Roku 1900, Ziemię atakują Marsjanie, którzy następnie poddają się jej najmniejszym mieszkańcom - bakteriom. W 1914 ponawiają atak, jednak ludzkość, oparta na parze i technologii obcych, jest przygotowana do obrony. Złożona z najlepszych żołnierzy z całego świata, wyposażona w potężne parowe tripody formacja A.R.E.S. rusza w świat, by stawić czoło najeźdźcy.

Film krótkometrażowy Chucka Jonesa z Kaczorem Daffym jako głównym bohaterem. Daffy chce zabawiać publiczność swoim występem, ale zamiast tego jest dręczony przez niewidocznego animatora, nieustannie zmieniającego tło, efekty dźwiękowe i wygląd Kaczora, doprowadzając go do coraz większego szału.

Po groźnie wyglądającym wypadku samochodowym, Ben budzi się w szpitalu. Nie wie co się stało i co tutaj robi, więc od razu po przebudzeniu zaczyna myszkować po budynku, dzięki czemu odkrywa mroczne tajemnice kliniki. Szybko dochodzi do słusznego wniosku, że najlepszym wyjściem będzie ucieczka. Nie będzie to jednak łatwe do wykonania zadanie...

Co się stanie, jeżeli ludzie opuszczą kiedyś Ziemię i pozostanie na niej jedynie mały robot? WALL.E (Wysypiskowy Automat Likwidująco Lewarujący. E-klasa) przez siedemset lat w samotności oczyszcza Ziemię z odpadów pozostawionych przez ludzi. Pewnego dnia na planetę przybywa EVE – nowoczesna, przepiękna, myśląca maszyna. Tego dnia życie WALL.E’ego zupełnie się zmienia i nabiera nowego sensu. Jego podróż przez galaktykę, przyjaźń z EVE, zabawne przygody oraz nowi, niekiedy niezwykli przyjaciele stali się tematem najnowszej komedii Studia Pixar.

Wallace nie może się zdecydować gdzie pojechać na wakacje. Kiedy w domu brakuje sera postanawia udać się z Gromitem tam gdzie nie brakuje tego przysmaku, a jego zdaniem wszyscy przecież wiedzą, że księżyc jest zrobiony z sera. I właśnie tam nasi bohaterzy postanawiają się wybrać. Plan jest ambitny, ale Wallace ma głowę nie od parady i postanawia skonstruować w piwnicy rakietę, oczywiście z wydatną pomocą Gromita. W końcu nadchodzi dzień startu. Wallace, który zapomina o zabraniu krakersów o mało nie spóźnia się na start, na szczęście udaje mu się zdążyć. Teraz rakieta zmierza już prosto w kierunku nieznanego księżyca.

Wallace i jego przyjaciel, pies Gromit otwierają piekarnię i natychmiast odnoszą wielki sukces. Jednak życiu Wallace'a zagraża śmiertelne niebezpieczeństwo, bowiem w mieście grasuje seryjny morderca, który na swoje ofiary wybiera właśnie piekarzy. Ponieważ podatny na zakochanie, Wallace tymczasowo zupełnie traci głowę dla byłej gwiazdy z reklam pieczywa, jak zwykle roztropny Gromit rozpoczyna śledztwo na własną rękę. A stoi przed nim bardzo ważne zadanie: musi wykryć przestępcę, zanim jego pan powiększy grono zamordowanych piekarzy.

Miłośnik sera i krakersów Wallace (Peter Sallis) i jego wierny pies Gromit - uwielbiana przez widzów para z nagrodzonych Oskarem animowanych filmów studia Aardaman z serii "Wallace & Gromit" wystąpili w pełnometrażowej komedii w reżyserii Nicka Parka i Steve'a Boxa. Wraz ze zbliżającym się dorocznym konkursem warzywnym, wśród sąsiadów Wallace'a i Gromita nastaje "warzywna mania", a pomysłowy duet ma szansę zbić majątek na swoim najnowszym wynalazku - urządzeniu w humanitarny sposób pozbywającym się szkodników (w tym przypadku królików) usiłujących zaatakować cenne ogrody. Kiedy tajemnicza, buszująca wśród warzyw bestia zaczyna terroryzować okolicę, atakując grządki i niszcząc wszystko na swojej drodze, gospodyni konkursu, Lady Tottington (Helena Bonham-Carter) angażuje Wallace'a i Gromita, aby ci przy użyciu swojego wynalazku unieszkodliwili stwora. Tymczasem, kandydat do ręki Lady Tottington, snobistyczny Victor Quartermaine (Ralph Fiennes), wolałby raczej ustrzelić bestię i zapewnić sobie pozycję lokalnego bohatera - nie wspominając już o ręce Lady Tottington. Ponieważ los konkursu wisi na włosku, Lady Tottington zmuszona jest pozwolić Victorowi na rozpoczęcie polowania na warzywnego rabusia. Nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że prawdziwe zamiary Victora będą miały straszliwe konsekwencje zarówno dla niej, jak i naszych dwóch bohaterów.

