Głównym problemem tego filmu jest to, w jakim świecie i wśród jakich ludzi będzie żyło właśnie narodzone dziecko. Jestem tu - krzyczy człowiek - przyszedłem, aby żyć. Ta strofa z książki Ludvika Askenazego "Czarna skrzynka", będąca swoistym konglomeratem poezji, pieśni i fotografii, zwróciła uwagę reżysera. Zafascynowny tym dziełem Jireą zaadaptowal nie tylko warstwę literacką, lecz wykorzystał także część materiału ilustracyjnego. Większość interpretatorów dostrzegła w tym fabularnym debiucie twórcze spożytkowanie doświadczeń francuskiej Nowej Fali, a także poszukiwań z kręgu prób cinéma vérité. Reżyser stworzył dzieło bardzo osobiste, film nieskrępowany zasadami dramaturgii tradycyjnej. Ivonka spodziewa się dziecka. Slávek odwozi ją do szpitala. Rozstanie sprawia, że oboje wspominają...