Komedia, która ma być satyrą na typowe amerykańskie letnie obozy z lat osiemdziesiątych... Początek trzeciego tygodnia sierpnia. Wczesne lata osiemdziesiąte. Ostatni dzień obozu. Beth jest kierowniczką całego wyjazdu. Mimo to zachowuje dość niestosowną obojętność wobec poczynań podopiecznych... Mimo to uczuć pozbawiona nie jest - podoba jej się profesor Neuman, którego zainteresowanie będzie się starała zdobyć w dość typowy sposób... Cały film opisuje miłosne perypetie i uczestników obozu i kadry - w to wilgotne, gorące, amerykańskie lato....

Beth Humphrey (Brooke Shields) zamierza zebrać pieniądze na mobilną pracownię mammograficzną, aby tego dokonać wpada na genialny plan. Postanawia reaktywować licealny zespół koszykówki, którego była gwiazdą 30 lat temu, a następnie zorganizować pojedynek z aktualnymi mistrzyniami. Problemy pojawiają się jednak już na samym początku, gdyż nie wszystkie koleżanki podzielają jej zapał i chęć wzięcia udziału w tym przedsięwzięciu.

Trwa II wojna światowa, która przynosi m.in. ogromny deficyt mieszkaniowy, zwłaszcza w Waszyngtonie, gdzie Connie Milligan (Jane Artur), poniekąd z poczucia obywatelskiego obowiązku, postanawia wynając jeden pokój swojego mieszkania, licząc na towarzystwo jakiejś miłej, porządnej współlokatorki. Tymczasem w zamian trafia sie jej Benjamin Dingle - rezolutny i zaradny pan w średnim wieku (nagrodzony Oscarem Charles Coburn), który szybko przekonuje młodą kobietę do wynajęcia pokoju właśnie jemu, jako najodpowiedniejszej z osób. Szybko potem przedsiębiorczy pan wynajmuje połowę swojej połowy mieszkania, nonszalanckiemu, młodemu Joe Carterowi (Joel McCrea), co jest powodem licznych komediowych i miłosnych perypetii.

Dziennikarz Andy Farmer (Chevy Chase) rezygnuje z pracy, aby przeprowadzić się z żoną Elizabeth (Madolyn Smith Osborne) do domu na wsi. Tam zamierza napisać swoją powieść. Z pozoru spokojny, rozkoszny domek skrywa więcej tajemnic, niż się wydaje.

Stephane (Jean-Paul Belmondo) jest niepoprawnym kobieciarzem. Ledwo odprowadził na lotnisko swoją żonę Sophie (Marie Laforet), a już wpada mu w oko młoda dziewczyna, która po przylocie wyczekuje znajomych. A że Stephane wdzięk ma rozbrajający, Julie (Sophie Marceau) nie odrzuca nagłej pomocy i jadą razem do jego mieszkania. Zmęczona panna szybko korzysta z ofiarowanej sypialni. Kiedy wszystko przebiega zgodnie z planem i Stephan rozmyśla o kolejnym kroku w rozpoczętym flircie... wraca żona, bo akurat lot nie doszedł do skutku. Złapany na gorącym uczynku, może jedynie przedstawić Julię jako swoją córkę z pierwszego małżeństwa, o której przez przypadek tylko wcześniej nie wspomniał. W zalegalizowanym kłamstwem trójkącie, panie czują się znakomicie. Gorzej ze Stephanem, przyparty do muru - w wymyślaniu absurdalnych historii brnie coraz dalej... bo i nie ma specjalnego wyjścia.

Tuż przed świętami Bożego Narodzenia dwaj mężczyźni przewożą ciężarówką partię choinek z Bieszczad do Warszawy. W stolicy postanawiają odwiedzić kilku znajomych. Okazuje się, że dawna kochanka szofera Ruiny - plastyczka Renia - jest żoną starszego, bardzo kulturalnego mężczyzny i dawno już zapomniała o tym, co ją z Ruiną łączyło. Natomiast drugi kierowca składa wizytę znajomemu z partyzantki, który teraz jest szanowanym dygnitarzem. Niespodziewanie złożone wizyty kończą się dla bohaterów gorzkim rozczarowaniem...

Frieder Schulz w trzy lata z wyluzowanego typa zmienił się w prowincjusza, dbającego o domek, garaż i karierę. Kiedy przygotowuje wesele ze swoją narzeczoną Gosią (Katarzyna Maciąg), niespodziewanie zjawiają się kumple ze starych, dobrych lat, usłanych muzyką i artystycznym szaleństwem. Starzy kumple, Jonas (Fabian Hinrichs), Paul (Lucas Gregorowicz), Knack (Jens Münchow), Manni (Waldemar Kobus) zdecydowanie nie pasują do nowego spokojnego stylu życia na polskiej wsi a liczą na imprezę co najmniej taką, jak kiedyś. Ich wizyta powoduje serię nieporozumień, utkanych ze stereotypów i uprzedzeń.

Jack i Audrey Landry są małżeństwem w średnim wieku przeżywającym syndrom "pustego gniazda" , po tym jak ich dorosłe córki - Teri, Nora i Dahlia wyprowadziły się z domu. Przyzwyczajenie się do nowej sytuacji nie byłoby dla nich zbyt trudne, gdyby nie fakt, iż ich trzy córki się zakochały i planują wyjść za mąż w tym samym momencie. Zjeżdżają one do domu rodzinnego i oprócz zakłócenia spokoju znacząco nadwyrężają stan konta rodziców.

