Tomek Strusiński, zwany przez kolegów "Strusiem" ma wszystko: jest prawnikiem w jednej z największych kancelarii prawnych w Warszawie, je?dzi drogim samochodem, sypia z "blondynkami o perłowych włosach", jest przystojny, opalony, dobrze zbudowany. Ma wprawdzie tylko 1,72 wzrostu - ale to, jak do tej pory nie jest jego problemem. Wszystko jest wyjątkowo proste i osiągalne do momentu, kiedy w jego kancelarii nie zjawa się Justyna - urocza, delikatna dziewczyna z aparatem fotograficznym w ręce. Przyszła wraz z ojcem, prezesem bankrutującej fabryki azbestu. Zakłady są sponsorem drużyny koszykarskiej "Azbesty Pomorze", której także ostatnio nie najlepiej się powodzi. Struś, który specjalizuje się w likwidacji mało intratnych spółek, doradza jak najszybsze pozbycie się drużyny. Podchodzi do sprawy czysto racjonalnie, nie starając się zrozumieć emocji jakie może budzić ten sport. Justyna widząc bezwzględność i bezduszność Strusia odmawia jakichkolwiek kontaktów, co zmusza nie poddającego się łatwo prawnika do zmiany polityki względem zakładów. Podejmuje rozmowę w obronie klubu koszykówki z szefową kancelarii, która z kolei widząc ludzkie - czyli niepożądane w tej branży -emocje, pojawiajżce się u swojego pracownika, natychmiast znajduje pretekst aby go zwolnić. Życie Strusia ulega radykalnej zmianie: nie ma pracy, nie zdobył serca Justyny, nie ma już możliwości uratowania klubu. W tej kryzysowej sytuacji pojawia się Doktor Dewilski - właściciel tajemniczego Instytutu Fizjologii Stosowanej. Dewilski proponuje Strusiowi interes nie do odrzucenia. Posiada mianowicie preparat wpływający na poprawę koordynacji pomiędzy mózgiem, a rękoma, co w praktyce poprawia celność rzutów, na przykład do kosza. Jeden mały zastrzyk i sens sportu, ciężkiej pracy, rywalizacji i poświęceń traci zasadność. Mając świadomość amoralności propozycji, Struś postanawia "podpisać kontrakt" - nie zdając sobie sprawy, że równoczesnie zaprzedaje duszę diabłu...