Sfilmowany w Rochesterze, stan Nowy Jork, ten ekspresjonistyczny film jest najwcześniejszym dziełem zrealizowanym przez współpracujących ze sobą poetów i artystów w Stanach Zjednoczonych. Watson eksperymentował z efektami optycznymi, podczas gdy Webber zajmował się stroną wizualną, inspirując się średniowiecznymi freskami.

Malarz zaleca się Madeleine ale traci ją na rzecz dobrego klienta, któremu ma malować portret. Zdesperowany artysta rysuje na podłodze baru portret dziewczyny i zostaje wyrzucony. Pod względem technicznym ta parodia jest chyba najmniej ciekawym dziełem Chaplina, ponieważ składa się głównie z długich napisów montowanych na przemian ze statycznymi obrazami komicznie ilustrującymi patetyczną i bardzo w owym czasie popularną balladę o straconej miłości Hugha Antoine'a d'Arcy.

Historia dwojga przegranych ludzi - nowojorskiej dziewczyny i palacza okretowego. Ona usiłuje popełnić samobójstwo, rzucając się do wody, on ją ratuje i w tym samym dniu, po pijanemu, poślubia. Nazajutrz odchodzi na statek; nie na długo jednak, uswiadamia sobie bowiem, że zaczął kochać. Tymczasem Sadie została dwukrotnie oskarżona: najpierw o zabójstwo mechanika (w rzeczywistości dokonane przez jego żonę, gdy ten próbował posiąść Sadie), póżniej - gdy do zbrodni przyznała się włąściwa winowajczyni - o posiadanie skradzionego stroju ślubnego. Ale oto bohater postanawia rzucić statek i wraca; zeznaje, że to no ukradł, dostaje dwumiesięczny wyrok i idzie go odsiedzieć ze świadomością, że warto. Będą na siebie czekać.

Jako, że w tamtych czasach alkoholizm stanowił bardzo poważny problem Charlie Chaplin wciela się tym razem w postać bogacza, który przyjeżdża do luksusowego ośrodka SPA, aby wyleczyć się z nałogu. W naturalny dla niego sposób wywołuje on ogólny chaos, w którym niemałą rolę odgrywa przywieziona przez niego skrzynia pełna alkoholu.

Bohater filmu, młody, pełen optymizmu człowiek - szuka szczęścia w Nowym Jorku i początkowo je nawet znajduje. Śmierć córeczki wytrąca go jednak z równowagi. Anonimowe społeczeństwo, wśród którego wydawało mu się, że czuje się dobrze, pozostawia go na łasce losu...

Niezdarny pomocnik krawca (Charlie Chaplin) wypala dziurę w spodniach hrabiego w efekcie czego zostaje wyrzucony z pracy. Jego pracodawca znajduje notkę, w której właściciel zniszczonych spodni zawiadamia, że nie będzie mógł się pojawić na przyjęciu u panny Moneybags (Edna Purviance). Krawiec wpada na pomysł przebrania się za hrabiego. Charlie także udaje się do domu, w którym ma odbyć się przyjęcie - pracująca tam kucharka daje mu po kryjomu jedzenie. Gdy niespodziewanie spotyka tam swojego byłego pracodawcę sam postanawia udawać hrabiego.

Zabawna komedia, w której Roscoe Arbuckle wciela się w rolę kucharza pracującego w nadmorskim kurorcie. Razem ze swoim asystentem (Buster Keaton) swoimi żartami i frywolnym zachowaniem sieją zamęt w całym kurorcie. Sielanka kończy się, gdy jeden z gości (Al St. John) zniechęcony brakiem zainteresowania ze strony pięknej kelnerki (Alice Lake) postanawia wszelkimi sposobami zmusić dziewczynę do odwzajemnienia jego uczuć.

"Eugenia Grandet" to niemy film nakręcony w 1921 roku. Jego scenariusz został oparty na powieści Honoriusza de Balzaka. Po śmierci ojca, opiekę nad młodym Charlesem Grandetem (Rudolph Valentino) przejmuje jego wuj, Monsieur Grandet (Ralph Lewis). Chciwy Grandet pomimo pozycji najbogatszego człowieka w okolicy, zmusza swoją rodzinę do życia w ubóstwie i nakłania ją do oszukania osieroconego bratanka w sprawie spadku po jego ojcu. Podczas pobytu w domu wuja Charles zakochuje się w jego córce - Eugenii (Alice Terry), jednak stary Grandet sprzeciwia się ich miłości i wyrzuca bratanka z domu.

