Początkujący kompozytor zatrudnia się w szkole średniej jako nauczyciel muzyki. Pracę traktuje jedynie jako źródło dochodów, jego wielkim marzeniem jest natomiast skomponowanie symfonii. Z początku, widząc brak zainteresowania przedmiotem ze strony uczniów, rozważa odejście ze szkoły. Okazuje się jednak, że jego żona jest w ciąży, a nie ma stałego zatrudnienia. Z czasem Glennowi udaje się dotrzeć do swoich podopiecznych, zauważa u niektórych z nich postępy, odnajduje talenty. Dzięki temu na dobre wciąga się w swoją pracę. Film, równolegle z życiem Glenna Hollanda, ukazuje historię USA od burzliwych lat sześćdziesiątych aż po rok 1995.

Schneider (Daniel Auteuil) to policjant po przejściach, który powoli stacza się w odmęty alkoholizmu i depresji. Gdy pewnego dnia terroryzuje bronią kierowcę autobusu (Jean-Claude Lagniez) i bierze zakładników, zostaje oddelegowany do upokarzającej pracy przy biurku. W tym samym czasie na wolności grasuje sadystyczny gwałciciel i morderca, który przypomina Schneiderowi o tym, co kiedyś spotkało jego żonę. Postanawia bez wiedzy przełożonych prowadzić własne śledztwo.

Opowieść o emerytowanym baseballiście Detroit Tigers (Bernie Mac), który powraca na boisko, by udowodnić, że wciąż jest najlepszym graczem.

Zrealizowany w autentycznych miejscach pobytu muzyka, film zaczyna się w okresie gdy nadwornym kompozytorem zostaje Salieri, co dla Mozarta jest nie tylko porażką ambicjonalną ale także staje się przyczyną jego kłopotów finansowych. Powstaje „Zaczarowany flet” a później wielkie „Requiem”, nad którym pracę przerywa śmierć Mozarta.

14-letni Fedor kocha starszą o 4 lata Nyurkę. Film o tym, że dla miłości nie ma znaczenia, ile ma się lat. I że miłość to magiczne i czyste uczucie, które może obudzić odwagę w sercach.

Nakręcony na podstawie scenariusza Andrzeja Żuławskiego ekranowy dialog pomiędzy ojcem i synem, łączący nostalgię z furią, wzniosłość z humorem, oldskulową stylizację z ostrym, przenikliwym spojrzeniem na polską rzeczywistość. Tytułowa „mowa ptaków” jest językiem, jakim posługują się ludzie wykluczeni z agresywnej większości: dręczony przez dzieci nauczyciel historii, wyrzucony z pracy polonista, dziewczyna sprzątająca willę bankiera, niepełnosprawna kwiaciarka i zafascynowana kinem uczennica. Zepchnięci na margines przez brunatną falę, na swoją obronę mają tylko ironię, piosenki i cytaty z klasyków. Tekst Andrzeja Żuławskiego akcentuje degradację inteligencji, która otoczona pogardą dla wiedzy, chamstwem i głupotą, wybiera swoistą splendid isolation. Radykalny artystyczny eksperyment, jakim jest ta opowieść o komunie odrzuconych, łączy energię Wojny polsko-ruskiej z anarchistyczną siłą Chaosu. To prawdziwy stylistyczny tour de force, który w drodze do ekstatycznego finału, wywołuje duchy – sceny, postaci i aurę Szamanki, Opętania, Diabła czy Trzeciej części nocy. Trudno wyobrazić sobie wspanialszy hołd dla ich twórcy. I piękniejszy filmowy list do ojca.

Adaptacja sztuki Eugene'a O'Neilla. W Nowej Anglii, tuż po zakończeniu wojny secesyjnej generał Ezra Mannon (Raymond Massey) wraca do rodzinnego domu, gdzie czeka na niego kochająca córka Lavinia (nominowana do Oscara Rosalind Russell) i nieszczęśliwa żona Christine (Katina Paxinou). Podczas nieobecności głowy rodziny, Christine zakochała się nieprzytomnie w młodym Adamie Brencie. Na drodze do wspólnego szcęścia stoi jednak Ezra. Kobieta wraz z młodym kochankiem postanawia zamordować mężczyznę. Kiedy kochankowie wykonują swój plan, zaborcza o miłość ojca Lavinia postanawia pomścić jego śmierć i do zemsty namawia wracającego z wojny brata Orina (nominowany do Oscara Michael Redgrave)...

W restauracji dla kierowców przy trasie tranzytowej spotykają się dwaj mężczyźni: Georges z Paryża, który właściwie powinien jechać dalej, ale nie może ze względu na awarię samochodu, oraz Serge, miejscowy mechanik, a właściwie górski przewodnik, próbujący naprawić samochód Georgesa. Zanosi się na to, że Georges będzie musiał przenocować w warsztacie, a może nawet zostać jeszcze dłużej.

Mouchette jest młodą dziewczyną żyjącą w ciężkiej rzeczywistości. Jej matka umiera, a ojciec zupełnie się nią nie interesuje. Mouchette nie potrafi zbuntować się przeciw wszystkim upokorzeniom, których doznaje. Pewnej nocy poznaje w lesie człowieka o imieniu Arsene. Jest on wiejskim kłusownikiem. Mężczyźnie wydaje się, że zabił Mathieu - miejscowego policjanta. Próbuje więc wykorzystać Mouchette do stworzenia sobie alibi...

