"Pięć wieczorów" to dramat kameralny, zrealizowany podczas przerwy w kręceniu zdjęć do "Kilku dni Obłomowa". W niespełna 3 miesiące Nikita Michałkow niezwykle sugestywnie odmalował zagmatwane relacje między dwojgiem zagubionych ludzi, którzy na swój sposób próbują naprawić błędy młodości. Aleksandr Ilijn (Stanislav Lyubshin) i Tamara (Lyudmila Gurchenko) poznali się prawie 20 lat wcześniej, jednak rozdzieliła ich wojna. Jest rok 1957, Aleksandr przyjeżdża do Moskwy na 5 dni, i tam przez przypadek rozpoznaje dom, w którym kiedyś mieszkała jego dawna miłość. Bez wahania udaje się do niej z wizytą. Czy Tamara jeszcze go pamięta? I czy 5 wieczorów wystarczy, by wyjaśnić sobie wszystkie nieporozumienia i kłamstwa?

Film opowiada o przyjacielach. Jeden z nich jest głuchy (Pyare) a drugi niewidomy (Mohan). Prowadzą razem sklep z pocztówkami, codziennie rano Pyare modli się o dziewczynę dla Mohana, a Mohan o dziewczynę dla Pyare'a. Pewnego dnia przypadkowo spotykają dwie siostry. Obaj zakochują się. Czy ich kalectwo nie przeszkodzi w zdobywaniu miłości wybranek?

Film PVC-1 został nakręcony w jednym kilkudziesięciominutowym ujęciu. Jego fabuła jest oparta na autentycznej historii niewinnej, walczącej o życie kobiety unieruchomionej za pomocą pasa z przytroczoną bombą. W Kolumbii pewna rodzina pada ofiarą nietypowego aktu terroryzmu. Ponieważ nie są w stanie zapłacić okupu, matka zostaje zamieniona w żywą bombę zegarową. Od tej chwili jest uwięziona zarówno w sensie fizycznym, jak i psychicznym. Wraz z rodziną usiłuje uwolnić się z koszmarnej pułapki.

W post apokaliptycznym świecie, gdzie technologia jest zakazana, Walter, samotny naukowiec, potajemnie tworzy samomyślącego androida, "Puzzlehead". Skrywana tajemnica wychodzi na jaw, kiedy Puzzlehead wygrywa uczucia Julii, pięknej sprzedawczyni, których to Walter od dawna oczekiwał.

Agnes (Kelly Macdonald) jest kobietą po czterdziestce bardzo zaangażowaną w swoją rodzinę i emigrancką społeczność, w której żyje. Na swoje urodziny dostaje puzzle i niespodziewanie dla wszystkich odkrywa nową pasję. Nagle zaczyna robić coś więcej poza zaspokajaniem potrzeb męża Louie’ego (David Denman) i synów – Ziggy’ego (Bubba Weiler) i Gabe’a (Austin Abrams). Dzięki nowemu hobby kobieta poznaje zamożnego Roberta (Irrfan Khan), który szybko rozpoznaje jej talent i namawia ją do wzięcia udziału w konkursie.

Akcja filmu rozgrywa się w jednej z ubogich dzielnic Baltimore. Młody chłopak o imieniu Cody (Cody Ray), umiera w wyniku przedawkowania. Tragedia jednoczy rodzinę i bliskich przyjaciół. Postanawiają oni spotkać się w jednym z sąsiedzkich barów by powspominać młodego człowieka. Reżyser (Matthew Porterfield), ukazuje realistyczny obraz miasta w którym sam dorastał, relacje międzyludzkie a także wysłuchuje tego, co mają do powiedzenia inni o swoim życiu i o zmarłym Cody'm.

Na motywach dramatów Franka Wedekinda, Georg Wilhelm Pabst opowiada historię uwodzicielskiej piękności Lulu (Louise Brooks), której niemoralne zachowanie stało się przyczyną upadku zakochanych w niej mężczyzn. Związana z właścicielem lokalnej gazety Dr Ludwigiem Schön (Fritz Kortner), jednocześnie romansuje z byłym kochankiem Schigolch (Carl Goetz) i jego przyjacielem Rodrigo Quast (Krafft-Raschig). Nieświadom zdrady, Schön prosi o rękę Lulu. Jednak podczas przyjęcia zaręczynowego, przyłapuje całą trójkę na igraszkach. W zamieszaniu kobieta postrzela Schöna. Zostaje osądzona i skazana na 5 lat więzienia. Z opresji ratuje ją kolejny kochanek, syn zmarłego Dr Schöna, Alwa (Francis Lederer).

