Grupa muzyków z kwartetu smyczkowego z Tbilisi, przyjeżdża latem do niewielkiej wioski na głębokiej gruzińskiej prowincji, by ćwiczyć nowe utwory. Wiolonczela i harfa brzmią dziwnie wśród gór, gdzie mieszkają rolnicy, którzy kradną spółdzielcze dobra, kłócą się z biurokratami i stawiają domy bez oficjalnego pozwolenia na budowę. Muzycy zostają umieszczeni w domu kierowcy ciężarówki, który mieszka z rodziną. Czeka ich powitanie, jakie możliwe jest tylko w Gruzji - kraju, w którym gościnność jest święta. Muzycy zostają wciągnięci w lokalne animozje i zaczynają żyć jak mieszkańcy wioski: kochając i pijąc z wieśniakami, dla których są przecież istotami kompletnie niezrozumiałymi.