W swym najpopularniejszym filmie B. Christensen, łącząc dokument z fabułą, bierze na warsztat średniowieczne opętanie czarownicami. Ukazując ilustracje z epoki, daje najpierw widzowi wgląd w świat wyobrażeń owych czasów, aby następnie, juz w scenach sfabularyzowanych, przedstawić plastycznie wiarę w czarownice: kobiety te pokazuje w trakcie warzenia miłosnego napoju, przed kontaktem z diabłem czy przy denuncjacji przez ich współtowarzyszki. W końcu na ekranie ukazują się narzędzia tortur... Dokonując następnie skoku we współczesność (odtwórczynie ról czarownic ujawniają się jako beztroskie mieszkanki domu starców), Christensen wiąże średniowieczne zabobony z "nowoczesnymi" chorobami nerwowymi, takimi jak histeria czy kleptomania. Reżyserowi chodzi w tym filmie nie tyle o historyczne fakty, ile raczej o skutki oddziaływania przesądów na psychikę jednostki. Mimo to film ostro atakują przedstawiciele Kościoła katolickiego za fałszowanie historii. Po realizacji filmu Christensen opuszcza Szwecję i udaje się do Hollywood.

O-Take-San (Lil Dagover) jest piękną młodą kobietą ściganą przez złego Buddyjskiego mnicha (Georg John), który chce z niej zrobić jedną ze swoich gejsz. Ma ona romans z holenderskim oficerem Nielsem Prienem (Olaf J. Anderson), który zostawia ją samą w ciąży. O-Take-San rozważa rytualne samobójstwo, gdy zostaje porzucona w tych tragicznych okolicznościach.

Sadie Thompson (nominowana do Oscara Gloria Swanson) przyjeżdża do Pago-Pago z nadzieją na rozpoczęcie nowego, lepszego życia. Niebawem jednak w jej życiu pojawia się misjonarz Davidson, któremu nie podoba się styl życia i który robi wszystko, by zmusić kobietę do powrotu do San Francisco...

Film zrealizowany przez jednego z najbardziej utalentowanych, a zarazem kontrowersyjnych reżyserów Hollywood, którego z czasem fabryka snów ostatecznie zniszczyła... Erich von Stroheim nakręcił dziesięciogodzinną wersję "Chciwości", zredukowaną przez producentów do mniej niż jednej czwartej pierwotnego metrażu dzieła. Praktykujący bez uprawnień dentysta, McTeague żeni się z Triną Sieppe, niegdyś związaną z jego kolegą Markusem. Wzbudza tym zazdrość, zwłaszcza, że Trina wygrywa na loterii znaczną sumę. Donos zawistnika pozbawia McTeague'a możności wykonywania zawodu, a Trina zazdrośnie strzeże swych pieniędzy. McTeague rozpija się. Urazy istniejące między nim a żoną przekształcają się w nienawiść... Autor przywiązywał ogromną wagę do ukazania prawdy psychologicznej postaci, ukazując historie upadku moralnego, analizę skąpstwa i przemianę wiernej przyjaźni w nienawiść...

Smutny (Buster Keaton) żyje w niewielkim miasteczku w Indianie, boryka się z trudnościami socjalnymi i pragnie poprawić swój trudny los. Zachęcony hasłem liberalnego polityka Horace'a Greeley'a: "Na zachód, młody człowieku, na zachód", decyduje się wyruszyć ku przygodzie na nieznane tereny zachodniej Ameryki. Dociera na wielkie ranczo bydła, gdzie zaprzyjaźnia się z... krową.

Rok 1898, ludzi ogarnęła gorączka złota, każdy, kto może, ściąga do Klondike. Na Alaskę przybywa również Charlie. W czasie burzy śnieżnej chroni się w napotkanej chacie i przy tej okazji poznaje dwóch ludzi znanych w całej okolicy: dobrego "Wielkiego" Jima i złego "Czarnego" Larsena. Odcięci przez nawałnicę i śniegi, przeżywają tam ciężkie chwile, gdy zaczyna im brakować żywności. Zdesperowany Larsen wyrusza w końcu na poszukiwanie jedzenia, a oszalały z głodu Jim omal nie zostaje kanibalem.

Hieronim Bonaparte (Conrad Nagel) zakochuje się i bierze ślub z Amerykanką, Elisabeth Patterson (Dolores Costello). Rodzina Bonaparte nie akceptuje tego związku i na polecenie cesarza Napoleona (Pasquale Amato), brata Hieronima, małżeństwo zostaje anulowane. Kolejna wybranka mężczyzny zostaje narzucona mu przez rodzinę.

