Jest to nieopowiedziana jeszcze historia o najbardziej zadziwiającym akcie nieposłuszeństwa dzieci w historii Ameryki. W roku 1963 Ruch Martina Luthera Kinga został zastraszony przez władze Birmingham, dopóki tysiące dzieci i studentów nie sprzeciwiło się temu urządzając ogromny marsz przeciwko takiej polityce.

Drogą przecinającą gęsty las, nerwowo pędzi pewien mężczyzna. Gdy na środku jezdni zauważa jelenia, postanawia go przejechać. Nie wie jeszcze jak bolesne konsekwencje poniesie za sobą ta decyzja.

Film zawiera przekornie złośliwy komentarz do narodowego myślenia i mówienia o losach kraju i Polaków. Reżyser ma wyraźnie dość koturnów, namaszczenia, świec, kirów i symboli. Punktem wyjścia tych rozważań czyni rzecz najbardziej niepoetycką z możliwych: mięso. (za www.filmpolski.pl)

Głodny kojot gotuje na obiad puszkę, ale metal jest zbyt twardy, by go nawet pokroić. Zdesperowany zwierzak nie wie, co zrobić, aby się w końcu najeść. Kiedy mija go struś Pędziwiatr, drapieżnik rusza za nim w pogoń, ale ptak jest zbyt szybki. Dlatego kojot wymyśla podstęp i przebiera się za strzałę...

Ciemna noc, drogą jedzie samochód do przeprowadzek. Bardzo trzęsie nim na wybojach, dlatego gubi stojącą na wierzchu klatkę z papugą. Gdy ptak wydostaje się z zamknięcia, wchodzi przez piwnicę do najbliższego domu, w którym mieszka Miki i Pluto. Domownicy słuchają akurat audycji ostrzegającej przed groźnym zabójcą grasującym w okolicy. Kiedy słyszą hałasy dobiegające z piwnicy sądzą, że to przestępca wdarł się do ich domu. Miki chwyta za strzelbę i udaje się z psem na zwiady…

Pluto, węsząc w pobliżu rzeki, zauważa worek, do którego jest przywiązane żelazko. Z pomocą stojących na brzegu myszy wyciąga go na brzeg. Kiedy zaglądają do środka okazuje się, że jest tam kilka małych kotków. Miki i Minnie postanawiają pomóc, więc zabierają je do domu. Podczas gdy myszy troskliwie opiekują się znajdami, bohaterski pies czuje się odrzucony, zwłaszcza wtedy gdy właściciele wyrzucają go na dwór, obwiniając za szkody wyrządzone przez kocięta.

Miki i Minnie przygotowują się do świąt Bożego Narodzenia. Przez okno obserwuje ich tajemnicza postać, która zostawia pod ich drzwiami koszyk z nieznaną zawartością. Miki i Minnie wraz z Pluto odkrywają, iż w koszyku zostawiono gromadkę małych kociąt. Szybko przekonują się, że opanowanie niesfornej gromadki nowych mieszkańców nie będzie łatwe.

Myszka Miki powraca na ekrany w cudownej adaptacji "Opowieści Wigilijnej" Karola Dickensa. Obok Myszki Miki w roli ubogiego Boba Cratchita występują same gwiazdy disneyowskich animacji: Sknerus McKwacz jako Ebenezer Scrooge, Goofy, Jiminy Cricket i wiele, wiele innych. Obejrzyj tę klasyczną świąteczną historię wykreowaną przez rysowników z najbardziej magicznego studia filmowego.

Podczas spędzania wakacji w arabskich krajach, Miki i Minnie zwiedzają zabytki i robią sobie mnóstwo zdjęć. Nagle wielki szejk porywa Minnie, żeby dołączyć ją do swojego haremu, a Miki od razu rusza ukochanej na ratunek. Jednak zadanie uwolnienia jej jest trudniejsze niż sądził.

Będąc w ogrodzie zoologicznym, Miki dokarmia foki. Jedna z nich chce zdobyć kolejne ryby, dlatego chowa się w mysim koszyku. Po powrocie do domu Pluto znajduje nieproszonego gościa, ale Miki nie rozumie psich ostrzeżeń. Kiedy mysz szykuje dla siebie kąpiel, foka pierwsza wskakuje do wanny i towarzyszy mu podczas mycia się.