Jest to zbiór dziesięciu opowieści, w których ujrzymy przykładowe wynalazki Wallace'a. Widać w nich bezsensowność ich tworzenia oraz kłopoty jakie z nimi ma sam ich twórca oraz jego wierny pies Gromit. I tak zobaczymy maszynę robiącą samoczynnie zakupy sera, auto-kucharza zajmującego się przygotowywaniem posiłków, maszynę do robienia kartek świątecznych, niezwykłego pilota telewizyjnego, maszynę do lepienia bałwanów, kamizelkę bandyto odporną, odkurzacz krakersów, turbo-stołówkę, automatyczną usypiarkę i piłko-mat.

Gromit dostaje na urodziny maszynę do wyprowadzania go na spacery skonstruowaną przez jego pana - wynalazcę Wallace'a. W tym czasie w ich domu wynajmować pokój zaczyna pingwin i powoli zdobywa zaufanie Wallace'a. Gromit wyprowadza się, a maszyna - tytułowe "The wrong trousers" - przestaje spełniać funkcję, do której została stworzona...

Mały Henery podczas rozmowy z ojcem dowiaduje się, że jest kurzym jastrzębiem. Postanawia on zatem upolować swojego pierwszego kurczaka, lecz nie wie zbyt dobrze, jak jego przyszła zdobycz ma wyglądać. Henery spotyka koguta Leghorna walczącego z psem podwórkowym. Leghorn wmawia łatwowiernemu jastrząbkowi, że jest koniem, a pies - kurczakiem udającym psa. Z kolei pies przekonuje niedoświadczonego malucha, że to Leghorn nadaje się na obiad dla kurzego jastrzębia.

Chip i Dale zbierają zapasy orzechów, po czym chowają je w pniu wielkiego drzewa. Traf sprawia, że chcąc ukryć swoją pyszną kość, pies wybiera drzewo, w którym siedzą wiewiórki. Podczas wpychania gnata do środka pnia niespodziewanie wylatują z niego wszystkie orzechy i wtaczają się prosto do psiej budy. 

Charlie Brown marzy o pójściu na walentynkową zabawę z Marcie, rudowłosą pięknością. Jednak inna koleżanka Charliego, Peppermint Patty postanowiła, że jej walentynkowym wybrankiem zostanie sam... Charlie Brown.

Czarny Piotruś króluje na Dzikim Zachodzie. Podczas napadu na bank strzela on do wszystkiego co się rusza budząc strach mieszkańców. Robiąc postój w lesie, złodziej jest nieświadomy, że w pniu, w którym chowa pieniądze żyją dwie sprytne wiewiórki. Zwierzaki nie mają zamiaru dać się wyrzucić z domu nikomu, zwłaszcza jeżeli mogą dostać za jego głowę wysoką nagrodę.

Dzielna papugoryba Alex z pomocą przyjaciół rusza na ratunek, aby powstrzymać wyciek ropy i uchronić ocean przed katastrofą. Alex przez całe życie marzył o zostaniu super bohaterem. Niespodziewanie dostaje swoją szansę, gdy w pobliżu jego rafy koralowej pojawia się tajemnicza czarna substancja. Aleks i jego dzielni kumple – konik morski Christin i rozdymka Ed podejmują decyzję o opuszczeniu rafy by stawić czoła zagrożeniu i ocalić swój dom.

