Październik 1990, reżim komunistyczny w Albanii próbuje utrzymać władzę. Do Tirany przybywa europejska delegacja, która ma monitorować wdrażanie przez rząd reform — warunek wstępny przyjęcia Albanii do OBWE. Potajemnie, z odległego więzienia do stolicy, zostaje przywieziony Leo. Siedzi jako więzień polityczny od 15 lat. Teraz stał się dla władzy niezwykle cenny. Europejskiej delegacji przewodniczy szkolny kolega Leo. Ma sprawdzić postępy w zakresie ochrony praw człowieka w Albanii. Leo mógłby go przekonać, że wszystko jest w porządku. Jednak nic nie idzie zgodnie z planem władz.

Głęboko zapadająca w pamięć historia zakazanej miłości. Intymna, osobista narracja i język wizualny przywodzący na myśl renesansowe malowidła są doskonałą bazą do przedstawienia tej głęboko zapadającej w pamięć historii zakazanej miłości. Magnetyzująca opowieść osnuta na autentycznych wydarzeniach rozgrywających się w XVIII-wiecznym Królestwie Peru, w czasach niewolnictwa i inkwizycji. Sierva Maria ma trzynaście lat i jest córką arystokratów, lecz wskutek braku zainteresowania z ich strony wychowuje się wśród niewolników. Gdy dziewczyna zostaje ugryziona przez wściekłego psa, biskup uznaje ją za opętaną i nakazuje zamknąć w klasztorze, gdzie ma zostać poddana egzorcyzmom. Obowiązki egzorcysty obejmuje z polecenia biskupa mnich - bibliotekarz Cayetano Delaura. Ksiądz i dziewczyna ulegają jednak pokusie "demona" znacznie silniejszego niż wiara i rozsądek...

Duch członka gangu pomaga dziesięciolatkowi przeciwstawić się agresywnemu ojcu. Film jednego z najlepszych meksykańskich twórców w odważny sposób analizuje zatartą granicę między dobrem a złem.

Historia będącego już w podeszłym wieku Francuza, który podczas II wojny światowej był faszystą. Pomimo, że ma na sumieniu 14 istnień ludzkich, żyje sobie spokojnie w południowej Francji. Jednak w pewnym momencie jego spokój został zniszczony. Pojawiają się ludzie, którzy mszczą krzywdy niewinnie zamordowanych podczas wojny...

Ton wbrew swojej woli zostaje wysłany do szkoły z internatem poza Bangkokiem. Dowiaduje się, że w pustym już teraz basenie utonął chłopiec, którego duch straszy w szkole. Ton postanawia dowiedzieć się prawdy o wydarzeniach związanych z tajemniczym utonięciem.

DEKALOG X: "Ani żadnej rzeczy, która jego jest". Dwaj bracia nie rozumieją pasji ojca. Po jego śmierci dziedziczą wartościową kolekcję znaczków i popadają w manię filatelistyczną. Dla zdobycia rzadkiego okazu sa gotowi na wszystko. [opis dystrybutora]

Zofia (Maria Kościałkowska) jest pracownikiem naukowym. Przed jednym z wykładów poznaje tłumaczkę swoich prac, Elżbietę (Teresa Marczewska), którą zaprasza na swój wykład etyki. Okazuje się, że Elżbieta jest Żydówką z pochodzenia, a w czasie wojny, jako kilkuletnie dziecko, miała trafić do chrześcijańskiej rodziny. Tak się jednak nie stało, ponieważ potencjalni rodzice niespodziewanie zmienili zdanie. Jednym z tych rodziców była właśnie Zofia, która po latach dostaje szansę wyjaśnienia całej sytuacji.