Opowieśc o młodieńczych latach Rose Chismore [Annabeth Grish]. Film składa się z jej wspomnień. Większość z nich nie jest miła, a szczególnie te, związane z ojczymem-alkoholikiem [John Voigt]. Zaś wspomnienie o Robinie, jej pierwszej miłości, jest znacznie cieplejsze i milsze. Także miło zapamiętała Rose duszę towarzystwa, ciotkę Starr [Ellen Barkin]...

Layla pochodzi z plemienia mieszkających na pustyni Beduinów, ale jest niezależną i nowoczesną dziewczyną. Studiuje w mieście i ma świetne kontakty z ojcem, który uczy ją prowadzić samochód, umacniając w niej poczucie samodzielności. Kiedy Layla wraca do rodzinnej wioski, wolność i niezależność okazują się złudzeniem – musi podporządkować się tradycji spajającej od wieków plemię. Łatwej sytuacji nie ma też matka dziewczyny, Jalila, która jest świadkiem ślubu męża z nową młodszą żoną. Początkowo to właśnie surowa Jalila nie pozwala córce spotykać się z chłopakiem, którego poznała na studiach, wkrótce jednak okazuje się, że nie ma ona tak złych intencji, jakby się wydawało.

Akcja filmu dzieje się "Gdzieś", gdziekolwiek, poza czasem, choć mundury wskazują na koniec XIX w, a nawet - dokładniej - na austriackie wojsko. Razem z głównym bohaterem wkraczamy w mury zapomnianej przez świat twierdzy Bastiani, której zadaniem jest obrona przed najeźdźcami z tajemniczego Państwa Północy; bastionu gdzieś na końcu cywilizacji, na zapomnianych terytoriach, w okrutnej, pustynnej rzeczywistości. Nikt nie wie gdzie, nikt nie wie kiedy, ale to jest dalece pozbawione znaczenia. W tej oto scenerii grupa żołnierzy czeka na nadejście przeciwnika, którego nikt nigdy nie widział, który istnieje jedynie w legendach - wiara w niego jest jednak tak intensywna, że niemal konstytuuje go w świecie realnym. Tatarzy pojawiają się w snach, z czasem sen wypełnia całe dni. Milczący bastion, jego chłodne mury i schronione w nich wojsko, wpatrzony jest w odległy horyzont oczekując nadejścia wrogiej armii. I w tym niekończącym się oczekiwaniu, w tej przenikliwej nudzie, w tej morderczej monotonii i pustce, rodzi się nadzieja, że wróg w końcu nadejdzie, już za kilka dni, już jutro, jeszcze dziś wieczorem. Ta nadzieja trawi i spala ich od środka doprowadzając do stanu, w którym trudno odróżnić rzeczywistość od świata fantazji, wzrokowe omamy od tumanów piasku unoszących się na horyzoncie. Wiara w to, że waleczna armia na białych koniach nadejdzie, zaczyna być dla tych żołnierzy pogrążonych w letargu oczekiwania sensem istnienia, potwierdza ich wybór, by trwać tu, na samym końcu, czekając na to, co nieuniknione. Wiara tak silna, że zaczyna mieć funkcję sprawczą - nie tylko wypełnia ich życie, ale i kreuje rzeczywistość. Nadejście Tatarów spełni sens ich życia, wytłumaczy dziesiątki lat cierpliwego oczekiwania, sprawi, że ich śmierć w walce będzie godna tego nadludzkiego poświęcenia. Boją się zwerbalizować pytanie: "a co jeśli Tatarzy nie nadejdą"?, bo Armia Północy to jedyne rozwiązanie... Jeśli wojownicy na białych rumakach nie istnieją na prawdę, zakwestionują ich życie. Sens życia w ogóle - jeśli nie zobaczą beckettowskiego Godota. Więc może nie warto tak patrzeć na horyzont? Może i nie warto, ale to nie powód by nie czekać...

Druga część niezrównanej duńskiej trylogii gangsterskiej. Gwiazdą filmu jest Mads Mikkelsen, który ponownie wciela się w rolę skinheada Tonny'ego (z wytatuowanym na karku słowem 'szacunek'). Po roku wychodzi z więzienia i musi jakoś ułożyć sobie życie. Idzie do ojca, jednego z największych gangsterów w Kopenhadze. Tonny bardzo pragnie zasłużyć na jego szacunek, jednak im bardziej się stara, tym trudniej mu to osiągnąć. Ponadto okazuje się, że sam również został ojcem. Dynamiczna mieszanka opowieści o handlu narkotykami, przemyśle pornograficznym i pseudoburżuazyjnych ideałach, bezsensownej przemocy i niewyrażonych uczuciach.

