W ciągu dwóch dni miały miejsce dwie katastrofy lotnicze. Samoloty w tajemniczy sposób traciły kontrolę i rozbijały się, zabijając przy tym wszystkich pasażerów. Wkrótce FBI odkrywa powiazania katastrof z Francescą Zaborszin. Dziewczyna sądzi, że jej ojciec został zamordowany przez FBI. Teraz mści się przejmując kontrolę nawigacyjną nad samolotami i doprowadzając je do rozbicia. Mało tego, Francesca planuje użyć skradzionego ultradźwiękowego odrzutowca "Aurorę" do zniszczenia Białego Domu. Film pokauje jak cieńka jest granica pomiędzy zemstą a szaleństwem.

Aurora odsiaduje wyrok za napad, który nie poszedł zgodnie z planem. Jej towarzyszki pozostają na wolności: Ana, jej siostra, Gloria i Paloma – cztery kobiety, dla których życie wcale nie było łatwe. Ana jest prostytutką i kocha pieniądze. Dlatego przyjmuję propozycję małżeństwa, którą składa jej Felix, niebezpieczny i wpływowy Meksykańczyk trudniący się handlem narkotykami.  Wraz z nim dziewczyna przenosi się do Meksyku. Pewnego dnia Ana dzwoni do Glorii – chce by przyjaciółka odwiedziła ją. Ma pewien pomysł. Tak się składa, że Aurora właśnie kończy odsiadkę wyroku i z więzienia odbiera ją Paloma. Trzy przyjaciółki jadą do Meksyku. Tu czeka na nie Ana i jej bardzo trudny, acz możliwy do zrealizowania plan…

Olga mieszka w Wiedniu i jest odnoszącą sukcesy prawniczką. Kiedy jej mieszkająca na Węgrzech matka niespodziewanie zapada w śpiączkę, Olga wraca do rodzinnego kraju. Dowiaduje się o istnieniu skrywanych przez lata tajemnic i kłamstw związanych z jej rodziną. Olga znajduje w domu tajemniczą fotografię wykonaną wiele lat temu, która staje się dla niej pretekstem do swoistej podróży w przeszłość.

Ta historia wydarzyła się naprawdę, choć wydaje się nieprawdopodobna. Sofia i Pedro są małżeństwem w średnim wieku. Kochają się, choć nie używają na co dzień wzniosłych słów potwierdzających to uczucie, osiągnęli stabilną pozycję materialną. Brakuje im tylko jednego: dziecka. Na posiadanie własnego stracili dawno nadzieję, starają się więc o adopcję. Proces adopcyjny nie przebiega szybko, a ilość chętnych rodziców jest większa niż możliwość zaspokojenia ich marzeń. Więc Sofia i Pedro cierpliwie czekają. Pewnego dnia Sofię elektryzuje artykuł w gazecie o martwym noworodku znalezionym na wysypisku śmieci. Od tej chwili dręczy ją obsesja, że to mogło być niemowlę, które miało trafić do niej w ramach adopcji. Nie może pogodzić się z myślą, że odejdzie bezimiennie z tego świata, nikomu niepotrzebne. Sofia chce urządzić mu godny pochówek. Na początek nadaje mu imię: Aurora. Bo dla niej to jest człowiek, a nie anonimowy przedmiot. Teraz czeka ją najtrudniejsze zadanie: musi pokonać biurokratyczne bariery by dopiąć celu. Sprawa jest precedensowa, a urzędy nie są przygotowane do takiej sytuacji. Wszędzie spotyka się z nieufnością i z pytaniem: dlaczego chce pochować dziecko, z którym nie łączy jej żadne pokrewieństwo? Odpowiedź, że postępuje zgodnie z zasadami chrześcijaństwa i chce w ten sposób ocalić godność zmarłego niemowlęcia, wzbudza tylko dodatkową nieufność. U kresu tej batalii o prawo do godnego pochówku, udaje się znaleźć furtkę. Sofia będzie mogła Aurorę pochować, jeśli przedtem, pośmiertnie, ją adoptuje. Dla Sofii oznacza to początek nowej walki, w której nie zamierza łatwo się poddać.