Pewnego wieczoru w barze stary znajomy opowiada reżyserowi Ariemu o powracającym koszmarze. Każdej nocy śni mu się, że jest ścigany przez 26 psów, zawsze przez tę samą liczbę. Mężczyźni dochodzą do wniosku, że ma to związek z misją izraelskiej armii, w której brali udział, podczas pierwszej wojny domowej w Libanie, na początku lat 80. Ari jest zaskoczony, że nie ma żadnych wspomnień z tego okresu życia. Gnębiony tą zagadką postanawia spotkać się ze starymi przyjaciółmi i wypytać ich o masakrę w Libanie. Ari musi dowiedzieć się, co naprawdę się stało, odkryć prawdę o tamtym wydarzeniu, ale również o sobie samym. Z czasem, gdy coraz bardziej zagłębia się w tę historię, jego pamięć zaczyna powracać, kreując przerażającą wizję i odkrywając przed nim okrutną prawdę, z którą przyjdzie mu się zmierzyć.

Miniatura filmowa do muzyki klasycznej. Warstwa wizualna filmu wpisuje się w początkowo bardzo tajemniczy nastrój utworu muzycznego, aby po chwili budzić coraz większe emocje aż do końcowej kulminacji rozładowującej w długim wybrzmieniu ostatniego dźwięku nagromadzone wcześniej emocje. Tłem dla poetyckiej opowieści jest pejzaż warszawskiej Starówki, utrwalony w czasie i przestrzeni epoki Chopina, w który wkracza personifikowana muzyka – „zbudzona do życia” dziewczyna ze starego portretu. Dotyk jej dłoni ożywia ludzi i przedmioty ze starych rycin tylko na tę krótką chwilę, gdy trwa muzyka.

Akcja kreskówki rozgrywa się podczas wakacji na Hawajach. Miki i Minnie grają na ukulele i tańczą, ale wkrótce pojawiają się problemy - Goofy usiłuje surfować, Pluto walczy z krabem, a Donald dowiaduje się, dlaczego nie należy nosić słomianej tuniki zbyt blisko ognia.

Ken i Barbie ukrywają się w szkolnym plecaku Bonnie w nadziei, że wyjadą wraz z nią na Hawaje. Niestety ich plan nie zostaje spełniony, gdyż Bonnie zabiera w podróż inny bagaż. Zwiedzonych bohaterów próbuje pocieszyć Chudy i jego ekipa organizując im wakacje w iście hawajskim stylu.

Nagany na ziarnistej czarno-białej taśmie film jest wiernym przełożeniem opowiadania Edgara Allana Poe. Narracja pierwszoosobowa sprawia, że cala rzeczywistość przedstawiona jest poprzez pryzmat widza-nas. To my znajdujemy się w ciemnym pomieszczeniu, brudni, zmęczeni i przerażeni. Sami wkraczamy w ten koszmar. Film trwa zaledwie 15 minut, nie występują w nim żadne lalki ani efekty specjalne. Muzyka także nie pojawia sie, chyba że w postaci zgrzytów i krzyków. Oszczędność formy, za to piorunująco działające.

Ekranizacja autobiograficznej powieści graficznej kolumbijsko-ekwadorskiej komiksiarki Power Paoli. Reżyser Santiago Caicedo zaczyna opowieść o artystce od samego początku, czyli… od chwili poczęcia, do którego, jak się okazuje, wcale nie powinno dojść. "Nie może być pani w ciąży. To musi być wirus tropikalny" - stwierdza sceptycznie nastawiony lekarz. Mimo to dziewięć miesięcy później nietypowa rodzina byłego księdza i wróżbitki powiększa się o kolejną dziewczynkę. Ożywiając proste, czarno-białe rysunki zainspirowane twórczością Marjane Satrapi, Caicedo przygląda się dzieciństwu i młodości pisarki. Twórca skupia się na podróżach pomiędzy Ekwadorem a Kolumbią, kłótniach z siostrami o Kena, a nawet próbie przyciągnięcia uwagi samego Jana Pawła II. Otaczające Paolę kobiety zmagają się z rozwodami i uzależnieniami i wciąż podejmują niewłaściwe decyzje. Mimo to "Virus Tropical", przypominający odczytywany na głos pamiętnik, ma w sobie wystarczająco dużo ciepła, by przesłonić to, co najbardziej bolesne.