Film jest adaptacją romantycznej ballady Adama Mickiewicza pod tym samym tytułem. Opowiada historię tajemniczego jeziora, na dnie którego leży zaklęte średniowieczne miasto. Świteź to apokaliptyczna opowieść o zniszczeniu, cudach, odwiecznej walce dobra ze złem, wierze i nadziei. Film powstał w warszawskim studiu animacji Human-Ark. Wszystkie postaci i elementy pojawiające się w filmie są powołane do życia przy pomocy specjalnej techniki, która wzbogaciła animację w żyjącą tkankę faktury malarskiej. XIX wiek - epoka romantyzmu. W burzową noc przez rozległy step mknie powóz z młodym Podróżnikiem. Błyskawice zatrzymują go w środku lasu. Woźnica i konie zapadają w tajemniczy sen. Oszołomiony Podróżnik wychodzi z powozu. Z ciemności wyłaniają się złowieszcze postaci. Nagle bohater znajduje się w środku pędzących na czarnych wierzchowcach żołnierzy, którzy wypuszczają nad jego głową ogniste strzały. Uciekając przed niebezpieczeństwem trafia nad brzeg pogrążonego w ciszy i spokoju jeziora. Mężczyzna niepostrzeżenie wpada do jeziora, które w niezwykły sposób przenosi go do pradawnego grodu. Staje się świadkiem ostatnich dni miasta Świteź, splądrowanego przez najeźdźców, których widział w lesie. Kiedy miasto staje w płomieniach, jego mieszkańcy szukają schronienia w kościele i modlą o cudowne ocalenie do Boga. Wybawienie przychodzi # woda pochłania miasto wraz z jego mieszkańcami i najeźdźcami. Rankiem okazuje się, że gród zniknął, a bohater unosi się na powierzchni wody, otoczony przez setki nenufarów - zaklętych mieszkańców Świtezi.