Rok 1672, purytański sędzia Jonathan Wooley (Fredric March) skazuje na stos czarownicę Jennifer (Veronica Lake) i jej ojca Daniela (Cecil Kellaway). 300 lat później wiedźma powraca, by zemścić się na potomku sędziego. Jest nim Wallace Wooley, kandydat na senatora. W noc poprzedzającą jego ślub z Estellą (Susan Hayward) Jennifer podaje mu napój mający sprawić, że mężczyzna zakocha się w niej, jednak przypadkowo wypija go sama.

Przed nami niezwykła przygoda – wprost z tłocznych ulic Szanghaju trafimy w zapierające dech w piersiach krajobrazy Himalajów. Kiedy nastolatka Yi spotyka młodego Yeti na dachu apartamentowca, w którym mieszka, ona i jej psotni przyjaciele – Jin i Peng – nadają mu imię "Everest" i organizują niezwykłą wyprawę, aby magiczne stworzenie wróciło do swej rodziny, mieszkającej w najwyższym punkcie Ziemi. Każdy krok tej wyprawy śledzi jednak Burnish, sprytny milioner, który marzy o schwytaniu Yeti, oraz dr Zara, która pragnie, by Everest wrócił do domu.

Rio de Janeiro, rok 1886. Aktorka Sarah Bernhardt (Maria de Medeiros) występuje w Teatrze Miejskim. Lokalna publiczność jest zafascynowana jej grą aktorską, nawet sam cesarz Dom Pedro II (Cláudio Marzo) pofatygował się na występ. Podczas rozmowy z gwiazdą władca wyznaje, że skradziono bezcenne skrzypce Stradivariusa, które podarował baronowej Marii Luizie (Cláudia Abreu). Sarah sugeruje, że sprawą powinien zająć się jej stary przyjaciel, brytyjski detektyw Sherlock Holmes (Joaquim de Almeida).

Dzisiejszy futbol, ten oglądany w telewizji, to wspaniałe widowisko. Fajerwerki, tańczące dziewczyny, ujęcia ze stu kamer i olśniewające powtórki w rytmie rocka. No i nieustanna akcja, więcej akcji niż w filmach Schwarzeneggerem! I bardzo dobrze. Dopóki siedzicie w fotelu ze szklanka piwa w garści. A gdyby tak wejść na boisko i z bliska przyjrzeć się naszym bohaterom? Tym, którzy sprzedają Wam futbol jako heroiczne zmagania nadludzi, jedno sprawia największy kłopot - nieprzewidywalność zawodników. Ich słabości, śmieszności, błędy i załamania. To jest niezwykłą taśma. Pierwszy raz możecie obejrzeć piłkę nożną jakiej nie znacie. A jaką jest naprawdę, ukryta przed nami za plecami sponsorów. Faule, bezładna kopanina, samobójcze gole, bezradność obrońców, ogłupiałe miny kibiców, niewiarygodne incydenty. Taka jest piłka nożna. Wspaniała, komiczna i tragiczna. Piłka nożna, która kochamy.

Pierwszy film Jana Švankmajera po ośmioletniej przerwie. Sędziwy, blisko 84-letni mistrz surrealistycznej animacji w swoim najnowszym dziele bierze na warsztat tytułowe stworzenie, które – jak się okazuje – niewiele różni się od człowieka. Švankmajer porównuje ludzkie instynkty do owadzich, charakterystycznych dla pozornie bardziej prymitywnych form życia. Jednak jak przyznaje na ekranie sam reżyser, nie wiadomo, o czym opowiada jego film. To metaeksperyment, w którym przyglądamy się procesowi twórczemu. Z jednej strony śledzimy fikcyjną historię amatorskiej trupy teatralnej przygotowującej inscenizację Z życia owadów braci Čapek, a z drugiej – słuchamy wypowiedzi autentycznej ekipy filmowej pracującej nad "Owadem", ze Švankmajerem na czele. Można znaleźć tu wszystko, z czego znany jest reżyser: surrealistyczny humor, bogatą inscenizację i animację poklatkową, w której Czech osiągnął poziom mistrzowski.

