Mała Annie, po śmierci mamy i taty, trafia do domu dziecka, gdzie szybko staję się ulubienicą wszystkich. Annie zabawia wszystkich różnymi opowieściami o goblinach i elfach... Po pewnym czasie zostaje adoptowana przez bogatą rodzinę. Odtąd ma wszystko o czym marzyła w przeszłości...

Film Germaine Dulac to jeden z najwcześniejszych przykładów kina feministycznego. "Uśmiechnięta pani Beudet" to opowieść o inteligentnej kobiecie uwięzionej w pozbawionym miłości małżeństwie. Znudzonej tytułowej pani domu (Germaine Dermoz) pozostaje tylko jedno rozwiązanie - postanawia zabić męża (Alexandre Arquillière).

Film pokazuje 24 godziny z życia berlińczyków, którzy grają samych siebie. Powstał on pod wpływem dokumentu Waltera Ruttmanna "Berlin, symfonia wielkiego miasta". Również Siodmak właściwym tematem uczynił wielkie miasto, chociaż film fascynuje głównie dzięi autentycznemu przedstawieniu środowiska pracowniczego lat dwudziestych. Wolf poznaje modelkę Christl i zaprasza ją na wycieczkę nad jezioro. Przyjść mają także przyjaciele, Erwin i Annie, ale wszystko spełza na niczym: Annie pozostaje rozdrażniona w domu, a obaj mężczyźni bawią się w towarzystwie Christl i jej przyjaciółki Brigitte.

"Ludzie bezdomni" - opowieść o dramacie młodej kobiety Nancy. Nancy w obronie własnej dopuszcza się zabójstwa ojczyma. W ucieczce przed wymiarem sprawiedliwości pomaga jej bezdomny Jim. Docierają do obozowiska włóczęgów, które jednak nachodzi policja. Ratując się dalszą ucieczką, znajdują schronienie w opuszczonej chacie. Niespodziewanie zjawia się jeden ze spotkanych wcześniej włóczęgów i oferuje pomoc Nancy w dalszej ucieczce...

Daisy jest atrakcyjną blondynką i pracuje jako modelka. Słysząc o siódmej już ofierze „Mściciela”, który regularnie co wtorek zabija jasnowłose dziewczęta, Daisy postanawia przenieść się do domu rodziców. Tutaj częstym ich gościem jest Joe – inspektor policji - który czyni zaloty wobec Daisy. W tym samym czasie rodzice wynajmują pokój tajemniczemu lokatorowi. Choć jego zachowanie jest dość dziwne, Daisy udaje się z nim zaprzyjaźnić, ku zniecierpliwieniu Joe’go. Pewnego wtorku, pod nieobecność lokatora, Joe przeszukuje jego pokój, znajdując dowody jego prawdziwej tożsamości… Film jest oparty na motywach wydarzeń związanych z morderczą działalnością Kuby Rozpruwacza w Londynie u schyłku XIX wieku. "Lokator" jest jednym z pierwszych filmów Alfreda Hitchcocka, w którym zdecydowanie daje znać o sobie jego kunszt reżyserski. Za pomocą prostych środków, m.in. starannej gry czasem, potrafił stworzyć przejmującą atmosferę nadchodzącego nieszczęścia oraz błyskotliwie ukazać środowisko londyńskich warstw niższych.

Kolejny film braci Lumiere, który przedstawia jedną scenę. Obserwujemy łódź wypływającą z portu, która jest obserwowana przez członków rodziny Lumiere'a. Kamera stoi prawie przez cały czas nieruchomo (są tylko nieznaczne ruchy), ale mimo to ukazuje całe piękno fal, słońca nad nimi..

Wnętrze tajemniczego laboratorium. Naukowiec umieszcza na stole ludzką głowę i za pomocą miecha tłoczy weń powietrze. Głowa, wciąż żywa, zwiększa swoją objętość niczym balon. Niestety, asystent nie zachowuje umiaru, w wyniku czego obiekt eksperymentu eksploduje. Załamany naukowiec wyrzuca za drzwi pomocnika i ociera łzy w fartuch.

