Spike Jonze, twórca "Być jak John Malkovich" i "Adaptacji" tym razem w krótkometrażowym projekcie. W "I'm here" autor przedstawia świat, w którym roboty i ludzie żyją razem. Roboty tak samo jak ludzie pracują, odpoczywają i... zakochują się. Film swoją premierę miał na Festiwalu Filmowym w Sundance.

Historia samotnego alpinisty Matteo (Enrico Lo Verso) oraz Sonii (Nastassja Kinski), szaleńczo zakochanej w górach. Oprócz wspólnej pasji, dwójkę bohaterów łączy jeszcze jedno, oboje niedawno przeszli poważne operacje serca. Matteo otrzymał dar w postaci nowego organu, Sonia zaś zastawkę. Oboje postanowili, że od tego momentu połączą tkwiące w nich pragnienia zdobywania górskich szczytów oraz powrotu do zdrowia. Jednak czy ich serca sprostają wyzwaniu?

Świat po apokalipsie. Nieznana katastrofa zdziesiątkowała ludzką populację, zmieniając ludzi w żywe trupy. Przetrwały tylko dzieci. Jimbo ma trzynaście lat i skrycie kocha Sarah. Dziewczyna mieszka wraz z nim i trzema innymi chłopcami w jednym z domów pustego przedmieścia. Z nich wszystkich to ona okazuje się być najlepiej przystosowaną do życia w nowym świecie bez dorosłych.

Do wagonu metra wsiada młody mężczyzna, który ma dla pasażerek niecodzienną propozycję. Czy któraś z niej skorzysta?

Ironiczna, zgryźliwa, lecz wzruszająca zarazem saga zepsutego pomidora. Z plantacji Niseia - Brazylijczyka o japońskich korzeniach trafia on do supermarketu. Stamtąd już prosta droga do kuchni klientów. Dalej czekają go tylko nieprzyjemności - jego resztki znajdą się w śmietniku, które pracownicy hodowli świń wykorzystają do nakarmienia trzody. Ta z kolei stanie się pożywieniem dla biednych Brazylijczyków.

Wśród amerykańskich farmerów trwa licytacja bydła rogatego. Chętni do kupna określonych sztuk zasiadają do swoistych zawodów, a naprzeciw ich trybun znajdują się stanowiska zajęte przez sędziów zliczających oferowane sumy. Najpierw następuje prezentacja sztuk wystawionych na sprzedaż. Niektóre z prezentujących się cennych ras i odmian krów uzyskują spore ceny, i oto chodzi, bo gdy tylko zacznie się licytacja, z ust sędziów zaczyna płynąć niekończący się potok rytmicznych słów, które z trudem można rozpoznać jako kolejne ceny wyczytywane z tabliczek podnoszonych przez licytujących farmerów. Całość układa się w niezwykły ciąg słów; dziwny, "wyśpiewywany" język.

Film "Idź do Luizy" oczami pochodzącego z Polski bogatego właściciela fabryki w Republice Południowej Afryki opowiada o skomplikowanych relacjach społecznych w RPA po upadku apartheidu. Realizując ten film, reżyser próbował zbadać, jak wyglądają obecnie stosunki międzyrasowe w Republice Południowej Afryki. Zrobił to na przykładzie pracowników małej fabryki. Głównymi bohaterami dokumentu są: Stach - fabrykant polskiego pochodzenia, Gert - biały menadżer, i Andreas - zuluski robotnik. Luiza to imię pracownicy socjalnej z fabryki. [tvp.pl]

Film jest wizualizacją malarstwa japońskiego artysty Naohisy Inoue, dokonaną przez niego samego. Obrazy inspirowane impresjonizmem i surrealizmem ożywają za pomocą animacji komputerowej oraz muzyki oddającej klimat fantastycznego świata o nazwie Iblard.