Zrealizowany w środku nocy okupacyjnej, film ten jest dziełem o niezwykłej sile piękna i nieprzemijających wartościach szlachetnego przesłania: zwycięstwa dobra nad złem. Odbierany - w chwili powstania - jako metaforyczna wizja oporu przeciw siłom hitlerowskiego terroru, jest w istocie ponadczasowym poematem o potędze ludzkich uczuć. Dwaj wielcy przedstawiciele realizmu poetyckiego - Prévert i Carné - zrealizowali dzieło wierne swym założeniom, choć odwołujące się w swej stylistyce do realiów średniowiecznej ballady. Wspaniały Jules Berry - najlepszy diabeł w historii filmu - stworzył tu prawdziwie mistrzowską kreację, której blasku czas nie zdołał - choćby w najmniejszym stopniu - przyćmić. [Filmoteka Narodowa]