Film „Jestem ciekawa – w kolorze żółtym” powstał w roku 1967. W tym właśnie czasie rozpoczynał się proces, którego kulminacja nastąpiła w 1968 r. W wielu krajach na całym świecie doszło do masowych wystąpień studentów oraz różnych grup lewicowych intelektualistów, głoszących hasła utopijnej równości w społeczeństwie bezklasowym. Znaczną część filmu Sjomana, to wywiady przeprowadzane przez główną bohaterkę - Lenę (Lena Nyman), z różnymi przedstawicielami społeczeństwa szwedzkiego. Pyta ona o stosunek do pełnego równouprawnienia kobiet, o niesprawiedliwość wynikającą z różnic klasowych. Zaczepia na lotnisku rodaków jadących na urlop do Hiszpanii, aby usłyszeć ich opinię na temat dyktatury Franco. Na ekranie pojawia się Martin Luther King, a także premier Olof Palme, z którym wywiad przeprowadza reżyser (Vilgot Sjöman). Kamera zarejestrowała też spotkanie radzieckiego poety, Jewtuszenki Jewgienij Jewtuszenko, ze szwedzkimi studentami, którzy wołają chóralnie: „Bardziej na lewo!”. Jest to spowodowane awarią mikrofonu będącego po prawej stronie, jednak ma swą zamierzoną wymowę. Lena zachłystuje się i afiszuje przy tym swą wolnością seksualną. Zapewne w momencie wejścia na ekrany film trafiał bardziej w nastroje widzów, niż ma to miejsce dzisiaj, jednak warto go zobaczyć, aby odetchnąć duchem schyłku lat 60-tych.