Napisany przez cenionego trenera sportowego poradnik motywacyjny inspiruje grupę ludzi: dziennikarza, jego redaktora naczelnego, byłego więźnia, gwiazdę hip-hopu, aktora oraz tajnego policjanta do ponownej oceny swoich dotychczasowych wyborów i decyzji, dając im nadzieję na lepsze życie.

Życie dr Alice Howland (Julianne Moore), wykładowczyni Uniwersytetu Columbii, jest spokojne, ustabilizowane i szczęśliwe. Wraz z mężem (Alec Baldwin) ma troje dorosłych i dorastających dzieci – Annę (Kate Bosworth), Toma (Hunter Parrish) i najmłodszą – Lydię, w której postać wciela się Kristen Stewart. I kiedy wydaje się, że nic nie zmąci rodzinnego szczęścia, mająca drobne problemy z pamięcią Alice otrzymuje druzgocącą diagnozę – choruje na rzadką odmianę dziedzicznego Alezheimera. Dramat paraliżuje życie rodziny, Anna jest matką bliźniąt, a każde z dzieci Alice jest zagrożone chorobą.

Prawdziwa historia redaktora francuskiego czasopisma "Elle", Jean-Dominique'a Bauby, który w wieku 43 lat zostaje sparaliżowany w wyniku udaru. Paraliż obejmuje całe jego ciało z wyjątkiem lewego oka. Mogąc posługiwać się jedynie okiem do komunikowania się z bliskimi, Bauby próbuje odtworzyć wspomnienia i opisać wszystkie aspekty swojego wewnętrznego świata - poczynając od psychicznego udręczenia spowodowanego uwięzieniem we własnym ciele, po wyimaginowane opowieści ze światów, które odwiedził w swoim umyśle.

Nevada, rok 1937. Jess Tyler to samotnik, który spedził lata opiekując się opuszczoną kopalnią srebra. Odwiedza go dorastająca córka Kady, która w dzieciństwie została odebrana Jessowi przez jego żonę Belle. Kady dopiero co porzucił młody bogaty meżczyzna, ojciec jej nieślubnego dziecka i członek rodziny będącej w posiadaniu kopalni, którą zajmuje się Jess. Kady ma nadzieję przy pomocy kobiecych sztuczek uwieść swojego ojca i skłonić go do ponownego uruchomienia kopalni, dzieki czemu otrzymałaby pieniądze, które, jak uważa, należą się jej od rodziny. Ale to nie jedyny problem, z którym musi poradzić sobie Jess. Niespodziewanie do jego chaty przybywa wraz z synkiem Kady jego starsza córka Jane, umierająca na gruźlicę Belle, Moke Blue, mężczyzna, który przed laty uwiódł żonę Jessa oraz Wash Gilespie, ojciec dziecka Kady, który teraz chce poślubić córkę samotnika. Film Matta Cimbera zyskał rózne recenzje, a Pia Zadora za swoją kreację otrzymała zarówno Złoty Glob jak i Złotą Malinę.

Oparta na autentycznych wydarzeniach historia Henri Charriera (Steve McQueen), znanego również jako Papillon (Motylek). Ten drobny paryski przestępca zostaje omyłkowo skazany na dożywocie za zbrodnię, której nie popełnił. Trafia do kolonii karnej w Gujanie Francuskiej. Więzienie na Diabelskiej Wyspie słynie z tego, że ucieczka z niego jest niemożliwa. A jednak Papillon próbuje kilkakrotnie uciec – bez względu na minimalne szanse powodzenia i surowość kar, jakie musi później ponosić. Wolność jest dla niego ważniejsza, niż przeżycie.

1983 rok. Małe miasteczko. Grupa młodych chłopaków: Bazyl (Andrzej Szeremeta), Tęgi (Sebastian Nietupski), Rechol (Grzegorz Wojdon), Bysio (Andrzej Dąbrowski) i Karaś (Marcin Bosak), starając się zabić nudę, tworzą "sektę-wygłup", czczącą motocykle WSK-i, nazywane przez nich "motórami". Bazyl - główny bohater filmu - jest młodzieńcem religijnym i jako jedyny zachowuje dystans do kultu "motóra". Nie daje się wciągnąć, mimo usilnych starań przywódcy grupy - Rechola. Po wielu perypetiach Bazyl zostaje wyznawcą "motóra". Przenosimy się w lata dziewięćdziesiąte. Bazyl - wciąż gorliwy "motórzysta", w czasie podróży do Warszawy, staje się mimowolnym sprawcą nawrócenia alkoholika Romana Gawlaka (Stefan Kiełbasa) - jeżdżącego starym motorem WSK-a.

Wstrząsający zapis zbrodni jakiej dokonali dwaj młodzi chłopcy (12 i 22 lat), dopuszczając się zabójstwa własnej matki. Film pokazuje okres 12 m-cy  przed ich aresztowaniem, zwłaszcza kilka ostatnich dni i czas śledztwa aż do zatrzymania przez Policję. Autor nie skupia się na wątku sensacyjnym, lecz stara się skoncentrować na warstwie psychologicznej, odtwarzając atmosferę domu rodzinnego, portrety psychologiczne braci i ich matki- przyszłej ofiary... W tle widzimy środowisko, w którym żyła ta na wskroś zwyczajna, skromna rodzina. Nic nie wskazywało, że dojdzie do tragedii. Nie będzie w tym filmie epatowania okrucieństwem, ani brutalnej dosłowności, mimo to autor nie rezygnuje ze środków artystycznych, jakimi posługuje się kino sensacyjno- kryminalne. Scenariusz filmu oparty jest na faktach.