Kostia jest młodym człowiekiem, którego życie rozpadło się na dwie części - przed i po wojnie w Czeczenii. Nie tylko sama wojna zmieniła mu życie. W czasie ostatniej akcji zapala się jego czołg. Koledzy wyciągają go, a lekarze ratują mu życie. Po długim leczeniu wraca do domu. Zamyka się w małym mieszkanku, gasi swoje pragnienie wódką i rysowaniem. Nie kontaktuje się z przyjaciółmi, ani z rodziną. Kostia boi się świata zewnętrznego, tak samo jak ten świat boi się jego. Jedyną osobą, która nie zauważa jego inności jest 5-letni syn sąsiadki. Kostia jako bajki na dobranoc opowiada mu historie ze swojego życia - o zdradzie ojca, przemocy ojczyma i o dyrektorze szkoły, który pił wódkę jak wodę i jako pierwszy zauważył niezwykły artystyczny talent Kostii do rysowania. Zniknięcie dawnego przyjaciela i towarzysza broni uruchamia w Kostii mechanizm, który pozwala mu wrócić do życia. Adaptacja powieści Andrieja Giełasimowa "Pragnienie".