"Dekalog, siedem", podobnie jak pozostałe części cyklu Krzysztofa Kieślowskiego, stanowi dalekie od stereotypu rozwinięcie jednego z dziesięciorga przykazań. Tym razem chodzi oczywiście o przykazanie siódme: "Nie kradnij". Niby nic prostszego, a jednak... "Czy można ukraść komuś swoją własność?" - pyta ustami bohaterki filmu reżyser i sprawa natychmiast robi się etycznie niejednoznaczna. Rzecz komplikuje się jeszcze bardziej, gdy okazuje się, że owa "własność" to dziecko, o które walczą matka i babcia. Majka jest studentką. Jako bardzo młoda dziewczyna nierozważnie wplątała się w związek ze starszym, lecz nieodpowiedzialnym mężczyzną. Efektem była niepożądana ciąża i obawa przed skandalem. Z pomocą córce przyszła matka, Ewa, która po narodzinach wnuczki uznała ją za własną córkę. Minęło jednak trochę czasu i w Majce odezwały się rodzicielskie uczucia. Pragnie dostać swoje dziecko z powrotem. Obwinia matkę o kradzież. Ta jednak uważa, że w rzeczywistości wybawiła Majkę z poważnych kłopotów, a w dodatku zapewniła wnuczce spokojne, dostatnie dzieciństwo. Co więcej, Ewa również przywiązała się do dziecka i po prostu nie chce go oddać. W tej sytuacji Majka postanawia wykraść swą własność i wyjechać za granicę. Czy jednak ta psychicznie słaba, nie umiejąca pokierować własnym życiem dziewczyna zdoła urzeczywistnić swój zamiar? Siódma część cyklu Kieślowskiego podzieliła krytykę. Dla jednych była "najmniej przekonująca ze wszystkich", dla innych zaś wręcz przeciwnie: "oryginalna, subtelna, skłaniająca do głębokiej refleksji". Z jednej strony zarzucano fabule dziwaczność, z drugiej zaś widziano w niej przejmującą opowieść o okaleczonych wewnętrznie kobietach, które miłość popchnęła do zadawania sobie nawzajem bólu. Kieślowskiemu udało się pokazać paradoks, kiedy matka i babka, walcząc o dobro dziecka, tak naprawdę je krzywdzą. Miłość miesza się tu z egoizmem tak ściśle, że trudno je rozdzielić.

Historia tragicznej miłości młodego, wrażliwego chłopca Tomka (Olaf Lubaszenko) do starszej od siebie kobiety, Magdy (Grażyna Szapołowska), która w cyniczny sposób próbuje mu udowodnić, że wielkie uczucia nie istnieją. On wieczorami podgląda ją przez lunetę, ona nieświadoma tego faktu nie zasłania okien. Pewnego dnia spotykają się...

Pierwsza część cyklu odpowiada pierwszemu z dziesięciu przykazań - "Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną". W scenariuszu ujęte zostało ono w sposób podstawowy - jest to problem istnienia Boga w ogóle, a także kreowania przez współczesnego człowieka fałszywych bożków. Twórcy filmu nieprzypadkowo owym bożkiem uczynili komputer - chcieli bowiem uniknąć tradycyjnej, biblijnej wykładni grzechu, sprzeniewierzenia się boskim nakazom.

40-letni kardiochirurg Roman (Piotr Machalica), dowiaduje się, że jest impotentem. Mężczyzna przypuszcza, że jego małżeństwo się rozpadnie, jednak jego żona, Hanka (Ewa Błaszczyk) kocha go i nie myśli o rozstaniu. Roman staje się obsesyjnie zazdrosny i zaczyna szpiegować żonę. Wkrótce odkrywa ukrywaną przez nią tajemnicę.

