Stary ojciec (Vasilis Diamantopoulos) wraz z trzema synami, z których każdy przekroczył czterdziestkę, dzięki odziedziczonemu pokaźnemu spadkowi zaszywają się w wiejskiej posiadłości po to, aby oddawać się słodkiemu lenistwu. Stopniowo popadają w coraz większą apatię. Służąca Sofia (Olga Karlatos) jest początkowo obiektem adoracji, ale z czasem z powodu postępującej gnuśności pracodawców jej rola ogranicza się do ich karmienia. W końcu bohaterowie przestają nawet jeść osiągając stan, w którym jedyne czego potrzebują to sen. Film jest ostrą satyrą wyszydzającą grecką burżuazję – jej niezdolność do działania. Po premierze krytycy doszukiwali się inspiracji "Wielkim żarciem" Ferreriego.