Rok 1975; władzę w Radomiu obejmuje nowy I sekretarz komitetu wojewódzkiego PZPR. Rok 1981; przed kamerami telewizyjnymi partyjny sekretarz tłumaczy się z tłumienia strajków radomskich w 1976 roku, które były reakcją na podwyżki cen żywności.25 czerwca 1976, godzina 6:15, zakład nie podejmuje pracy. Sekretarz zostaje zobowiązany do natychmiastowego stłumienia protestu. Obserwuje ulicę z okna swego gabinetu na pierwszym piętrze. Mobilizuje oddziały MO, kiedy dociera wiadomość, że strajkujący idą na komitet. Roztrzęsiony, z tubą w ręku, wychodzi do robotników obiecując interwencję, ale jedyną reakcją tłumu są gwizdy. Warszawa domaga się od sekretarza zdecydowanych działań - do akcji wkracza milicja z pałkami, wyłapuje i aresztuje prowodyrów, członków KOR-u. Pod drzwi komitetu tłum pcha czerwony autobus. Rok 1980, działacze Solidarności powielają ulotki, w Stoczni Gdańskiej zostaje podpisane historyczne porozumienie. Rok 1976, komendant MO usuwa z komitetu sekretarza - finał pacyfikacji będzie należał do niego. Rok 1981, sekretarz kończy opowieść przed kamerą.