Krótkometrażowy film jednego z pionierów awangardy francuskiej- Fernarda Legera jest połączeniem ciągu wizji z energiczną muzyką.Wśród pojawiających się obrazów można dostrzec huśtającą się w ogrodzie młodą kobietę, ustawione w rząd patelnie, pracujące tłoki, nachodzące na siebie pokrywki, kobiecą raz uśmiechniętą raz bardzo poważną twarz, przejeżdżający tuż nad głową samochód, wdrapującą się na schody staruszkę niosącą ogromny tobołek na plecach, koła zębate i mocno umalowane patrzące oczy. Wszystko pulsuje, obraca się, obrazy powtarzają się po kilka razy. W pewnym momencie zrobiona w stylu Art Deco postać zaczyna tańczyć w chaotyczny sposób. Cały ukazany w filmie świat jest w nieustannym ruchu, pośpiechu, postępująca mechanizacja zaczyna dominować nad spokojnymi chwilami odosobnienia, obcowania z naturą, spokoju i wyciszenia, których jest w naszym życiu tak niewiele.