Kiedy Corelli i jego ludzie przybywają na wyspę, sądzą, że czeka ich coś w rodzaju greckich wakacji, z dala od wojny. Początkowo Pelagia wraz z innymi mieszkańcami zachowuje rezerwę wobec nieproszonych gości, ale w końcu wdzięk Włochów i ich umiłowanie życia sprawiają, że zatarty zostaje dystans spowodowany narodowością i okolicznościami, a Pelagia dostrzega w Corellim takiego człowieka, jakim jest on w rzeczywistości - kochającego życie, swoją muzykę i właśnie ją. Jednakże wojna wdziera się na idylliczne brzegi Kefalinii na zawsze niszcząc spokój zarówno mieszkańców, jak i Włochów. Czuły związek między Antonio i Pelagią jest zagrożony. Kiedy do kapitana Corellego docierają brutalne realia wojny, musi wybierać między możliwością opuszczenia wyspy i kobietą, którą pokochał. Także Pelagia wie, że będąc bezsilną wobec wojny musi pożegnać się ze swoim kochankiem bez pewności, czy jeszcze kiedykolwiek się znów spotkają.