Film poza wszelkimi kategoriami, zarówno czarna komedia, jak i genialna etiuda społeczeństwa akceptującego sytuacje zboczone jako swoiste normy. W świecie wielkiego, anonimowego miasta spotykają się komisarz, domniemany krytobójca oraz dusiciel maniakalny. Są to jednak osoby normalne (czytaj zachowujace i reprezentujące normy społeczne), a może nawet uciskane przez świat wielkomiejski. Akcja filmu przyspiesza się w sposób szalony i momentami trudny do ogarnięcia, by spowolnić się i wyjaśnić pod sam koniec. Powrót do normy jednak towarzyszy smutkowi i nostalgii. Genialne zdjęcia, prawie każda klatka filmu mogłaby zostać wyświetlona na plakacie z filmu. Wybitne dialogi. Bardzo ciekawa kolorystyka. Znakomita gra kontrastów. Najlepszy z filmów Bertranda Blier, czemu reżyser dawał wielokrotnie wyraz... nawet przy promowaniu innych filmów.