Najbardziej osobisty i przejmujący film francuskiego mistrza Louisa Malle'a. "Do zobaczenia chłopcy" został oparty na przeżyciach reżysera z czasów okupacji - obraz jest swoistym rozliczeniem Malle'a z bolesną przeszłością. Akcja toczy się w roku 1944, w okupowanej przez nazistów Francji. Bohater filmu, 12-letni Julien (Gaspard Manesse) jest wychowankiem katolickiej szkoły z internatem na prowincji. Szkolna rutyna zostaje zakłócona przez trzech nowych, tajemniczych uczniów. Z jednym z nich, wrażliwym chłopcem imieniem Jean (Raphael Fejtö), Julien próbuje początkowo rywalizować, potem jednak blisko się zaprzyjaźnia. Z biegiem czasu, łącząc rozproszone fakty, bohater zaczyna domyślać się, kim są Jean i pozostali dwaj nowi uczniowie.

Listopad 1918 roku, koniec I wojny światowej. Kilka dni przed zawieszeniem broni Edward Péricourt, niegdyś wzięty artysta, ratuje życie skromnemu urzędnikowi - Albertowi Maillardowi. Wcześniej mężczyźni nie mieli ze sobą nic wspólnego, jednak wojna i absurdalny rozkaz porucznika Pradelle splatają ich losy. Już jako weterani bohaterowie orientują się, że dla powojennej Francji takie ludzkie wraki jak oni są tylko kłopotem. Dodatkowo Pradelle ma zamiar zbić fortunę na zwłokach ofiar wojennych. Wtedy w przyjaciołach odzywa się duch walki o sprawiedliwość. Czy ich zemsta będzie słodka i pomoże upamiętnić prawdziwych bohaterów narodu...?

1982 rok, francuska nastolatka Kalinka Bamberski (Emma Besson) umiera w domu swojego przybranego niemieckiego ojca (Sebastian Koch), który związał się z jej matką. Niewyjaśnione okoliczności tej sprawy powodują, że jej biologiczny ojciec - Andre Bamberski (Daniel Auteuil) postanawia wyjaśnić sprawę i wymierzyć sprawiedliwość. Przekonany o winie nowego partnera swojej byłej żony, obiera za swój życiowy cel skazanie mężczyzny. Zasadniczo różne pojmowanie prawa w Niemczech oraz we Francji przysporzy mu wielu problemów, a sprawa Kalinki stanie się jedną z najbardziej zawiłych przypadków w historii francuskiego wymiaru sprawiedliwości.

Paryż, zima 1885 roku. W szpitalu Salpêtrière profesor Charcot (Vincent Lindon) prowadzi badania nad nową chorobą: histerią. 19-letnia Augustine (Soko) staje się jego ulubionym królikiem doświadczalnym oraz prawdziwą gwiazdą pokazów hipnozy. Z czasem jednak fascynacja jej osobą, zamienia się w prawdziwe pożądanie...

Młody lekarz niemieckiego pochodzenia, Simon (Trystan Wyn Puetter), mieszka i pracuje we Francji. Pewnego dnia znika bez śladu, pozostawiając puste mieszkanie. Valérie (Corinna Harfouch), matka Simona, nie może zrozumieć powodów zniknięcia syna. Zrozpaczona, zwraca się do Jensa (Nico Rogner) byłego partnera  Simona, z prośbą o przyjazd do Marsylii i pomoc w poszukiwaniach.

W pewien pochmurny listopadowy poranek, w wypadku samochodowym giną kobieta i jej pięcioletnia córka Audrey Rose Hoover. Dwie minuty później na świat przychodzi Ivy Templeton. Mijają lata, zbliża się dzień jedenastych urodzin Ivy. Dziewczynkę znów nawiedzają senne koszmary, tym razem coraz wyraźniejsze. Wkrótce do Templetonów zgłasza się mężczyzna, twierdząc, że Ivy jest reinkarnacją jego zmarłej przed laty córeczki. Film jest adaptacją bestsellerowej powieści Franka De Felitta pod tym samym tytułem, której kontynuacją jest niezekranizowana "For Love of Audrey Rose" ("Z miłości do Audrey Rose").

Film obrazujący w formie przejmującej groteski relacje człowieka z otaczającą go rzeczywistością przedmiotów. Herzog wykorzystuje egzotyczny świat karłów - skazanych za grzech "inności" - dla zobrazowania sposobu, w jaki relacje międzyludzkie, oparte na głęboko osobistych kontaktach, zostają zdominowane przez obiekty materialne i chęć posiadania. Spontaniczne powstanie karłów, zbuntowanych przeciwko wszelkim instytucjom i ich produktom, to przykład anarchistycznej negacji wartości mieszczańskich, stojących na straży społecznego ładu. W finale widzimy bluźnierczą procesję karłów niosących krzyż z rozpiętą nad nim małpą. Bunt i rewolta nie wykroczyły poza wymiar obrzędu i zaklętego kręgu niemożności.