W starym zamczysku krewni zmarłego miliardera Cyrusa Westa czekają na otwarcie testamentu. Spadkobierczynią okazuje się piękna Annabelle West (Laura La Plante). Jeżeli jednak okaże się ona chora psychicznie, spadek przejmie osoba, której nazwisko znajduje się w kopercie będącej w posiadaniu notariusza Crosby'ego (Tully Marshall). Niestety znika on w tajemniczych okolicznościach. W zamku zaczynają się dziać dziwne rzeczy...

Adaptacja prozy "Samotnika z Providence", Howarda Philipsa Lovecrafta w formie filmu niemego. Umierajacy profesor pozostawia w spadku swemu wnukowi dokumenty tyczące się starodawnego Kultu Cthulhu. Zafrapowany potomek zaczyna bliżej interesować się tym zagadnieniem, zgłębiając jego tajniki. Wkrótce jego badania zaczynają mieć na niego zgubny wpływ i zamieniają się w obsesję: w snach słyszy tytułowy zew Cthulhu...

Po raz pierwszy pojawia sie na ekranie wojna prawdziwa, ukazana bez całej otoczki pozornego romantyzmu przygody bitewnej, a równoczesnie bez emfazy oskarżeń. Wojna widziana oczami szeregowego żołnierza armii USA, który jedzie na front francuski jako nieświadom okrutnej rzeczywistości chłopiec, a wraca jako gorzko doświadczony inwalida. Dystrybutor- M-G-M

Wnętrze zakładu fryzjerskiego. Widzimy tutaj pana, który pali papierosa. Po chwili mężczyzna zabiera się za strzyżenie włosów klienta...

Charlie robi wszystko, żeby zachować posadę dozorcy. Dodatkowo jest zakochany w pięknej sekretarce, która również pracuje w banku. Ona jednak zakochana jest w innym Charlesie - kasjerze. Dozorca zasypia i śni o tym, jak ratuje piękną sekretarkę i bank przed rabunkiem. Jest to jednak tylko sen. Smutne zakończenie komedii było w filmie nowością. Sceny, w których Charlie z tragicznym wyrazem oczu patrzy, jak Edna pogardliwie odrzuca jego miłosne wyznania, sięgają zupełnie nieznanych sztuce filmowej głębin patosu. Teraz dopiero poważniejsi krytycy i widzowie dostrzegli to, czego szersza publiczność była już świadoma - Chaplin był niepodobny do nikogo przed nim.

Pierwotna wersja filmu miała dwie części i trwała niemal cztery godziny. Reżyser dokonał skrótów, by utorować filmowi drogę na niemiecki rynek. Zmiany te uwypukliły rolę Garbo, wcielającą się tu w postać młodej hrabianki zakochanej w byłym pastorze, pozbawionym swej parafii za nadużywanie alkoholu...

Charlie jest skazańcem, który ucieka z więzienia. Chcąc pozbyć się pasiastego mundurka, kradnie przypadkowemu mężczyźnie jego strój kąpielowy. Udając pływaka, bierze kąpiel, w czasie której ratuje od utonięcia dwie kobiety - matkę i córkę. Majętne damy zapraszają swego wybawiciela do domu. [opis dystrybutora do wydania DVD]

Ekranizacja XIX wiecznego naturalistycznego dramatu Emila Zoli. Główna bohaterka filmu bez miłości wychodzi za mąż za chorowitego kuzyna, syna właścicielki sklepu w Paryżu. Poznaje przyjaciela męża, malarza Laurenta, który zostaje jej kochankiem. Razem planują, jak pozbyć się męża Teresy.

Pikantna farsa składająca się z trzech części: "Flirt", "Na maskaradzie", "W hotelu". Obraz jest podzielony na trzy części: 1. Flirt 2. Na maskaradzie 3. W hotelu Bella - piękna dziewczyna, która ma wielu kandydatów do swej ręki. Prócz jej narzeczonego sił próbuje jeszcze dwóch starszych panów. Zapobiegliwy ojciec nie chce żeby jego córka spotykała się ze swoim chłopakiem. Wywozi ją do Warszawy. W dalszej części w "pokoju nr 100" będą miały miejsce zabawne sytuacje.

Agent 326 demaskuje w kwaterze głównej dowództwa szpiega, który pracuje dla enigmatycznego bankiera Haghiego. Od przełożonego otrzymuje zadanie rozpracowania wroga, który po kryjomu knuje spisek przeciw tajnemu Traktatowi Japońskiemu. Tymczasem Agent 326 ratuje z opresji Rosjankę Sonię. Okazuje się, że ich spotkanie nie było przypadkowe. Rozpoczyna się gra kilku wywiadów, które do realizacji zamierzeń wykorzystują wyrafinowane metody szpiegowskie.