"Czcij ojca swego i matkę swoją" - głosi czwarte przykazanie dekalogu. Jest jednocześnie pierwszym z siedmiu, regulujących zasady wspołżycia między ludźmi, podczas gdy trzy początkowe odnosiły się do relacji: człowiek - Bóg. Z czwartego przykazania wynika podstawowe dla całego chrześcijaństwa (i kultury basenu Morza Śródziemnego) prawo moralne - zakaz kazirodztwa. W filmie Kieślowskiego motyw kazirodztwa determinuje misterną grę emocji, uczuć i wzruszeń, toczącą się między dwojgiem bohaterów - ojcem i córką. W ręce dziewczyny wpada list, napisany przez jej matkę na łożu śmierci. Wynika z niego, że ojciec bohaterki nie jest jej rzeczywistym rodzicem. Czy jednak jest to prawda? Dziewczyna sądzi, że tak. Zarzuca ojcu oszustwo. Rodzinna więź, łącząca dotychczas dwoje bohaterów, zostaje zawieszona. W nowej sytuacji dojrzały mężczyzna i młoda dziewczyna starają się dociec, co naprawdę do siebie czują. Budzą się skrywane przez lata tęsknoty, starannie dotąd tłumione pragnienia. Krytyka oceniła "Dekalog, cztery" bardzo wysoko. Uznano go za jeden z najwybitniejszych w całym, dziesięcioodcinkowym cyklu. Chwalono oczywiście reżyserię, także scenografię i zdjęcia. Najwięcej komplementów zebrali jednak aktorzy: Adrianna Biedrzyńska w roli córki i Janusz Gajos jako ojciec. Oboje stworzyli postacie o skrajnie odmiennych temperamentach, wewnętrznie bogate i skomplikowane.

Ewa, niedawna kochanka Janusza, z niezwykłą przebiegłością zakłóca jemu i jego rodzinie wigilijny wieczór. Podstępnie wyciąga go z mieszkania i skazuje na całonocną wędrówkę po mieście. Ich związek rozpadł się, jak wydawało się Januszowi - za obopólną zgodą - Ewa przystała na to, że mężczyzna wróci do swojej rodziny. Okazało się, że jej zgoda była pozorna i wymuszona okolicznościami. Teraz nieszczęśliwa kobieta, ogarnięta rozpaczą i zazdrością, próbuje jeszcze raz wskrzesić ich dawny związek. W roli niezwykle gwałtownej, wręcz drapieżnej Ewy wystąpiła Maria Pakulnis. Janusz, którego zagrał Daniel Olbrychski, to osoba zakłamana, nieszczera, jego rodzina zachowuje zewnętrzne formy religijności, co sprowadza się do pustych rytuałów podczas Wigilii. Ma to niewiele wspólnego z trzecim przykazaniem - "pamiętaj, abyś dzień święty święcił".

Ordynator szpitala (Aleksander Bardini) jest starszym, samotnym człowiekiem, który wiedzie ustabilizowane życie, wypełnione nieco już wyblakłymi wspomnieniami z młodości. Jego spokojna egzystencja zostaje jednak brutalnie zakłócona, gdy okazuje się, że w jego rękach spoczywa los nienarodzonego dziecka Doroty (Krystyna Janda), młodej skrzypaczki. Jej mąż Andrzej (Olgierd Łukaszewicz) jest jego pacjentem leżącym w ciężkim stanie w szpitalu. Dorota jest jednak w ciąży z innym mężczyzną i postanawia, że jeśli jej mąż przeżyje - usunie ciążę, a jeśli umrze - urodzi dziecko i zwiąże się z jego ojcem. Do podjęcia decyzji potrzebna jej jest jednoznaczna lekarska diagnoza, której domaga się od ordynatora. Czy lekarz skłamie, aby uratować dziecko? Czy Dorota powoła się na Boga, aby wymusić na nim przysięgę?

Chilijskie "kino drogi", opowieść o rodzinie, która wyrusza na kilkudniową wakacyjną przejażdżkę, prawdopodobnie ostatnią w ich wspólnym życiu, zapowiadającą rozstanie. Na subtelną, osobistą historię, pięknie sfilmowaną przez argentyńską gwiazdę fotografii Bárbarę Álvarez, składają się zwykłe czynności, rozmowy, codzienna bliskość, która jednak z minuty na minutę staje się coraz bardziej melancholijna, skazana na nieuchronny koniec. Odzwierciedleniem tego procesu jest przesuwający się za oknem, surowy chilijski krajobraz - wysuszony, prześwietlony słońcem, brunatno-piaskowy. Samochód sunie serpentynami szos, przecina szemrzące strumyki i kamienne dróżki między skałami, pokonuje pustynny płaskowyż. Otwarciu perspektywy nieustannie towarzyszy ciasnota wnętrza samochodu, w którym zderzają się niewypowiedziane uczucia dwójki rodziców, oglądanych z tylnego siedzenia przez przeczuwające kryzys dzieci, pragnące zatrzymać czas.

