, obdarzona bujną wyobraźnią dziewczynka, jest przekonana, że nosi przeklęte imię. Wierzy, że w każdej chwili może jej się stać coś złego, a stan ten pogarsza się, gdy umiera jej ojciec. Aby uspokoić dziewczynkę, matka postanawia wysłać ją na farmę dziadków. Na miejscu Gideonette poznaje Babeshiego - głuchoniemego chłopca, który marzy o tym, by zostać astronautą. Jego dobry humor i odwaga działają na nią jak lekarstwo - spędza z nim każdą wolną chwilę, zapominając o swoich lękach i klątwie. Ale dziewczynka nie wie, że dni tej przyjaźni są policzone, a jej odwaga wkrótce zostanie wystawiona na próbę.

Grupa astronautów wyrusza, aby powstrzymać olbrzymią asteroidę znajdującą się na kursie kolizyjnym z Ziemią. Po wylądowaniu na asteroidzie, rozkładają ładunki wybuchowe i niszczą ją. Gdy wracają do stacji kosmicznej Gamma 3, krążącej na orbicie dookoła Ziemi, okazuje się, że jeden z naukowców nieświadomie przywiózł na skafandrze świecącą, zieloną substancję, która szybko zaczyna mutować w niebezpieczne jednookie potwory. Załoga Gammy 3 atakuje obce stworzenia laserami, ale dostarczona im w ten sposób energia powoduje, że zaczynają jeszcze szybciej się mnożyć...

Morel (Trevor Howard), zagorzały obrońca przyrody i idealista, prowadzi jednoosobową krucjatę na rzecz ochrony afrykańskich słoni. Kiedy jego petycja dotycząca zakazu polowań nie znajduje oddźwięku, postanawia przejść od słów do czynów, wypowiadając wojnę kolonialnym zarządcom, kłusownikom i uczestnikom safari. Szybko zyskuje wielu wrogów, ale też zdobywa cennych sojuszników w osobach pięknej barmanki Minny (Juliette Gréco), byłego żołnierza-alkoholika Forsythe'a (Errol Flynn) oraz ruchu patriotyczno-rewolucyjnego.

Zdzisław Dąbrowski (Jan Frycz), idealny mąż, wspaniały ojciec, znika z życia swoich bliskich. Bartek Wilkosz (Kamil Maćkowiak), student niewahający się kłamać, oszukiwać i sprzedawać brukowej prasie fikcyjne historie o znanych osobach, zaczyna nagle zastanawiać się nad swoim postępowaniem. Kasia (Karolina Gorczyca), dziewczyna Bartka, jest w stanie znieść każde kłamstwo i żyć w ułudzie sielskiego związku...

Film Kozincewa - wynik długoletnich studiów reżysera nad twórczością Szekspira, był ogromnym przedsięwzięciem finansowym i artystycznym. Ideą przyświecającą realizatorom było całkowite "odteatralizowanie" tekstu. Jak mówił reżyser: Trudność polega na tym, żeby Szekspirowska tkanka poetycka przeniosła się z kart książki na ekran omijając scenę. Nic ze scenicznych wersji Szekspira nie powinno przeniknąć do filmu. [Filmoteka Narodowa]

Młody muzyk Tadeusz Wyczyński trafia do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu za działalność konspiracyjną. Skierowany do oddziału "doświadczalnego" - zostaje zarażony tyfusem. Rodzi się w nim imperatyw przeżycia za wszelkę cenę. Kornblumenblau - to tytuł niemieckiej piosenki granej przez więźnia na obsesyjne żądanie blokowego. Dzięki temu dostaje się do obozowej orkiestry i do wymarzonego bloku artystów, co daje mu szansę przeżycia. Po wyzwoleniu obozu przez żołnierzy radzieckich ochoczo gra im Katiuszę, byle dostać miejsce w pociągu.

Debiut reżyserski jednego z najznakomitszych aktorów brytyjskich - nominowanego do Oscara za role w "Liście Schindlera" i "Angielskim pacjencie" Ralpha Fiennesa. "Koriolan" to najnowocześniejsza od czasu "Romea i Julii" Baza Luhrmana, ociekająca testosteronem ekranizacja dzieła Szekspira, ukazującego krwawą zemstę generała Gnejusza Marcjusza na niewdzięcznych mieszkańcach Wiecznego Miasta, którzy pozbawiają go szans na objęcie najwyższej władzy w Rzymie. Wygnany i upokorzony przyłącza się do armii Wolsków pod wodzą Aufidiusza, by wspólnie przypuścić spektakularny atak na miasto, które haniebnie zdradziło swojego obrońcę.