Akcja filmu rozpoczyna się w roku 440 ery nowożytnej. Plemię Hunów w czasie polowania wkracza na umowne terytorium innego plemienia. W odwecie, "sąsiedzi" napadają wioskę, palą ją i wycinają wszystkich w pień. Jedynym ocalałym z rzezi jest ośmioletni syn wodza Attyla (Rollo Weeks), którego wrogi przywódca chce uczynić swoim niewolnikiem. Chłopak mimo młodego wieku, nie daje się złamać. Rani ochroniarza wodza wbijając mu strzałę w nogę i ucieka. Realizują się stare mity wieszczów Hunów, że narodzi się człowiek, który zjednoczy wszystkie, wrogie wobec siebie plemiona i przyczyni się do upadku największego światowego imperium - Cesarstwa Rzymskiego.

Simon Verigi (Jean Yanne), pięćdziesięcioletni ekspert jednej z firm ubezpieczeniowych, zna się doskonale na antykach i współpracuje z grupą złodziei wyspecjalizowanych w okradaniu pałaców i bogatych rezydencji. Pewnego dnia szczęście go opuszcza. Nie dość, że traci żonę, to jeszcze wpada w ręce policji. Tuż przed aresztowaniem zdołał jednak umieścić swoją jedenastoletnią córkę w elitarnej pensji w Szwajcarii. Po odsiedzeniu wyroku spotkanie ojca z córką dla obydwojga staje się szokiem. Dziewczyna (Marie-Sophie Pochat) to teraz atrakcyjna i pełna wytwornych manier panna, w dodatku zaręczona z młodym żeglarzem z dobrego domu. Nieznany dotąd ojciec zaczyna jednak coraz bardziej fascynować. Niedaleko pada jabłko od jabłoni, bo jej uwagę zwraca też przystojny włamywacz (Patrick Bruel), który właśnie dokonał swego, pierwszego skoku.

23-letnia Marina mieszka z ojcem architektem w typowym miasteczku fabrycznym nad morzem. Ponieważ ludzie wydają jej się dziwni i odpychający, dziewczyna trzyma się z boku. Woli poznawać rodzaj ludzki poprzez piosenki zespołu Suicide, dokumenty o ssakach Sir Davida Attenborough i lekcje wychowania seksualnego, które otrzymuje od swojej jedynej przyjaciółki, Belli. Pewnego dnia do miasta przybywa nieznajomy, który na początek wyzywa Marinę na pojedynek w piłkarzyki. Tymczasem jej ojciec czyni rytualne przygotowania do pożegnania XX wieku, który uważa za „przereklamowany”. Relacje z dwoma mężczyznami i sojuszniczką Bellą, pomagają Marinie zgłębić niezwykłą tajemnicę, jaką stanowi dla niej dziwny ludzki gatunek.

Luiza, matka kilkuletniego chłopca, jest młodą kobietą przyzwyczajoną do życia w sztywnym mieszczańskim konwenansie. Niedawno owdowiała, czuje się zagubiona i samotna. Kiedy poznaje Fryderyka, jest zafascynowana jego swobodnym stosunkiem do życia i radosną chęcią doświadczania nowych wrażeń. Ich znajomość przeradza się wkrótce w romans a przebywanie z młodym człowiekiem zmienia całkowicie psychikę Luizy. Zyskuje wewnętrzną niezależność i kiedy Fryderyk proponuje jej małżeństwo, odmawia. Chce zachować pełną swobodę kierowania swoim życiem. W swojej komedii Donner z chłodną i ironiczną inteligencją kreśli portret kobiety, która dopiero po śmierci męża odkrywa fizyczną "pełnię życia" - spełnienie erotyczne, które czyni ją silniejszą wewnętrznie i pozwala na wyzwolenie z gorsetu konwenansów. Kameralna akcja filmu opiera się na drobnych spostrzeżeniach realiów życia, a główny ciężar spoczywa tu na parze głównych wykonawców. Kochać - jak pisali krytycy - [...] mówi o sprawach seksualnych nigdy nie przekraczając granicy dobrego smaku. [...] Prezentuje Harriet Andersson i polskiego aktora Zbigniewa Cybulskiego w zdumiewającej komedii na temat tego, co dzieje się, gdy uwodziciel zostaje uwiedziony. [...] Pojęcie miłości z całą jego złożonością nabiera tu pełnego znaczenia. Sukces lub klapa takiego filmu zależy od gry jego wykonawców. Tutaj aktorzy są znakomici. Harriet Andersson otrzymała za swoją kreację nagrodę na MFF w Wenecji w 1964. [Filmoteka Narodowa]