Frankenstein wyjeżdża na studia, podczas których odkrywa tajemnicę życia i śmierci. Postanawia wykorzystać swoje niecodzienne zdolności do ożywienia umarłego człowieka. Przyrządza specjalny wywar, z którego naradza się monstrum. Przerażony rezultatem eksperymentu doktor mdleje, a stworzony przez niego potwór ucieka. Zdruzgotany Frankenstein powraca do rodzinnego domu, odzyskuje siły witalne, ma zamiar się ożenić. Wtedy jednak okazuję się, że monstrum podążało za nim i bardzo zazdrości swojemu 'stwórcy' jego szczęśliwego życia...

"Fotodrama stworzenia" jest to epickie dzieło biblijne. Wyróżnia się na tle innych produkcji tego okresu m.in. ze względu na ruchomy film, kolorowe przezrocza zsynchronizowane z muzyką oraz nagraną narracją. Fabułę stanowią dzieje świata począwszy od stworzenia po tysiącletnie panowanie Jezusa Chrystusa.

J. Harold Manners (Harold Lloyd) jest bogatym playboyem z przedmieścia. Pewnego razu zakochuje się w Hope (Jobyna Ralston), dziewczynie z centrum miasta, pracującej w lokalnej misji. Chcąc przypodobać się wybrance, postanawia udać się do niej pieszo. W drodze do ukochanej przydarzają mu się niespodziewane przygody.

Pierwszy współny film Grety Garbo i Johna Gilberta, opowiada historię "famme fatale" - Felicitas - kobiety burzącej spokój życia spotykanych mężczyzn...

Friedrich Wilhelm Murnau kieruje się w swym filmie nie tyle dramatem Wolfganga Goethego, ile średniowieczną baśnią ludową: Faust [Gösta Ekman] zapisuje swą duszę Mefistofelesowi [Emil Jannings] i otrzymuje od niego z powrotem swą młodość. Po pobycie we Włoszech, gdzie w pełni korzystał z radości życia, Faust powraca do domu i zakochuje się w niewinnej Małgorzacie [Camilla Horn]. Przy pomocy jej ciotki-rafjurki [Yvette Guilbert] uwodzi dziewczynę. Podczas gdy większość niemieckich krytyków przymierza film do literackiego tekstu Goethego i zarzuca reżyserowi brak filozoficznej głębi, za granicą utwór ten przyjmowany jest pozytywnie. Podkreśla się, że Murnau'owi udało się stworzyć samoistne, sugestywne dzieło sztuki.

Fantomas to król przestępców, który nie cofa się przed żadnym przestępstwem, jest nie tylko postacią złą, lecz także fascynującą. Jego prawdziwej twarzy nie zna nikt. Ukazuje się zawsze w nowej masce i jest nie do uchwycenia - to zjawa, której motywów działania nie sposób wyjaśnić. Umyka nieustannie przed pościgiem Fandora, dziennikarza lokalnej gazety oraz inspektora policji, komisarza Juve.

Lorenz Lubota (Alfred Abel) jest urzędnikiem, który nie znajduje w swoim życiu żadnego celu. Pewnego razu zakochuje się w kobiecie, która potrąciła go, gdy ten zmierzał do pracy. Jego życie wywraca się do góry nogami, podczas gdy próbuje odnaleźć piękną dziewczynę i zdobyć jej serce.

"Fantasmagoria" uznawana jest za pierwszą w animowaną produkcję w historii kina. Emile Cohl stworzył około 700 rysunków - narysowane zostały one czarnym tuszem na białym papierze, po czym sfotografowane i wywołane na negatywie - stąd efekt odwrócenia kolorów i kreska przypominająca rysunek kredowy. Seria dynamicznie zmieniających się ujęć o afabularnej budowie.

W tym krótkim zapisie wideo, autor filmu efektywnie przedstawił erupcje wulkanu. Już na samym początku możemy zaobserwować intensywne wystrzelenie popiołu i pary wodnej z komina wulkanu. W szybkim tempie na zboczu pojawia się potok lawy, który kieruje się wprost na pobliska zabudowę, niszcząc wszystko co napotka na swojej drodze.  

Na kanwie "Błekitnego lisa" Ferenca Herczega Mauritz Stiller nakręcił wartko toczącą się lekką komedię: Irene Carpentier, żona badacza owadów, pragnie rozwieść sę z mężem i w tym celu pozoruje zdradę małżeńską. Wywołuje tym jednak zazdrość nie męża, lecz kochanka. Po tych perypetiach Irene porzuca męża i wraca do matki, przebaczając ukochanemu wybuchy zazdrości. Komedia Stillera zyskuje uznanie głównie dzięki błyskotliwemu humorowi, który odróżnia ją od innych produkcji tego gatunku. "Erotikon" wywiera znaczny wpływ na komedie Lubitscha z lat dwudziestych, stanowiące przeciwieństwo melodramatycznych filmów miłosnych, dominujących w tym czasie na ekranach.

Zgodnie z założeniami ruchu 'cinema pur', który odrzuca filmy komercyjne, pozbawiając film wszelkich treści, która może wynikac jedynie z rytmu poruszających się obrazów, "Antrakt" składa się z nie związanych z sobą pojedynczych scen (m.in. dwaj szchiści, dwie osoby ciągnące armatę, a także tancerz, który zostaje zastrzelony). Rene Clair dba wyłącznie o to, by w zabawny sposób wprawić w ruch przedmioty, ludzi i kamerę.

Asystent Edisona wącha tabakę i kicha. Całe nagranie trwa 5 sekund. To jeden z najwcześniejszych filmów Edisona. Obraz ten, jako pierwszy w Stanach Zjednoczonych, został opatrzony prawami autorskimi.

Ta opowieść o kobiecie (Isabel Jeans), której drugie małżeństwo niszczy społeczna pogarda i ciemnota potępiająca ją za tragiczną przeszłośc, była silnym oskarżeniem panującej w pewnych kręgach hipokryzji. W zakończeniu kobieta po prostu rozstaje się ze swoim drugim mężem i jego nietolerancyjną rodziną, a następnie w czasie przyjęcia znika w mrokach nocy. O mężu mówi po prostu: "Mąż nie spełnił w wystarczający sposób moich oczekiwań". Hitchcock nalegał jednak, aby zakończenie zmienić. Zamiast podkreślać kobiecy ostracyzm i zdradę, jego zdaniem należało zwrócić uwagę na krzywdzące prawo oraz destrukcyjną rolę głodnej sensacji prasy.