Tońko (Henryk Vogelfanger) i Szczepko (Kazimierz Wajda), uliczni muzykanci, opiekują się siedemnastoletnią Krysią (Stanisława Stępniówna), wnuczką ich zmarłego sąsiada. Z listu, który pozostawił dziadek Gałecki (Stanisław Grolicki) wynika, że Krysia jest wnuczką bogatej baronowej Dorn (Stanisława Wysocka), która przed laty wyrzekła się jedynego syna, gdy ten wbrew jej woli ożenił się ze śpiewaczką operową. Niebawem baronowa sprowadza Krysię do swojego pałacu, jednak jej despotyczne i bezduszne postępowanie powoduje, że dziewczyna z powrotem ucieka do swojego skromnego mieszkanka na poddaszu starej kamienicy. Gdy baronowa ponownie próbuje siłą ściągnąć Krysię do siebie, Tońko i Szczepko podejmują decyzję o wspólnej ucieczce. Potajemnie opuszczają Lwów i wyjeżdżają do Warszawy. Tam umieszczają swoją podopieczną w renomowanym internacie dla dziewcząt i gdy myślą, że Krysia jest już bezpieczna, dowiadują się, że w ich poszukiwania baronowa zaangażowała policję i prywatnego detektywa Trombkę (Antoni Fertner)...