Bohaterami pełnej wdzięku komedii są czterej przyjaciele po czterdziestce. Nadal zdolni do przygód i platanie figli jak za szkolnych czasów, ale gdy któryś z nich potrzebuje pomocy, trzej pozostali nigdy nie zawodzą go w potrzebie zgodnie z "muszkieterską" zasadą: "Jeden za wszystkich wszyscy za jednego". A kłopotów w życiu nie brak.

Reżyser Jean-Luc Godard prezentuje musicalową komedię w nowoczesnym nowofalowym stylu. Striptizerka Angela [Anna Karina] wbiła sobie do głowy, że chce mieć dziecko. Jej przyjaciel Emil [Jean-Claude Brialy] wcale nie jest tym pomysłem zachwycony. Rozbieżność stanowisk w nieunikniony sposób prowadzi do wielu konfliktów i kłótni. Te spory, przerywane muzycznymi wstawkami, rozgrywają się w ich mieszkaniu, na ulicach i w kawiarni. Angela jednak nie daje się zbić z tropu. Jeśli Emil nie chce być ojcem jej dziecka, nie ma problemu, znajdzie się kto inny. Wybór pada na Alfreda [Jean-Paul Belmondo], wspólnego znajomego, który chętnie stanie się "pomocnikiem". Jean-Luc Godard swoim trzecim rozrywkowym filmem, z wieloma gagami, cytatami i fikcyjnymi wywiadami, składa hołd kinu, jakie publiczność lubi. Po raz pierwszy filmowiec korzysta przy tym z koloru i szerokiego ekranu w systemie CinemaScope.

Kiedy żona Jacquesa porzuca go dla innego mężczyzny, ten postanawia zatrudnić gosposię Laurę, aby zajęła się jego mieszkaniem w Paryżu. Z czasem, gdy lepiej poznaje dziewczynę, przebywanie z nią, także po godzinach jej pracy sprawia mu coraz więcej przyjemności, jednak nie może przestać traktować Laury jak intruza, który wdarł się w jego nowo ułożone życie samotnika.

Historia pięknej, ale sprawiającej kłopoty, Helene (Sara Hjort Ditlevsen), która według matczynych słów urodziła się w wyniku "błędu technicznego". Helene podejrzewa, że jej ojcem, który opuścił rodzinę jeszcze przed jej urodzeniem, może być dyrektor podupadającego teatru w Kopenhadze. W wyniku serii nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności Helene zbliża się do niego, a jej poczynaniom towarzyszy wiernie pies jej matki (w cieniu, którego dotychczas żyła).

Laura wciąż wierzy, że któregoś dnia spotka swojego "księcia z bajki". Ma już jednak 24 lata i w jej życiu nic się nie zmienia. Wtedy na jednej z imprez spotyka tajemniczego Sandro. Chłopak pojawia się dokładnie tak, jak Laura sobie to wyśniła. Wydaje się, że poznała wreszcie mężczyznę swoich marzeń, gdyby nie to, że wkrótce potem... zawiera znajomość z równie fascynującym Maxime'em. Czy można spotkać więcej niż jednego księcia z bajki?

Próba zbilansowania historii Jugosławii od czasów II wojny światowej po rok 1991, kiedy wybuchają walki w Słowenii i komunistyczna Jugosławia przestaje istnieć. Niezwykłe dzieje małej społeczności, która chroni się przed niebezpieczeństwami wojny w podziemiach i produkuje tam broń dla partyzantów. Marko, który jest łącznikiem pomiędzy dwoma światami, świetnie się czuje w tej roli. Do tego stopnia, że kiedy wojna się kończy nie informuje o tym mieszkańców podziemia. Dopiero po pięćdziesięciu latach udaje im się wyjść na wolność, gdzie, jak się okazuje, wojna trwa nadal.