Junco Sato jest medium. Wraz z mężem dźwiękowcem tworzą udaną parę, jednak w ich życie wkrada się nuda. Junco ma nadzieję na odmianę i na to, że ludzie przestaną wreszcie spoglądać na jej profesję z przymrużeniem oka. Okazja nadarza się bardzo szybko. W ich domu pojawia się dziewczynka, która została porwana kilka dni temu i której cudem udało się uciec z rąk kidnapera. Junco prosi męża, żeby nie zawiadamiał policji- ma zamiar podrzucić dziewczynkę w odludnym miejscu, a następnie naprowadzić policję na właściwy trop. Dzięki temu może stać się sławna. Niestety, na skutek nieszczęśliwego zbiegu okoliczności dziewczynka umiera. Duch porwanej zaczyna dręczyć domowników...

Początek roku 1997. Przez cztery miesiące Serbowie organizują pokojowe demonstracje przeciwko Slobodanowi Milosevicowi. On jednak wciąż jest u władzy. Na jego rozkaz demonstrantów otacza policyjny kordon. Bohaterami filmu są właśnie tacy policjanci, a dokładniej sześciu z nich. Ludzie ci bezmyślnie wykonują rozkazy płynące z radia, ganiając za demonstrantami, bijąc ich czy przesiadując w zimnej furgonetce. Jedzą wstrętne jedzenie. Dowódcy mowtywują ich językiem nienawiści. Policjantom w końcu puszczają nerwy... Film zdobył Grand Prix MFF w Montrealu.

Rok 1936. Doktor Korczak (Wojciech Pszoniak), który prowadzi popularne pogadanki radiowe, zostaje wezwany do szefa i dowiaduje się, że jego audycja została zdjęta z anteny. Rozczarowany tym przejawem antysemityzmu, poświęca się całkowicie pracy wychowawczej. Prowadzi sierociniec dla dzieci żydowskich, wykłada w Akademii Medycznej. Wybucha wojna. W czasie obrony Warszawy doktor Korczak pełni funkcję lekarza wojskowego. Po kapitulacji wraca do swego sierocińca, który wkrótce zostaje przeniesiony do getta.

Opowieść o mieszkańcach małej wioski, którzy dowiadują się, że następnego dnia ma nastąpić koniec świata. Każdy z bohaterów znajduje odwagę, aby zrobić coś, na co nie było go do tej pory stać. Wkrótce okazuje się, że koniec świata jednak nie nadszedł...

Szukający rodzinnych korzeni leciwy Niemiec, emeryt Hugo Schmidt przyjeżdża z wnukiem do wsi na Mazurach. Dom, w którym się urodził, zamieszkuje obecnie biedna polska rodzina, przesiedleńcy zza Buga, niezbyt dbający o utrzymanie  porządku w  gospodarstwie. Nowakowie są przerażeni wizją odebrania im przez Hugo dachu nad głową. Ale zmieniają swój stosunek do Niemca, gdy ten proponuje sporą sumę pieniędzy za spełnienie "nietypowej" prośby: chodzi o zgodę na dokonanie ekshumacji. Pod koniec wojny Hugo, zmuszony okolicznościami, zakopał w ogródku ciała swoich rodziców. Teraz, gdy sam stoi nad grobem, pragnie odnaleźć szczątki w celu dokonania ponownego – tym razem honorowego – pochówku. Polscy gospodarze ochoczo przystają na propozycję, jednak pojawia się nieprzewidziany problem. Kości już nie ma, gdyż stary Nowak robiąc porządki odnalazł je i wyrzucił do jeziora. Obawiając się utraty życiowej szansy. Nowakowie decydują się na "pożyczenie" szczątków z pobliskiego cmentarza...

Po rodzinnej kłótni, główny bohater  Markus Dorn, zostaje umieszczony przez swoją matkę w klinice psychiatrycznej. Dla kobiety nie ma znaczenia czy syn jest chory, czy nie. Najważniejsze jest pozbycie się młodego, zbuntowanego człowieka z domu. Film pokazuje rzeczywisty obraz szpitala psychiatrycznego, wraz z jego pacjentami i personelem.