Był to słynny wzbudzający ogromne zainteresowanie serial, wyświetlany w kinach całej Francji. Opowiada historię terroryzującej cały Paryż, znanej ze swych zabójstw, porwań, grabieży, organizacji przestępczej o nazwie "Wampiry". Paryska policja w walce z gangiem wydaje się być bezsilna, dlatego po morderstwie dokonanym na oficjelu rządowym swoje śledztwo rozpoczyna, dziennikarz Philippe Guerande ...

Akcja ma miejsce w holu starego francuskiego zamku. Mężczyzna umieszcza w sześciu wielkich torbach cały swój dobytek. Gdy wychodzi pojawia się szatan, który zamyka je w dużym pudle. Po powrocie zdziwiony mężczyzna odkrywa, że jego torby zniknęły. Jest to dopiero początek zaskakujących zdarzeń, jakie mają miejsce w zamku. Film opiera się na filmowych trikach z umiejętnym wykorzystaniem oświetlenia.

Osobliwy, niemy, na poły dokumentalny portret Jean Seberg. Aktorka znana głównie z "Do utraty tchu" pojawia się na ekranie 15 lat po premierze słynnego filmu Godarda. Niestety ma już niewiele wspólnego z czarującą dziewczyną, która z miejsca stała się jedną z ikon Nowej Fali. W "Les hautes solitudes" Seberg sprawia wrażenie zgorzkniałej, nieco przebrzmiałej sławy, która nie potrafi poradzić sobie z załamaniem kariery. Aktorka toczy na ekranie walkę z własnymi demonami i nie kryje się ze swoim alkoholizmem, samotnością, depresją i uzależnieniem od leków. Garrel filmuje ją jednak z podziwem i sympatią. Nie bez przyczyny w niektórych scenach reżyser stylizuje swoją bohaterkę na ikony kina niemego. Choć "Les hautes solitudes" zapewniło Seberg artystyczną nieśmiertelność, nie pomogło jej w uporaniu się z życiowymi kłopotami. Amerykańska gwiazda popełniła samobójstwo niecałe pięć lat po premierze filmu.

Krótki film jednego z braci Lumiere przedstawiający duży basen z Milanie. Część ludzi, obserwuje basen, inne nurkują a jeszcze inni pływają różnymi stylami.

Krótkometrażowy, iluzjonistyczny film w reżyserii Georgesa Méliès'go, reżysera uznawanego za geniusza iluzjonizmu. Pewien człowiek wynajmuje mieszkanie i stara się je modnie urządzić. Całość zrealizowana w magicznej formie.

Dwa demony pojmały kobietę i zawinęły ją tkaniną. Wrzuciły ją do kotła. Jeden z demonów przynosi potem więcej więźniów, którzy też mają wejść do kotła. Drugi demon porusza garnek, podczas gdy inny demon próbuje wywołać duchy.

Pluto przebywał na planecie Ziemia i wraca do domu zafascynowany tym co zobaczył. Był świadkiem tego jak jacyś ludzie odstawili taniec. Przyprowadził ze sobą dwóch tancerzy aby pokazać ‘swoim’ taniec z ogniem. Brzydka istota (Szatan) życzy sobie aby mógł z nimi zatańczyć, ale tancerze boja się go i uciekają. Szatan się wścieka i niszczy wszystko wokół niego. Sam ginie w ogniu.

Profesjonalne klauny Tito i Simon podróżują, gdy natrafiają na porzucone dziecko, które zabierają ze sobą i nazywają Simonetta. Kiedy Simonetta dorasta, sama zaczyna występować w cyrku. Pewnego dnia szukała róż i trafiła do ogrodu Hrabii Luigi Ravelli. Hrabia zadurza się w niej, lecz dziewczyna ucieka szybko. Jakiś czas potem, Ravelii konsultuje się z lekarzem w sprawie jego napadów niekontrolowanego śmiechu, gdzie spotyka Tito, który szuka pomocy w sprawie jego niekontrolowanych napadów płaczu. We dwójkę postanawiają pomóc sobie nawzajem i budują przyjaźń między sobą. A jednak pojawiają się problemy, gdy oboje zdadzą sobie sprawę, że kochają Simonettę.