Mabel wraz z przyjacielem udają się wyścigi samochodowe. Dołączają do nich Charlie i Ambrose. przyjaciel Charliego próbuje wejść na teren wyścigów przez dziurę w płocie, ale nagle pojawia się policjant. Kiedy policjant jest przez Chaliego opryskiwany wodą, Ambrose przedostaje się przez dziurę na tor. Przyjaciel Mabel ucieka, a ona wraz z Charliem zostają aresztowani.

Trwa wojna secesyjna. Johnnie Gray jest mieszkańcem Południa i maszynistą kolejowym. Prowadzi lokomotywę "Generał". Chce wziąć udział w wojnie, ale nie zostaje przyjęty do wojska, gdyż jego zawód jest przydatny dla zaplecza armii. Jego narzeczona Annabelle traktuje go jak tchórza, ponieważ Johnnie nie walczy na froncie. Pewnego dnia lokomotywę, w której znajduje się Annabelle, porywają dywersanci z Północy. Bohater rzuca się w pogoń za skradzionym "Generałem", a przede wszystkim - za porwaną ukochaną.

Szczęśliwe na ogół małżeństwo pewnego chemika [Werner Krauss] jest bezdzietne z powodu jego impotencji. Mord popełniony w sąsiedztwie oraz odwiedziny kuzyna powodują, że mężczyzna cierpi na fobię noża, zazdrości oraz niejasnej chęci zamordowania własnej żony. Szuka pomocy u psychoanalityka, który źródeł choroby dopatruje się w przeżyciach z dzieciństwa. Mężczyzna zostaje wyleczony i płodzi dziecko...

Przyjaźń czterech chłopców z bractwa studenckiego zostaje wystawiona na próbę, po tym jak jeden z nich, Horino (Ureo Egawa), odziedzicza rodzinny interes. Pozostała trójka ma trudności ze znalezieniem pracy, więc chłopak pomaga im oszukiwać na teście rekrutacyjnym. Sam przestaje zabiegać o względy kelnerki Shigeko (Kinuyo Tanaka), o której marzą pozostali studenci. Dziewczyna, myśląc, że nie jest odpowiednią partią dla Horino, zgadza się zostać żoną biedaka Saiki’ego (Tatsuo Saito). Ten jednak uważa, że nie zasługuje na jej uczucie.

Watanabe (Ichiro Yuki) i Yamamoto (Tatsuo Saito) są przyjaciółmi ze studiów i oboje darzą uczuciem młodą kobietę o imieniu Chieko (Junko Matsui). Każdy z nich próbuje na swój sposób przekonać do siebie dziewczynę, ale ich próby kończą się porażką. Rok później panowie wybierają się razem z przyjaciółmi z roku do ośrodka narciarskiego, gdzie ponownie spotykają Chieko. Okazuje się, iż dziewczyna wybrała się tam by zostać zeswataną z przewodniczącym ich klubu narciarskiego.

Właściciel gabinetu figur woskowych [John Gottowt] angażuje bezrobotnego do tej pory poetę [William Dieterle], aby wymyślał dla niego historie, w których centrum znajdują się wystawiane w gabinecie postaci. W pierwszym epizodzie sułtan Harun al Raszid zakochuje się w żonie piekarza. Historia miłosna ma szczęśliwy finał, gdyż zazdrosny piekarz zamiast sułtana zabija jego woskową podobiznę. Drugi epizod opowiada o tym, jak car Iwan Groźny popada w obłęd. Najpierw uchodzi morderczemu zamachowi i ktoś inny umiera zamiast niego. W końcu jego doradcy wikłają go w beznadziejną intrygę. Główną postacią trzeciego epizodu jest morderca kobiet - Kuba Rozpruwacz. Napastuje on poetę i córkę właściciela figur woskowych. ...Główni wykonawcy pozostają we wszystkich epizodach ci sami. Ciągła zmiana ról - to jeden z uroków tego obrazu.

Jest Sylwester. Trzech pijaków opowiada legendę. Legenda ta mówi o tym, że osoba która ostatnia umrze w roku kalendarzowym i na dodatek jest grzesznikiem, będzie musiała prowadzić przez cały następny rok tzw. "Wóz widmo". Jej zadaniem będzie zbieranie dusz umarłych osób... David Holm, jeden z pijaków umiera właśnie jako ostatni człowiek w roku...