Trzy lata minęły, odkąd Elling przeprowadził się do miasta wraz z Kjellem Bjarne, swym współlokatorem z zakładu psychiatrycznego. Elling mieszka teraz sam. Kjell Bjarne przeprowadził się zaś piętro wyżej, do Reidun i jej córeczki Mojo. Elling czuje się wyobcowany i coraz bardziej izoluje się od świata. Ze zdziwieniem obserwuje rodzaj ludzki i zastanawia się, jak to się dzieje, że wszyscy inni zdają się tak dobrze dostosowywać. W końcu Kjell Bjarne przejmuje kontrolę nad sytuacją. Elling protestuje, lecz całkiem podoba mu się transformacja w nowego człowieka, czystego, zrelaksowanego i dobrze ubranego. W środku czuje jednak, czego mu brak, i pewnego wieczora znajduje kobietę, zdolną wypełnić pustkę jego życia. Elling chce zrobić wszystko, by zdobyć jej zaufanie i miłość. Lecz kiedy dziewczyna zaprasza go na kolację do domu, Elling napotyka kilka przeszkód, a cała historia wcale nie kończy się tak, jakby sobie tego życzył.