Po wypadku w laboratorium szalonego naukowca Doktora Simona Barsinistera (Peter Dinklage), zwykły piesek nagle odkrywa, że posiadł niezwykłe moce oraz zdolność mówienia. Wyposażony w strój superbohatera, SUPERPIES (głos: Jason Lee) przysięga chronić mieszkańców Capitol City, a w szczególności pewną urocza spanielkę Polly Purebread (głos: Amy Adams). Kiedy złowrogi spisek knuty przez Barsinistera i jego pomocnika (Patrick Warburton) zagraża Capitol City tylko SUPERPIES może ocalić miasto.

Bella jest niezależną aktorką, która raczej nie może pochwalić się wielkimi sukcesami. Dobiega 40-tki, jest samotna, do tego wiecznie spłukana, a najlepsza przyjaciółka naciska na nią, by coś zrobiła ze swoim życiem. Nic nie idzie po jej myśli, więc pewnego dnia postanawia „upiększyć” swoje CV o zdolności akrobatyczne i rozesłać je do wszystkich agencji aktorskich. Na jej szczęście właśnie Ingmar Bergman postanawia wyreżyserować „Wieczór Trzech Króli” Szekspira i potrzebuje aktorki ze zdolnościami akrobatycznymi. Bella otrzymuje rolę życia, ale w przeciągu miesiąca musi stać się mistrzynią salta… A do tego poznaje mężczyznę swego życia!

"Obiecujący początek" to rozkoszna, bezpretensjonalna, lekka, ale i wzruszająca historia o miłości, wieku, iluzji i oczarowaniu. Ilustruje te momenty w życiu, kiedy pośrodku banalnego zdarzenia, spotkanie pewnej osoby może przemienić się w coś magicznego. Martin (Manu Payet), 38-letni pisarz odnoszący sukcesy, a mimo to zbyt rozczarowany, by cieszyć się życiem, wraca do rodzinnego domu, do swojego ojca (Fabrice Luchini) ogrodnika, niepoprawnego romantyka, który próbuje ukryć swoją samotność. Spotyka tam Gabriela, 16-letniego brata, egzaltowanego i idealistycznego, któremu bez wytchnienia będzie próbował obrzydzić miłość. Ale to wszystko do czasu pojawienia się Mathilde (Veerle Baetens), seksownej, rozpromienionej, radosnej i pełnej życia młodej kobiety,  która przewróci ich świat do góry nogami. 

Wujek Nino przyjeżdża do Ameryki, żeby odwiedzić swego siostrzeńca, którego właściwie nigdy dotąd nie widział. To spotkanie daje obu wiele dobrego. Dzięki swej wiedzy i doświadczeniu Nino może nauczyć Joe'go najważniejszych prawd o życiu.

Wujek traci swoją żonę, która popełniła samobójstwo. Od tamtej pory towarzystwa wujkowi dotrzymuje pies, Reg, dzięki któremu bohater nie odczuwa samotności. Wszystko zmienia się, gdy umiera czworonóg.

A woman encounters a man. Her dreams resurface. It's also the story of her sick brother, and of their mother, a story about the destiny of a rich Italian industrialist family. It's the story of a family falling apart, of the end of an era, and of a budding romance.

Clair w swoim szóstym utworze transponuje na ekran zwietrzały wodewil z połowy XIX wieku, dokonując tego z podziwu godną lekkością i inwencją. Wyraznie udoskonala pomysły autorów oryginału, czyniąc akcję bardziej klarowną i spiętrzając perypetie wokól poszukiwań duplikatu zjedzonego przez konia kapelusza z florenckiej słomki (koń należy do pana młodego jadącego na własny ślub; kapelusz do zdradzajacej zazdrosnego męża damy, która nie może się pokazać w domu bez owego nakrycia głowy; na dobitkę rogacz poznaje całą historię z ust żonkosia, nieświadomego osoby rozmówcy). Film jest wspaniale komunikatywny. Nie tylko w kraju, ale i poza granicami Clair zanotował olbrzymi sukces i zdobył sławę, którą utrzyma przez trzydzieści lat.