Drugi w ogóle, ale pierwszy w pełni samodzielny pełnometrażowy film Natalii Nazarowej (współautorki wstrząsającej "Córki") przenosi nas do prowincjonalnego miasta na północy Rosji. Miasta, o którym zapomniał chyba nawet sam Bóg. Życie mieszkańców nie zmieniło się w nim od upadku Związku Radzieckiego, upływa w cieniach fabryki ołówków, jedynego znaczącego pracodawcy w regionie, oraz położonej kilkanaście kilometrów od osady kolonii karnej. Do niej trafia właśnie Siergiej Zołotariow, petersburski artysta, który, jak można się domyślać, naraził się komuś wpływowemu. W ślad za nim rusza, porzucając wielkomiejskie życie, jego żona Antonina, która znajduje zatrudnienie jako nauczycielka rysunków w miejscowej szkole. Jako osobie z zewnątrz trudno jej odnaleźć się w hermetycznym środowisku, w którym każdy obcy traktowany jest jako potencjalne zagrożenie. Panujące wśród dorosłych niezdrowe relacje przekładają się także na dzieci i młodzież, uczniów Antoniny. Najwięcej problemów sprawia najstarszy z nich, Misza Ponomariow, wokół którego panuje dziwna zmowa milczenia. Zołotariowa stara się przebić mur i podejmuje walkę o duszę chłopca, chcąc ocalić go przed pisanym mu od pokoleń w jego rodzinie losem.