Kate ginie w trakcie przygotowań do ślubu. Jej narzeczony Henry jest zdruzgotany tą stratą i za namową siostry sięga po pomoc medium, którym okazuje się być atrakcyjna Ashley. Kolejne spotkania pary zaczną rodzić między nimi uczucie. Pojawia się jednak duch Kate, która jest zdeterminowana, by jej ukochany pozostał sam i zrobi wszystko, by rozbić rozwijającą się znajomość Henry'ego i Ashley.

Charlie Gordon (Walther Matthau) jest podstarzałym hazardzistą i kobieciarzem. Przez długi u bukmacherów wpada w poważne tarapaty. Odwiedza swojego niedawno owdowiałego szwagra Herberta Sullivana (Jack Lemmon) i podstępem "zaprasza" go na rejs statkiem na Bahamy. Na statku okazuje się, że szwagrowie płyną nim w charakterze... fordanserów. Charlie, który nie potrafi nawet tańczyć, znajduje inny sposób na przetrwanie rejsu. W przezabawny sposób ogrywa w karty płynących statkiem bogaczy i próbuje uwieść uroczą Vivian (Gloria DeHaven). Mający zgoła inne - bo romantyczne - usposobienie Herbert, poznaje wdowę Liz (Dyan Cannon) i nawiązuje się pomiędzy nimi nić sympatii. Tymczasem największym wrogiem obu panów okazuje się być dyrektor artystyczny rejsu Gil Godwyn (Brent Spiner).

Wiecznie popadający w konflikty z prawem nastolatek zostaje przez ojca umieszczony w prywatnej szkole z internatem. Tam odkrywa, że dzieci bogatych rodziców również potrafią nabroić, a mimo to prawie zawsze udaje im się uniknąć kary. Sposób, w jaki bohater postrzega otaczający go świat, ulega jednak zmianie, gdy chłopak po raz pierwszy w życiu się zakocha. Dla ukochanej, która popada w konflikt ze szkolnymi zasadami, jest zdolny dla największych poświęceń.

Lauren i Sandy są całkowitymi przeciwieństwami, które razem ukończyły tą samą klasę aktorską i które nie wiedziały, że dzielą tego samego kochanka. Kiedy znika w tajemniczych okolicznościach, odrzucają mysl, że nie żyje i rozpoczynają poszukiwania w kilku stanach Ameryki, W zachodniej części USA orientują się, że ich kochanek prowadzi inne interesy niż myślały co stawia je w niebezpieczeństwie.

Marci uwielbia oglądać horrory, w dodatku sama wymyśla niestworzone historie. Podczas pierwszej lekcji w nowym roku szkolnym uczniowie opowiadają, w jaki sposób spędzili wakacje. Dziewczyna wyznaje zaskoczonym kolegom, że jej ojczym, Peter stracił życie, natomiast brat, Billy został zwolniony. Według słów Marci, jej matka wcale nie jest przygnębiona z powodu licznych tragedii, które dotknęły jej rodzinę...

Markus nie czuje się bezpiecznie na spacerniaku. Pozostali więźniowie są prawdziwymi gangsterami, twardzielami gotowymi załatwić każdego w okamgnieniu. A on jest tylko multimilionerem, który rozbijał się samolotem po świecie i dobrze się bawił. Jako zaradny biznesmen skorzystał z kilku dróg na skróty i tak trafił za kratki. Szybko zostaje zmuszony do przeniesienia się do specjalnego bloku, w którym są najbardziej pogardzani więźniowie, ale jednocześnie najbardziej ochraniani. Najważniejszy jest tam chór. Markus dołącza do prób chóru. Jako doświadczony manipulator, krok po kroku zaczyna podważać pozycję kierownika chóru. Zrobi wszystko, by wspiąć się najwyżej w więziennej hierarchii.

Po wybudowaniu wielkiej makiety kolejki, Donald bawi się w kolejarza. Na trasie jego pociągu stoi zamieszkane przez Chipa i Dale'a drzewo, więc kaczor bez zastanowienia je przesadza. Po zauważeniu, że coś jest nie w porządku wiewiórki próbują odzyskać swój dom, ale Donald nie ma zamiaru ustąpić gryzoniom.

Kiedy terapeuta Dr. Leonard Stern dowiaduje się, że zostało mu tylko sześć tygodni życia, postanawia zastosować nową metodę leczenia swoich pacjentów: brutalną szczerość.