Profesor von Drake opowiada małemu Hermanowi swoją wersję baśni o czarodziejskiej łodydze fasoli. Bardzo dawno temu istniało niezwykłe miejsce zwane Szczęśliwą Doliną, któremu pomyślność zapewniało zaklęcie rzucane przez piękny głos Magicznej Śpiewającej Harfy. Pewnego dnia jednak Harfa została uprowadzona, a wraz z nią dolinę opuściło szczęście. Strumienie wyschły, żyzne pola zamieniły się w ugory i wszędzie zapanował głód. Trzech ubogich wieśniaków (Miki, Donald i Goofy) w akcie desperacji postanowiło sprzedać swoją ostatnią krowę. Dostali za nią... trzy ziarna fasoli. Była to fasola niezwykła, bo magicznej, która przez noc wykiełkowała i zaprowadziła naszych bohaterów do czarodziejskiego zamku na drugim końcu łodygi...

Wiosna, rok 1945. Liberator zmniejsza pułap lotu, poniżej warstwy chmur. Leci na północ wzdłuż Wisły, aby chwilę później znaleźć się nad rejonem niedawnych walk powstańców, zburzoną Warszawą...

Film przedstawia Warszawę jako pusty, nieodbudowany (mimo wielu lat po wojnie) obszar, na którym nowe osiedla wznoszą się jedynie na krańcach miasta.

Koniec lat 70. Fikcyjne przedmieście, gdzie panuje zwyczaj chodzenia bez bielizny i spodni, tylko w pomarańczowych koszulkach. Z pomocą zamaskowanego buntownika jeżdżącego niebieskim Gordini R8, Pan R i jego żona knują spisek – radykalną rewolucję odzieżową i obalenie monochromatycznego pomarańczowego totalitaryzmu.

Bohater filmu – Siergiej, były marynarz radzieckiej floty, miał kiedyś 170 cm wzrostu. Dziś patrzy na świat z wysokości jednego metra. W czasie przygotowywania okrętu do "pokojowej misji" w Angoli Siergiej musiał pracować w trzydziestostopniowym mrozie, stojąc po pas w śniegu. Odmroził sobie obie ręce i nogi. W rany wdała się gangrena, konieczne były operacje. W ciągu dziesięciu lat Siergiej przeszedł 29 zabiegów amputacji kończyn. W szpitalach nie było lekarstw ani środków przeciwbólowych. Niektóre amputacje przeprowadzał sam – "na żywca", znieczulając się butelką wódki, po kawałku obcinał sobie żyletką palce u rąk. Nienawidził swojego życia. Przed każdą kolejną operacją miał nadzieję, że ta będzie ostatnia, że nie obudzi się już z narkozy. Takie było wówczas jego marzenie. Teraz, po latach – wspomina z uśmiechem – wie, dlaczego Bóg przeprowadził go przez to wszystko. Chce pomagać innym, tłumaczy, że w każdych okolicznościach można nauczyć się żyć, można znaleźć rozwiązanie z pomocą Boga. Świadczy o tym jego obecne życie – to, jak były marynarz Siergiej pokonuje słynne schody z filmu Eisensteina "Pancernik Potiomkin", prowadzi kombajn, gra w piłkę z synem…

"Zemsta kinooperatora" to jedna z pierwszych animacji Władysława Starewicza wykonana w technice poklatkowej, w której głównymi bohaterami są niezwykle realistycznie wyglądające owady. Porzucony mąż mści się na niewiernej żonie, filmując ją wraz z kochankiem, po czym pokazuje film w miejscowym kinie.

Mężczyzna (Miroslav Kuchar) zasiada przed odbiornikiem telewizyjnym by obejrzeć mecz piłkarski. Spotkanie to bardziej przypomina brutalny pojedynek niż grę sportową. Zwycięstwo usprawiedliwia kontrowersyjne metody i brak poszanowania dla jakichkolwiek zasad. Gdy piłka wpada przez okno do kamienicy kibica rozgrywka spontanicznie przenosi się do jego mieszkania. Film został zrealizowany rzadką metodą piksilacji, czyli animacji żywych aktorów. Technika ta została następnie połączona z animacją gliny i montażem dokumentalnych zdjęć archiwalnych.