Film jest komedią, która pokazuje, że miłość nie ma nic wspólnego z doskonałością. Kiedy Anderson (Biggs) traci kobietę swoich snów, jest przekonany, że nie zakocha się już nigdy. Jednak, zachęcony przez swojego najlepszego przyjaciela, spontanicznie oświadcza się kelnerce o imieniu Katie (Fisher). Ten nieśmiały gest przyczynia się do powstania takiego rodzaju miłości, o jakim oni oboje marzyli od dawna.

„Wesele w Sorrento” to romantyczna komedia nagrodzonej Oscarem Susanne Bier z Piercem Brosnanem i Trine Dyrholm w rolach głównych. To niepoprawnie optymistyczna opowieść o tym, że czasem wszystko się zaczyna, kiedy myślimy, że już po wszystkim. „Wesele w Sorrento” to kino gatunkowe w najczystszej postaci, niczym „Mamma Mia!”, tyle że z błyskotliwym scenariuszem, jak pisała krytyka. W efekcie powstała brawurowa opowieść ze świetnie nakreślonymi postaciami, pełna pikantnych dialogów i humoru. „Wesele w Sorrento” opowiada o dwóch bardzo różnych rodzinach, które przyjeżdżają do pięknej willi położonej w cytrusowym sadzie nad morzem. Okazją do spotkania jest wesele, podczas którego nic nie przebiega zgodnie z planem, a zarazem wszystko zmierza do przewrotnego i radosnego finału. „Wesele w Sorrento”, które działa jak rozgrzewający i napełniający radością balsam, od razu  po wejściu do europejskich kin stało się największym kasowym przebojem w karierze reżyserki oscarowego „W lepszym świecie” i „Tuż po weselu”.

Jenny Farrell (Katherine Heigl) jest lesbijką, do czego otwarcie się przyznaje. Jedynie jej konserwatywni rodzice nie zdają sobie sprawy, że współlokatorka córki jest w rzeczywistości jej kochanką. Kiedy kobiety postanawiają się pobrać i ujawnić sekret, Farrellowie stają przed wyborem, czy cieszyć się szczęściem swojego dziecka, czy też nakłonić ją do zmiany decyzji.

Właściciel zakładu pogrzebowego Mario Bellini postanowił znaleźć sobie żonę. Niestety okazało się to nie łatwe. Szczególnie, że w okolicy rozgorzała wojna mafii i Mario ma pełne ręce roboty. Jednak zupełnie niespodziewanie wśród bitewnego zgiełku pojawia się na horyzoncie ta jedyna - Maria. Jest piękna inteligentna, wyrozumiała i ... jest żoną mafijnego bossa.

Wojnar (Marian Dziędziel) jeden z najbogatszych mieszkańców małego miasteczka, urządza córce Kasi (Tamara Arciuch-Szyc) wesele. Kiedy zabawa rozkręca się na całego, nagle zaczyna się wszystko walić. Panna młoda spotyka na weselu swojego byłego chłopaka, którego dalej kocha. Umiera dziadek panny młodej. Wojnar chcąc mieć wszystko pod kontrolą doprowadza do katastrofy...

Rysownikowi komiksów trafia się życiowa szansa: producent filmowy chce przenieść na ekran przygody jego rysunkowego bohatera...

11-letniego Sebastiana (Markus Krojer) wychowuje samotnie ojciec, Lorenz (Fritz Karl). Prowadzi on restaurację i ma dużo obowiązków, więc nie może nieustannie uważać na syna, który ciągle pakuje się w jakieś kłopoty. Kiedy pewnego dnia Sebastian zabija króliki starszego brata, Franza (Franz Xaver Brückner), ten w nerwach wyznaje mu, że ich matka umarła podczas jego narodzin. Chłopiec czuje się winny i boi się, że trafi do czyśćca, więc szuka sposobów na odkupienie grzechów. A pomysłów ma sporo. Na początek, podczas audycji w radiu przeprasza wszystkich pokrzywdzonych przez siebie. Następnie, zamierza zostać nieśmiertelną gwiazdą rocka, a w końcu rozpoczyna poszukiwania żony dla taty.

Dwóm kumplom: Nedowi i Jimowi za sprawą szczęśliwego zbiegu okoliczności, udaje się uciec z ciężkiego więzienia w Nowej Anglii. Docierają do małego miasteczka przy granicy kanadyjskiej, gdzie starsza kobieta bierze ich za zaginionych księży, którzy pielgrzymowali do pobliskiego miejsca kultu. Ned przybiera więc imię ojca Reilly, Jim ojca Browna. Zachowują się nieco dziwnie, ale miejscowi zakonnicy wybaczają im małe dziwactwa i traktują z nabożną czcią. Tymczasem w ślad za nimi do miasteczka dociera pościg, na czele którego stoi brutalny dyrektor więzienia.

Trzech skazańców ucieka z Wyspy Diabła i przybywa do pobliskiego francuskiego miasteczka kolonialnego. Początkowo planują okraść miejscowego sklepikarza, ale poczuli sympatię do jego rodziny (a w szczególności do jego atrakcyjnej córki) i postanawiają zostać. Pomagają mu też przezwyciężyć różne przeszkody.

Głównym bohaterem "Wenus w futrze" jest Thomas, reżyser poszukujący do swojej nowej sztuki odtwórczyni głównej roli. Wyczerpujący casting do nowego spektaklu nie przynosi rezultatu. Żadna z kandydatek nie nadaje się do roli kobiety, która zawiera umowę z mężczyzną, by uczynić z niego niewolnika. Zrezygnowany reżyser już zbiera się do wyjścia, gdy do teatru wpada Wanda. Wydaje się bezczelna, niewychowana, zdesperowana i nieprzygotowana. Gdy Thomas niechętnie zgadza się dać jej szansę, aktorka przechodzi oszałamiającą metamorfozę.