Bezkonkurencyjna, ostatnia część duńskiej trylogii gangsterskiej. Podstarzały serbski boss narkotykowy Milo (we wcześniejszych filmach był bohaterem drugiego planu) jest zajęty przygotowaniami do 25. urodzin córki, kiedy orientuje się, że jego pozycja w kopenhaskim półświatku jest zagrożona przez gang młodych imigrantów z Albanii. I tak na przestrzeni 24 godzin Milo będzie świętować urodziny córki, walczyć o swój teren, jednocześnie uczęszczając pilnie na spotkania Anonimowych Narkomanów, by uniknąć ponownego wpadnięcia w nałóg. „Minęło 10 lat od pierwszego Pushera – mówi reżyser - a fakt, że teraz mam własną rodzinę znajduje odzwierciedlenie w bohaterach drugiej i trzeciej części trylogii. Jednak staram się nie zapominać, że filmy te muszą stanowić jednocześnie zwartą całość, ale być także czytelne jako niezależne obrazy.”

Frank, dealer narkotyków lubi swoją pracę, dzięki której ma atrakcyjne dziewczyny i szybkie samochody. Zostaje jednak zatrzymany przez policję i to akurat wtedy, gdy ma przy sobie paczkę heroiny. Wychodzi na wolność, ale właściciele narkotyków żądają zwrotu pieniędzy. Frank wpada w poważne kłopoty. Jeśli w ciągu kilku dni nie zwróci pieniędzy, zostanie zabity. Jego rozpaczliwej wędrówce po przestępczym podziemiu Kopenhagi towarzyszy coraz więcej aktów przemocy.

Film opowiada historię młodej kobiety, która prowadzi ponure życie kelnerki z New Jersey w latach 30-tych XX wieku. Miejscowe kino jest dla niej miejscem schronienia, ucieczki przed smutkami życia. Utraciwszy pracę, chcąc podnieść się na duchu, idzie do kina. Tam w niezwykły sposób poznaje młodego i pełnego werwy archeologa Toma Baxtera - który jest bohaterem filmowym, nie rzeczywistym, jedynie postacią odgrywaną przez aktora. Bohater filmowy w trakcie projekcji przerywa dialog, schodzi z ekranu kinowego i ku zdumieniu reszty widowni podchodzi do Cecylii. Film jest pomysłowym pomieszaniem fikcji i realnego świata, i zarazem bardzo nowatorskim i odkrywczym przykładem podejścia do kina, jego możliwości kreacji życia i ludzkich losów. Tu gdyby nie magia kina, Cecylia przeżyłaby po prostu kolejny seans, po którym musiałaby wrócić do jej szarego, dotychczasowego życia...

John Elias student informatyki, pracuje nad rozwiązaniem technologicznym, kóre ma ułatwić ludziom szybki i tani dostęp do Internetu. Realizacja tych marzeń wymaga inwestycji, a firmy nie są zainteresowane współpracą. John przerywa studia i wraz z kolegą zakłada własne przedsiębiorstwo "Cyfrowe Marzenia". Bardzo szybko przekonuje się, ze światem biznesu rządzą pieniądze, karierę robi się kosztem życia prywatnego. Pewnego dnia mówi sobie stop i rusza do Meksyku.

Banda rewolwerowców zaplanowała napad na bank. Niestety, gdy w mieście przypadkowo pojawia się wojsko, zmienia się on w krwawą jatkę. Banda Black Jacka uciekając przed pogonią gubi się podczas pustynnej burzy. Zamiast dotrzeć do Meksyku trafiają do miasteczka o nazwie Przystań. Atmosfera panująca w tej mieścinie wydaje się być niecodzienna. Ludzie są tu bardzo spokojni, nie ma śladu broni ani więzienia. Po kilku dniach korzystania z gościnności Blackjack Britton (Eric Roberts) i jego ludzie postanawiają zaszaleć. Tymczasem "Sonny" (Brad Rowe), siostrzeniec jednego z bandziorów, poznaje zaskakującą prawdę. Mieszkańcy miasteczka to... zmarli rewolwerowcy i złoczyńcy, którzy odkupują swoje winy, aby móc pójść do nieba. Warunek jaki muszą spełnić to wieść spokojne zwyczajne, uczciwe życie przez 10 lat.