Młoda Amerykanka Dana jest właścicielką sklepu w Los Angeles. Wyrusza w podróż służbową do Jerozolimy, gdzie spotyka tajemniczą, francuzką staruszkę, która opowiada jej fascynującą historię o utraconej miłości. Dana w dalszej części podróży wybiera się do Londynu, gdzie zamierza się spotkać ze swoim narzeczonym, który jest również jej partnerem w interesach. Niespodziewanie jednak musi zmienić swoje plany. Poznała bowiem przystojnego malarza Seana, w którym się zakochuje ze wzajemnością od pierwszego wejrzenia. Niestety Sean ma żonę. Zakochani są postawieni przed trudnym wyborem...

Błyskotliwej uczennicy ostatniej klasy liceum Deidrze (Ashleigh Murray) i jej młodszej siostrze Laney (Rachel Crow) życie upływa w szybkim tempie. Na horyzoncie majaczy koniec szkoły, ojciec pojawia się z doskoku, bo większość czasu knuje swoje intrygi, a każdy dzień oprócz kolejnych trudów dojrzewania przynosi głośny stukot pociągu przejeżdżającego za domem. Życie nastolatek zmienia się na gorsze, gdy ich matka Marigold (Danielle Nicolet), nie mogąc już znieść ciężaru samotnego rodzicielstwa, trafia do więzienia za drobne przestępstwo. Deidra pragnie pomóc swojej rodzinie, dlatego postanawia zacząć okradać pociągi. Wszystko idzie jak z płatka do momentu, w którym wokół sprawy zaczyna węszyć detektyw kolejowy (Tim Blake Nelson).

Marcel Van Loock (Filip Peeters) jest kierowcą autokarów. Jest także szczęśliwym mężem i ojcem. Razem ze swoim zmiennikiem i przyjacielem Wimem Moreelsem (Axel Daeseleire) mają przewieźć przez granicę kilku Marokańczyków. Nieoczekiwanie wyjeżdża z nimi szef firmy przewozowej Jack Scholten (Peter Bolhuis) oraz jego piękna towarzyszka Veronique (Veerle De Jonghe). Celem podróży jest miejscowość Tanger, gdzie Jack zarezerwował dla kierowców hotel. Przed powrotem Jack informuje kierowców, że razem z Veronique zamierza lecieć do Paryża, skąd ci mają ich później odebrać. Marokańskie służby celne zatrzymują autokar, w którym ku zaskoczeniu kierowców odnajdują 350 kg haszyszu. Zaszokowani kierowcy szybko orientują się, że zostali oszukani i wskazują winę swojego szefa. Pomimo, iż tamten zeznał o ich niewinności cała trójka zostaje skazana i osadzona w więzieniu. Nadchodzący czas okaże się prawdziwą próbą dla Marcela.. Film oparty na autentycznej historii.

Aina ma dość życia i próbuje coś z nim zrobić, rzucając się przez sklepową wystawę. Po tym wypadku zostaje umieszczona w placówce dla psychicznie chorych i zmuszona dołączyć do grupy terapeutycznej. Razem z innymi chorymi ma brać udział w oczyszczających rozmowach i zajęciach. Wszyscy pragną jej pomóc, zwłaszcza Stetson, nazywany tak z powodu kapelusza, który nosi. Stetsonowi wydaje się, że zaszczytne jest przywrócenie do życia zagubionej duszyczki. W domu wariatów Aina uczy się, że szaleństwo zwykle ma sens.