II wojna światowa. Ojciec przed rozstaniem z dwoma trzynastoletnimi synami daje im zeszyt przykazując, aby zapisywali w nim codzienne doświadczenia. Chłopcy mają znaleźć schronienie na wsi, u babci. Jednak kobietę bardziej interesuje zawartość butelki niż jej własne wnuki. Zamiast azylu chłopców czeka brak miłości, walka o przetrwanie i doświadczenie w pełni okrucieństw wojny. Koszmarna rzeczywistość znajduje odzwierciedlenie w rzeczowych, pozbawionych uczuć wpisach w zeszycie. Film pokazuje drastyczny obraz wojny widzianej oczami dziecka, choć nieco inny niż kino zdążyło nas przyzwyczaić. Obserwujemy proces utraty złudzeń i wymuszone, przyspieszone przejście głównych bohaterów w dorosłość.